نتایج جستجو برای: تجسمی
جهانِ امنِ کوچکِ من
«برای اینکه فراموش نشوم»؛ آلبومی قدیمی در مرکز شهر
سالهاست که بسیاریشان در جهان دیگری زندگی میکنند، جهانی که انسانهای امروزی اسمش را مردگان گذاشتهاند، حالا از انسانهای دیروزی به جز مشتی خاک، دنیای دیگری از خاطرات به جا مانده، دنیای لبخندها، سفرها، یادگاریها و مدارک هویتی؛ دنیایی که انسانهای امروزی هم به آن فکر میکنند، به اینکه بعد از خودشان چه چیزی به جا میماند، یک اثر، عکس یا خاطره.
هادی جمالی، تصویرگر و نقاش، درگذشت
هادی جمالی ، تصویرگر و نقاش در ۷۴سالگی از دنیا رفت. جمالی را اغلب با نقاشیهای اکسپرسیو و انتزاعی که پس از دهه ۱۳۷۰ خلق کرده میشناسند.
«آب در ایران»، موضوع یک مسابقه عکاسی شد
مسابقه عکاسی با موضوع آب در ایران، ویژه عکاسان مقیم در ایران و با همکاری فرانسه برگزار میشود.
نمایش نقاشیهای «بهنام کامرانی» در «امروزِ دیروز»
نمایشگاه آثار «بهنام کامرانی» با عنوان «امروزِ دیروز» از روز جمعه، تاریخ ۷ اردیبهشتماه در گالری آرتیبیشن به نمایش درمیآید.
«مجید فروغی»، روزنامهنگار و فعال رسانه از دنیا رفت
«مجید فروغی» از جمله فعالان رسانهای که در حوزه روابط عمومی نیز فعالیت میکرد دیروز، پنجشنبه ۲۳ فروردینماه به هنگام کوهنوردی درگذشت.
سال خشنودی از زیاد شدن صفرها، سال خشکسالی
معمار نمونه
مدرسهٔ «بوزار» پاریس بهعنوان یکی از مدارس مهم معماری در دنیا، دانشجویان زیادی را به خود دید که در میان آنان نام معماران ایرانی نیز به چشم میخورد. گفته میشود از میان ۴۳ دانشجوی ایرانی در این مدرسه، فقط ۲۹ نفر آنان فارغالتحصیل شدند۱؛ دانشجویانی که از خود کارنامه موفقی بهجا گذاشتند و نام یکی از آنان «بهمن پاکنیا» بود. معماری که او را با شاخصترین کارش، یعنی طراحی کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران به یاد میآورند که حاصل همکاریاش با «پرویز مویدعهد» بود. پاکنیا سال ۱۳۰۷ در شهر تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر و تحصیلات متوسطهاش را در تهران گذراند. سال ۱۳۲۶ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا شد و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ معماری با درجهٔ عالی در سال ۱۳۳۲ اخذ کرد. یک سال بعد با بورس تحصیلی دولت فرانسه جهت ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و پس از سه سال و نیم، دیپلم دولتی را از مدرسهٔ «بوزار» پاریس و جایزهٔ بهترین دیپلم را سال ۱۹۵۸ از انجمن آرشیتکتها به دست آورد. پروژهٔ دیپلم او توانسته بود درجهٔ «بسیار خوب» را کسب کند. بعد از آن به ایران بازگشت و از سال ۱۳۳۹ و بدو تأسیس دانشگاه ملی ایران در دانشکدهٔ معماری مشغول تدریس شد. او از اولین استادان دانشگاه ملی بود و چند سال بعد که بهعنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد، واحد «ساختمان» را نیز تدریس میکرد. پاکنیا که بنیانگذاران دانشگاه ملی (شهید بهشتی) بود، سالها در خارج از ایران زندگی میکرد. او بیستودوم بهمنماه در پاریس از دنیا رفت و حالا همکاران و دانشجویانش در گفتوگو با «پیام ما» از این معمار پیشکسوت یاد کردند.