پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | بدون عنوان

بایگانی مطالب : گزارش روز

درختان سوخته و تشنۀ چیتگر 

ابتدا حقابۀ درختان چیتگر را به یک‌پنجم کاهش دادند و بعد که درختان آسیب‌پذیر و خشکیده شدند، راهکار قطع و جایگزین‌کردن آنان با گونه‌های بومی را دادند. این همۀ چیزی است که در مورد بوستان دست‌کاشت چیتگر وجود دارد. اکنون مسئولان شهرداری تهران از جایگزین‌کردن درختان بومی به‌جای درختان کاج صحبت می‌کنند؛ درحالی‌که درخت کاج از گونه‌های مقاوم است و موضوعی جز سهل‌انگاری نمی‌تواند علت سوخته‌شدن درختان را توجیه کند. بنابراین اگر درختان بومی در این نقطه جایگزین شوند، نیازمند رسیدگی و آبیاری بیشتر هستند. اگرچه گونه‌های مختلف درختان از آفات در امان نیستند و فراگیری آفات از جنگل‌های شمال تا جنوب کشور را در بر می‌گیرد، اما جنگل‌های دست‌کاشت که به‌علت کم‌کاری در نگهداشت نهاد مربوطه دچار آفت می‌شوند، نارضایتی شهروندان و ساکنان منطقه را به دنبال دارد. درحال‌حاضر بخشی از بوستان چیتگر مبتلا به آفت سوسک پوست‌خوار مدیترانه‌ای شده است که بیم آن می‌رود به درختان سالم نیز نفوذ پیدا کند.
درختان سوخته و تشنۀ چیتگر 

خطر بیکاری ۷۰۰ پرستار و ۲۰۰ پزشک

انتقاد، اعتراض و سرانجام تحصن؛ پرسنل بیمارستان «محب کوثر» از روز گذشته در حیاط بیمارستان تحصن کردند تا صدای اعتراض آنان شنیده شود. آنان از اول تیرماه جاری شاهد انتقال بی‌سروصدای اقلام و پرسنل بخش دولتی به این بیمارستان و ازدست‌رفتن جنبۀ خصوصی بیمارستان هستند. این درحالی‌است که در آستانۀ انتقال دولت سیزدهم به دولت جدید، رؤسای فعلی و جدید نهاد ریاست‌جمهوری طی بخشنامه‌ای صراحتاً از دستگاه‌های دولتی خواسته‌اند از هرگونه انتصاب، جابه‌جایی و نقل و انتقال دولتی خودداری کنند تا دولت جدید مستقر شود. اما این اولین‌بار نیست که چنین اتفاقی برای یک بیمارستان جنرال و خصوصی می‌افتد. پیش از این نیز قرار بود بیمارستان «محب مهر» که آن هم مالکیتی شبیه به این داشت، به بخش دولتی منتقل شود که تلاش‌های پرسنل مانع از این اتفاق شد. اما اکنون اصرار به دولتی کردن یک بیمارستان خصوصی که درحال گرداندن امور درمان است، فرضیه‌ها دربارۀ نیت‌های سوء و حتی منافع گروهی و فردی را برای این تغییر سیستم پررنگ‌تر می‌کند.
خطر بیکاری ۷۰۰ پرستار و ۲۰۰ پزشک

وزیر ارشاد به آزادی رسانه‌ها متعهد باشد

انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران و انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران در پاسخ به اعلام فراخوان مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد و تشکل‌ها در جریان انتخاب وزرای دولت چهاردهم، در نامه‌ای، دیدگاه‌ها و شاخص‌های مورد نظرشان دربارۀ وزیر آیندۀ فرهنگ و ارشاد اسلامی را منتشر کردند. این دو نهاد صنفی حوزۀ رسانه بر تعهد دولت و وزیر فرهنگ به کارکرد رسانه‌های آزاد و مستقل و حمایت همه‌جانبه از آن‌ها و نیز توان مذاکره با نهادهای بیرون از دولت برای دفاع از آزادی رسانه‌ها تأکید کرده‌اند.
وزیر ارشاد به آزادی رسانه‌ها متعهد باشد

ارزیابی روانی کادر درمان ضمانت اجرا ندارد

خبر خودکشی در میان کادر درمان، در سال‌های اخیر نگرانی‌هایی را در میان این صنف ایجاد کرده است. گمانه‌زنی‌های فراوانی همچون سختی شغل و پایین بودن درآمد، باعث شده تا مطالبات از وزارت بهداشت برای چاره‌اندیشی مشکلات پرستاران، رزیدنت‌ها و پزشکان مطرح شود. اما از منظر روانشناسی، هیچ‌یک از اتفاقات روانی تک‌بعدی ارزیابی نمی‌شود؛ بنابراین موضوع خودکشی هم از این قاعده مستثنی نیست. از این رو با «شهناز نوحی» روانشناس و مدرس دانشگاه، برای بررسی ابعاد این مسئله به گفت‌وگو نشستیم.
ارزیابی روانی کادر درمان ضمانت اجرا ندارد

