«استان مازندران در آستانهٔ یک تحول بزرگ هم در حوزهٔ اقتصادی و هم در حوزهٔ اقتصاد گردشگری قرار گرفت، با اجرای طرح می‌توان منطقه را از حالت بالقوهٔ کنونی به قطب بالفعل اقتصادی گردشگری شمال کشور تبدیل کرد.» این نقل قولی از «مسعود یعقوبی»، شهردار چالوس است. طرحی که از آن سخن گفته همان طرح پارک جنگلی در عرصهٔ شش هزار هکتار از جنگل‌های منطقهٔ «ورگاویج»، «خانیکان» و «پلهم کوتی» است. طرحی که به گفتهٔ مسئولان،‌ در حد آلاچیق است و قرار نیست سازهٔ سنگینی در منطقه احداث شود. پرسش این است که چنین طرحی می‌تواند در استانی که بیشترین گردشگر کشور را دارد، تحول بزرگی ایجاد کند یا بازهم واگذاری انجام می‌‌شود و بعد سرمایه‌گذار کتابچه‌ٔ طرح را کنار گذاشته و بنا به صلاحدید خود عمل می‌کند؟

وزیر آموزش‌وپرورش همچون همتای پیشین خود ادعا کرده که «در هیچ جای دنیا مدارس در زمان آلودگی هوا تعطیل نمی‌شوند». در زمانی که دولت در مدیریت آلودگی ناتوان است، او این ادعای نادرست را مطرح کرده در حالی‌که «پیام ما» پیش از این در گزارشی از دستورالعمل‌های بین‌المللی آلودگی هوا نوشته بود که براساس آنها تعطیلی مدارس و مکان‌های عمومی در شرایط ناسالم بودن هوای شهرها پیش‌بینی شده است. استانداردهای جهانی می‌گویند «فقط در مواردی که هوا پاک است، کودکان بدون نظارت می‌توانند از خانه بیرون بروند.» به این معنی که حتی در هوای «قابل قبول» هم توصیه می‌شود کودکان به‌دلیل شدت حساسیت آنها و آثار زیان‎بار آلودگی هوا، در منزل بمانند. با این حال وزیر آموزش‌وپرورش ادعا کرده که در روزهای اوج آلودگی هوا، سیاست دولت و این وزارتخانه نه‌تنها تعطیلی مدارس نیست بلکه باید به جای آن «راهنمای فعالیت در زمان آلودگی هوا داشته باشیم.»

دو هفته قبل بود که علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، از نهایی شدن شیوه‌نامهٔ پلاستیک‌های «زیست‌تخریب‌پذیر» در سازمان ملی استاندارد خبر داد. پلاستیک‌هایی که بر اساس این شیوه‌نامه باید با استانداردهایی تهیه شوند که به محیط زیست صدمه نزنند. این در حالی است که سال‌ها از مصرف پلاستیک‌هایی با عنوان «زیست‌تخریب‌پذیر» در میادین میوه و تره‌بار می‌گذرد و حالا بعد از سال‌ها برای آنها استانداردی تعریف شده است. پلاستیک‌هایی که پیش از این تاییدیه سازمان ملی استاندارد را نداشتند و مشخص نبود بر چه اساسی تولید شده‌اند. این در حالی است که بنا به گفتهٔ «زاهد احمدی»، عضو هیات علمی دانشکده صنعتی امیرکبیر که تحصیلات و پژوهش‌هایش در زمینهٔ «پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر» بوده، در کشور آزمایشگاه‌هایی که بتواند استاندارد این محصولات را تایید کند وجود ندارد و تعیین استاندارد بدون وجود آزمایشگاه کاری بیهوده است. از سویی مواد اولیه تولید پلاستیک زیست‌تخریب‌پذیر وارداتی و گران است و به همین دلیل از میزان تولید پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر در کشور اطلاعی در دست نیست. او همچنین تاکید می‌کند که در کنار مشکلات تولید این محصول، تا زمانی‌که بازیافت این محصولات جدی گرفته نشود، نام بردن از آنها صرفا سبزشویی است. در ادامه گفت‌‌و‌گو با این استاد دانشگاه را می‌خوانید.

چندی پیش خبر تدوین نقشهٔ راه آب کشور توسط وزارت نیرو منتشر شد. خبری که اطلاعات چندانی از چندوچون این سند جدید و تهیه‌کنندگان آن نداشت. رفته‌رفته اطلاعاتی از این سند توسط وزارت نیرو برای اظهارنظر متخصصان منتشر شد. برخی از این سند استقبال کردند و برخی نیز آن را غیرعملی و غیراجرایی دانستند. «پیام ما» پیش‌ازاین نقدهای برخی کارشناسان آب به این سند را منتشر کرده است. تشریح ابعاد این سند و تغییراتی که قرار است در مدیریت حوزهٔ آب کشور رقم بزند، سؤالی است که از «عیسی بزرگ‌زاده»، سخنگوی صنعت آب کشور، پرسیده‌ایم. او معتقد است این سند فقط نقشهٔ راه آب نیست، بلکه سندی برای اصلاح توسعهٔ کشور است.