بایگانی مطالب : گزارش روز
توزیع قطرهچکانی داروهای بیماران SMA
بیش از هفت سال است که بیماران مبتلا به «آتروفی عضلانی نخاعی» یا همان «SMA» بهنحوهٔ توزیع داروهایشان اعتراض دارند. آنها که بهدلیل این بیماری پیشرونده، کنترل خود را بر حرکات ارادی عضلاتشان از دست میدهند، بارها در برابر سازمان غذا و دارو، مجلس شورای اسلامی و وزارت بهداشت تجمع کردهاند، به این امید که نحوهٔ توزیع داروهایی که از پیشرفت این بیماری جلوگیری میکنند، بهبود یابد. اوایل هفته گذشته هم بار دیگر جمعی از این بیماران در برابر وزارت بهداشت تجمع کردند تا به توقف توزیع ۴۰۰ دوز داروی اهدایی این بیماری در کشور، اعتراض کنند. اینهمه درحالیاست که رئیسجمهوری دو سال پیش به خانوادههای این بیماران وعده داده بود دولت برای برطرف کردن مشکلات دارو و درمان کشور بهویژه بیماران خاص مانند بیماران SMA تمام توان خود را بهکار خواهد گرفت. مدیرعامل انجمن SMA دربارهٔ نتیجهٔ دو روز تجمع در برابر وزارت بهداشت میگوید: «مسئولان وزارت بهداشت و معاونت تحقیقات و فناوری این وزارتخانه در پاسخ به اعتراض ما میگویند که براساس تحقیقاتشان اثربخشی داروهای این بیماری فقط دو درصد است، اما این ادعا با نتایج هیچ مقالهٔ علمیای در دنیا همخوانی ندارد و آنچه ما، خانوادهها، پس از مصرف داروها به چشم دیدهایم نیز هیچ سنخیتی با ادعای وزارت بهداشت ندارد.» این درحالیاست که «یونس پناهی»، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت این گفته را بهشدت تکذیب میکند و وظیفهٔ بررسی اثرات دارو را به گردن سازمان غذا و دارو میداند. در مقابل اما «سجاد اسماعیلی»، سخنگوی سازمان غذا و دارو روز سهشنبه دربارهٔ نحوهٔ توزیع و واردات این داروها به رسانهها گفته است: «قرار شد وقتی دارو وارد کشور میشود، طبق پروتکلهای تحقیقاتی دو معاونت درمان و تحقیقات وزارت بهداشت، اثربخشی این داروها ارزیابی شود و این پروتکلها باید پیش از توزیع دارو ابلاغ شده و به سازمان غذا و دارو ارسال شود.»
نجات موقت تالاب شادگان
بیش از یک سال از فعالیت غیرقانونی پتروپالایش در تالاب بینالمللی شادگان میگذرد؛ طرحی که بدون داشتن «طرح ارزیابی محیط زیستی» آغاز شد و بعد از چندماه واکنش فعالان، محیط زیست عملیات را متوقف کرد. حالا خبر رسیده که «گروه توسعهٔ اقتصاد ملل»، سرمایهگذار این پتروپالایش از ساخت آن صرفنظر کرده است. مدیرعامل این هلدینگ در نامهای به استاندار خوزستان که دیروز در کانالهای محلی منتشرشده اعلام کرده است: «این شرکت درصدد انصراف از اجرای طرح احداث پتروپالایشگاه شادگان در شهرستان شادگان است.»
معاونت در قاچاق، بزه در نظر گرفته نمیشود
|پیام ما| از ابتدای دههٔ ۹۰ دولت شروع به برنامهریزی مجدد در مورد مدیریت قاچاق چوب کرد. آمار بالای از بین رفتن جنگلهای البرز و زاگرس، همزمان با شدت گرفتن بحث ثبت جهانی جنگلهای هیرکانی، افزایش نرخ بیکاری، مشکلات اقتصادی با شدت گرفتن تحریمها، ضرورت بازتعریف نظامی برای مقابله یا کنترل قطع بیرویهٔ درختان را نشان میداد. باوجوداین، هنوز هم نرخ بالای قاچاق چوب و اخبار و تصاویر رسیده از این رخداد که بهویژه در دو فصل پاییز و زمستان نیز افزایش پیدا میکند، این سؤال را ایجاد میکند که چرا هنوز بازار اقتصاد چوب، خارج از چارچوب قانون داغ است.
