بایگانی مطالب برچسب: گردشگری
آن سوی دیوارهای سعدآباد
انرژی و محیطزیست محور همکاری تهران و دوحه
|پیام ما| سند همکاریهای اقتصادی ایران و قطر همزمان با مراسم اختتامیهٔ نهمین کمیسیون همکاریهای مشترک اقتصادی ایران و قطر به امضای «علیاکبر محرابیان»، وزیر نیرو و «شیخ محمد بن حمد بن قاسم العبدالله آل ثانی» وزیر صنعت و تجارت قطر رسید. در این سند بر همکاری در حوزهٔ انرژی (آبوفاضلاب، برق و نفت و گاز و محیط زیست) و اهمیت همکاری دو کشور برای تبادل تجارب و دانش فنی و برگزاری رویدادها اعم از نمایشگاه، دورههای آموزشی تخصصی در زمینهٔ فناوریهای آب و آبفا، انرژی خورشیدی و تجدیدپذیر، بازدید متقابل بخشهای خصوصی در زمینهٔ ظرفیتهای مشاوره، پیمانکاری و صنایع، تولید تجهیزات مرتبط با صنعت برق دو کشور و آمادگی سازمانهای محیط زیست دو کشور برای گسترش روابط و اجرای اسناد امضاشده تأکید شد. در این سند همچنین بر همکاریهای تجاری و صنعتی (شامل تعاملات بانکی، بیمه، گمرک، صندوق توسعهٔ ملی، خدمات فنی و مهندسی، بازرگانی، صنایع و معادن، مناطق آزاد، سرمایهگذاری، صندوق ضمانت و استاندارد) تأکید شده است. همکاری در زمینههای راه، ارتباطات و فناوری اطلاعات، کشاورزی، قضایی، حقوقی و کار و مرزی از محورهای این همکاری بهشمار میآید.
ماسوله، اینبار امیدوارتر
«منظر فرهنگی ماسوله» برای ثبت جهانی در انتظار رفع ابهامات است؛ پروندهای که شهریور امسال و در چهلوپنجمین اجلاس کمیتهٔ میراث جهانی یونسکو (UNESCO) برگشت خورد تا ایران امتیاز حضور دوباره در این اجلاس را از دست ندهند و پروندهٔ ماسوله را پس از رفع نواقص مجدد در اجلاسهای بعدی مطرح کند.
بیم از آیندهٔ آشوراده
|پیامما|هنوز صدای فریادهای «محمدجواد ساوری» مدیرکل میراثفرهنگی و گردشگری گلستان در گوش محیطبانان منطقه شنیده میشود. صدای او که هفتهٔ گذشته به آشوراده رفته و با توهین به محیطبانان، خواستار عمل به گفتههای رئیسجمهور و عملیاتی شدن طرح گردشگری آشوراده شده بود. این طرح بعد از سه دهه کشوقوس هنوز محل مناقشه است. آشوراده که زمانی محل زندگی بود، بعد از بالا آمدن آب دریا در دههٔ ۷۰ خالی از سکنه شد و در دهههای اخیر هم چند طرح برای گردشگری آن نوشته شد. در این میان یکی از نویسندگان طرح در دولت قبلی میگوید آنها تلاش کردند تا طرح از «گردشگری» به «طبیعتگردی» بدل شود و از ساختوساز و تغییر در منطقه جلوگیری شود. فعالان محلی اما معتقدند تا زمانیکه مناطق گردشگری بسیاری در منطقه وجود دارد و به آنها رسیدگی نمیشود، چرا همچنان تلاش برای از بین بردن این منطقه که محل آمدوشد پرندگان مهاجر است، بالاست؟ پرسشی که تاکنون مسئولان پاسخ درخوری برایش نداشتهاند.
صداوسیما میزبان حامیان سرویسهای غیربهداشتی
خیّران جای فعالان مدنی مینشینند؟
«شاهد بودی که چقدر تلاش کردم ایران جای بهتری شود،. این روزها خبرها را میخوانم و طاقتم طاق میشود؛ هرچه درست کرده بودیم، درحال از دست رفتن است و کاری از من ساخته نیست.» «مینا استقامت»، جنگلشناس و فعال محیط زیست، اینها را با بغض میگوید و لحظهای بعد این بغض چنان راه گلویش را میگیرد که تنها صدای نفسهایش شنیده میشود. مینا مدیر یک انجمن محیط زیستی است؛ «زیپاک». این انجمن فعالیتش مثل بسیاری دیگری از انجمنها بهشدت محدود شده است! البته این روزها دغدغهٔ «علی سلاجقه»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، بهرهگیری از ظرفیت خیرین بهجای سازمانهای مردمنهادی است که «زیپاک» یکی از آنها به حساب میآید.
فلکالافلاک آزاد میشود
|پیام ما| نزدیک به یک ماه پیش بود که «علی دارابی» معاون میراثفرهنگی وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی با صدور احکامی برای مدیران چهار پرونده ایران برای ثبت جهانی در یونسکو، بهنوعی از پیگیریها برای تهیه پروندهٔ «مسجد ایرانی»، «آسبادهای ایرانی»، «خانههای ایرانی و منظر فرهنگی ماسوله» و «قلعهٔ فلکالافلاک و درهٔ خرمآباد» خبر داد. در این احکام، «عبدالرسول وطندوست» مدیر پروندهٔ ثبت جهانی «مسجد ایرانی»، «محمدحسن طالبیان» مدیر پروندهٔ ثبت جهانی «آسبادهای ایرانی»، «مصطفی پورعلی» مدیر پروندهٔ «خانههای ایرانی و منظر فرهنگی ماسوله» و «عطا حسنپور» مدیر پروندهٔ «قلعهٔ فلکالافلاک و درهٔ خرمآباد» شدند. حالا «قلعهٔ فلکالافلاک و درهٔ خرمآباد» به چند اعتبار مهم نیاز دارد تا خللی در روند ثبت جهانی آن پیش نیاید.
در آشوراده چه گذشت؟
کمتر از یکماه به سفر رئیسجمهوری به گلستان مانده است. استاندار گلستان دستور داده است تا هر دستگاه به فراخور مسئولیتش دستی به سروگوش جزیره بکشد تا در زمان سفر سیدابراهیم رئیسی بهنظر نرسد اقدامی انجام نشده است. فعالان محیطزیستی نگران آیندهٔ جزیره و فعالان اقتصادی چشمانتظار شروع طرح هستند. موضوع عاقبت از درگیریهای اداری خارج شده و مجوزها که آمد، کار به درگیری در محوطه کشید. این میان خیل تقاضاهای احداث بومکلبه به ادارهکل میراث فرهنگی میرسد. تقاضاهایی که بهنظر میرسد فقط از جانب اهالی بومی نیست. انگار رؤیای کار و زندگی در جزیره برای بسیاری جذاب است.