صندوق تأمین اجتماعی هیچ زمانی از دست دولت‌ها در امان نبوده و هر دولتی پس از رفتنش، بیشترین آسیب‌ها را در این صندوق برجای گذاشته است

|پیام ما|پس از مرگ ۳۲ نفر از مددجویان کمپ ترک اعتیاد لنگرود در آتش‌سوزی هولناک، دیروز در این شهر عزای عمومی بود. از ۱۷ مصدوم بازمانده این حادثه، دو نفر مداوا شده و ۱۵ نفر هنوز در بیمارستان سوانح و سوختگی ولایت رشت بستری‌اند. همین دیروز از خانواده‌های جان‌باختگان نمونه‌برداری شد تا اجساد مددجویانی که چهار ساعت تمام در آتشی مرگبار سوخته بودند، از طریق دی‌ان‌ای شناسایی شوند. در بررسی‌های اولیه دلیل وقوع این آتش‌سوزی در ساعت ۵ و ۴۵ دقیقه صبح جمعه، شعله‌کشیدن آتش بخاری به پرده‌های این کمپ اعلام شده و مسئولان قضایی از دستگیری سه نفر خبر داده‌اند. این میان پدر یکی از جان‌باختگان گفته است که درهای این مرکز بسته بود و حتی آتش‌نشانی هم برای ورود به ساختمان سوخته راهی نداشته است.

یش از یک ماه است که کمبود شیرخشک در بازار، پدر و مادرهای نوزادان را برای تهیهٔ قوت غالب فرزندانشان بین داروخانه‌های شهرهای کوچک و بزرگ کشور سرگردان کرده. خانواده‌هایی که با سهمیه‌ای شدن شیرخشک، برای تضمین حق حیات کودکانشان به دیگران می‌سپارند برایشان یک قوطی شیرخشک پیدا کنند. قرار بود معضل کمبود این مادهٔ مغذی که برای بعضی از نوزادان یک مکمل تغذیه‌ای و برای بعضی دیگر تنها انتخاب غذایی است، تا آبان‌ماه براساس قولی که «سید حیدر محمدی»، رئیس سازمان غذا و دارو داده بود، رفع شود؛ اما نشد. حالا در هفتهٔ دوم آبان‌ماه، رئیس سازمان غذا و دارو بار دیگر وعده داده که «با اقدامات صورت‌گرفته برای تأمین مادهٔ اولیهٔ تولید شیرخشک درصورت پایبندی شرکت‌ها به تعهداتشان، در اواخر آبان تولید شیرخشک کفاف نیاز داخل را بدهد.» این، درحالی‌است که «هانی تحویل‌زاده»، رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان شیرخشک و غذای کودک، علت کمبود شیرخشک در بازار را تصمیمات سازمان غذا و دارو می‌داند و می‌گوید که این سازمان با تولیدکنندگان شیرخشک به‌مثابه شرکت‌های بازرگانی برخورد می‌کند و ارز لازم برای تأمین مواد اولیه تولید را به‌ آنها اختصاص نمی‌دهد: «در حال حاضر فقط پنج شرکت تولیدکنندهٔ شیرخشک فعال هستند که از ظرفیت تولید آنها استفاده نمی‌شود و فقط از بدهی ارزی دو تا از آنها کم شده. از طرفی سازمان غذا و دارو اعلام کرده که مشکل تا آبان حل می‌شود، اما هنوز اتفاقی نیفتاده است. اگر کمبودی وجود دارد، باید از همهٔ ظرفیت پنج شرکت استفاده شود.»