افزایش همیشگی قاچاق چوب
|پیام ما| فقط هفت ماه از سال گذشته است و آمار تکاندهندهای از قاچاق چوب اعلام شده است. سازمان منابعطبیعی اعلام کرده است که ۱۰ میلیون مترمکعب چوب فقط به قصد رفع نیاز جامعهٔ محلی مصرف میشود و این، علاوهبر شش میلیون مترمکعبی است که برای رفع نیاز کارخانههای صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد. کنترل استخراج غیرمجاز چوب درحالی در کشور بهدشواری انجام میشود که در اکثر موارد مبدأ و مقصد چوب برداشتشده مشخص است. بنابه آمار این سازمان شش ماه اول سال گذشته حدود دو هزار و ۵۳۹ مترمکعب قاچاق چوب در کشور صورت گرفت و امسال در شش ماه اول سال حدود سه هزار و ۸۵ مترمکعب چوب قاچاق شده است. بر این اساس، کشف قاچاق چوب نسبت به سال گذشته ۲۲ درصد افزایش یافته است. عددی که در محاسبهٔ تخریب جنگل به نسبت زایش آن بسیار بالاست. آنچه بیشازپیش میتواند نگرانکننده به نظر برسد این است که طی سالهای گذشته بهویژه از ابتدای دههٔ ۹۰ قاچاق چوب هر سال به نسبت سال قبل از آن با افزایش ۱۰ درصدی روبهرو بوده است. این آمارها یعنی جنگلهای ایران بهصورت مستمر و با سرعت قطع میشوند و از بین میٰروند.
بزهکاران جنگل
مطالعات نشان میدهد قاچاق چوب در شبکهٔ سازمانیافتهای از جامعهٔ محلی و دلالان انجام میشود
من یک «شوتی» هستم
«دوستان در لامرد کمین زدن. یک سمند گشت راه را پلمپ کرده. وارد حوزه نشید. تا زمانی که خبر ندادم از جاساز بیرون نیایید.» «ابراهیم» این پیام را در گروه «نانآوران» میفرستد و به «نسرین» زنگ میزند که «آیهالکرسی» بخواند تا این بار که بارشان لاستیک است، به «قفلی» نخورد. «همانطور که چشمان سُرخم را تیز کردهام، همه حواسم برای پاییدن مامورها به آن سمت جاده است. ساعت نزدیک به سه صبح است. ماموران را تا پایگاه نیروی انتظامی تعقیب میکنم. مطمئن که میشوم ماشین را در پایگاه پارک کردهاند، به رانندههایم زنگ میزنم که جاده باز شد. چراغها را روشن کنید و سریع شوتش کنید.» همینطور که مرد در حال تعریف این خاطره است، همسرش بساط چای و میوه را آماده میکند. اسمشان را در این گزارش، «ابراهیم» و «نسرین» میگذاریم. دو سال از ازدواجشان میگذرد و خانه اجارهای و نقلیشان هنوز رنگوبوی زندگی تازهعروس و دامادها را میدهد.
گردوغبار با سفر درمان میشود؟
معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست برای «پیگیری چالشهای محیط زیستی منطقه» به سیستانوبلوچستان سفر کرده است و در این سفر هم در توفان گرد و غبار ایستاد، هم بر بستر خشک هامون راه رفت و هم سری به پروژه چاههای ژرف و چاه نیمههای خالی زد. اهالی سیستانوبلوچستان اما از چند روز پیش از سفر او این سوال را میپرسند: «طی 13 ماه گذشته و در فاصله سفر قبلی سلاجقه و این سفر، چه چیزی تکان خورد و تغییر کرد؟» محمد مولا شهروند سیستانی میگوید: «چند ماه بیشتر در غبار نفس کشیدیم. ما نمیخواهیم مدیری بیاید در باد و غبار بایستد که بگوید به فکر شما هستم. اگر به فکر است کاری کند ما در غبار و خاک هر روز نفس نکشیم. با یک ربع ساعت ایستادن در غبار همدلی معنا پیدا میکند؟ بازدید و جلسه نه آب هامون است و نه هوای سیستان.»
بازگشت به دوران سوء تغذیه
مهاجران غیرقانونی افغانستانی بازگردانده میشوند
سخنگوی دولت:
برداشتن غبار جنگ از «موصل»
از اصلیترین ارکان حفظ هویت یک ملت، زنده نگهداشتن گذشته و بافت سازههای آن کشور است؛ ملتی میتواند تمدن و فرهنگ خود را به جهانیان معرفی کند که ابتدا این ظرفیت تاریخی خود را حفظ کرده باشد. به همین دلیل حفظ سبک قدیمی و سنتی حاکم بر هر شهر، میراثی گرانبها از گذشتگان محسوب میشود و اولویت بیشتری نسبت به تبدیل شدن به جامعهٔ مدرن دارد. این درحالیاست که بررسیها نشان میدهد فقط چند کشور اروپایی از جمله ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، هلند و پرتغال گامهای ارزشمندی در احیای بافتهای تاریخی خود برداشتهاند و حتی در ایران با وجود هزاران هکتار از این ظرفیت تاریخی بیش از شش دهه است که بهدلایل مختلف بافتهای تاریخی تخریب شدهاند و آثار باقیمانده نیز در معرض خطر هستند. این درحالیاست که اهمیت حفظ این بناها حالا برای کشورهای خاورمیانه هم چند برابر شده و در همسایگی غربی ایران متولیان حوزهٔ شهری و فرهنگی برای حفظ این میراث دستبهکار شدهاند و یونسکو بزرگترین پروژهاش برای بازسازی بافت تاریخی یک شهر را از همین جا آغاز کرده؛ «موصل» در عراق.