مبارزه با آئدس در ۸۷ نقطه کشور

رییس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت، بهسازی محیط، آموزشی مردمی و آگاهی بخشی عمومی را مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از بیماری های منتقله از پشه آئدس دانست و گفت: هم اکنون مبارزه با پشه آئدس حداقل در ۸۷ نقطه کشور در حال انجام است.
مبارزه با آئدس در ۸۷ نقطه کشور

آب «دهفول» به فضولات دامی آلوده بود

۳۰۰ نفر از اهالی روستای «دهفول» نهاوند استان همدان، به‌دلیل استفاده از آب شربِ آلوده به میکروب با منشأ فضولات حیوانی روانۀ مراکز درمانی شدند. این اتفاق در پی ورود چاه جدیدی به مدار تأمین آب شرب این روستا اتفاق افتاد؛ چاهی که سال‌ها متروکه بود و طی سالیان به فاضلاب انسانی و فضولات حیوانی آلوده شده بود. مرکز بهداشت شهرستان نهاوند و شرکت آب و فاضلاب این شهرستان، بدون هیچ آزمایشی از آب، پیش از اتصال به مدار، آب را صرفاً با کلرزنی وارد شبکه کردند. پس از ابتلاء تعداد قابل توجهی از اهالی به علائم مشترک مسمومیت، آزمایشِ سلامت آب انجام، آلودگی به میکروب ناشی از فضولات حیوانات تأیید و حلقۀ چاه دوباره مسدود شد.
آب «دهفول» به فضولات دامی آلوده بود

مهاجران متهم شیوع بیماری‌ها نیستند

جذام، سل، وبا، اچ‌آی‌وی؛ این‌ها همه رهاورد مهاجرت‌های بدون ضابطه و غربالگری است. مهاجرت در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد، بسیاری از کشورهای صنعتی دنیا برای نیروی کار و… خود اقدام به جذب نیروی کار خارجی از هر جای دنیا می‌کنند، اما قوانین خاص خود را دارند. مدت‌هاست که پس از استقرار حکومت طالبان در افغانستان و مهاجرت شمار زیادی از ساکنان این کشور به کشورهای دیگر دنیا، از جمله ایران، بحث و مناقشه در خصوص ورود آنان به کشور زیاد شده است. برخی به دیدۀ حمایت از همسایگانی که درد و رنج فراوانی را متحمل شده‌اند و اکنون از اولین‌ترین حقوق خود به‌عنوان مهاجر در ایران محروم‌اند، گلایه دارند و برخی دیگر هم ورود بی ضابطۀ آنان به ایران بدون هیچ‌گونه پایش و غربالگری را محل ایراد می‌دانند. چرا که پایش سلامتی مهاجران در همه جای دنیا انجام می‌شود. این نگرانی وقتی بیشتر می‌شود که اغلب مهاجران افغانستانی به داخل ایران را به قومیت خاص منتسب می‌دانند و از هرگونه تنش احتمالی بابت این حضور ابراز نگرانی می‌کنند.
مهاجران متهم شیوع بیماری‌ها نیستند

آیا در دولت جدید حق اعتراض و اعتصاب صنفی به رسمیت شناخته می‌شود؟

آیا در دولت جدید حق اعتراض و اعتصاب صنفی به رسمیت شناخته می‌شود؟

مرگ‌های تکراری

هنوز چهلم کارگر قبلی نرسیده که خبری تازه خانواده‌ای دیگر از کارگران معدن زغال‌سنگ را سیاه‌پوش کرد. «سجاد زعیم‌باشی»، هفتم تیر یک روز قبل از انتخابات چهاردهم ریاست‌جمهوری در سکوت خبری زیر زغال‌ ماند تا به لیست کارگران فوت‌شدۀ معادن زغال‌سنگ کرمان در سال ۱۴۰۳ اضافه شود. پیش از این «عبدالله اسماعیلی»، «حسن صیاد» و «علی فروغی» بر اثر حادثه در معدن جان خود را ازدست داده بودند. ۴ حادثه در کمتر از ۲ ماه، زنگ خطر جدی برای امنیت جانی معادن‌ زغال‌سنگ است. معادنی که ایمنی همواره پاشنۀ آشیل آن‌هاست و گویی کارگران به‌جای کار در این معادن، مشغول مرگ‌اند. «سروش گدازگری» مسئول نظارت بازرسی و ایمنی سازمان نظام مهندسی معدن ایران به «پیام ما» می‌گوید: حوادث معادن زغال‌سنگ به نسبت میزان تولید آن در کشور زیاد است و ایمنی معادن متولی و آیین‌نامۀ مشخصی ندارد.
مرگ‌های تکراری

نگاه‌‌های منتظر به معدن فروریخته

پانزده روز از ریزش سنگ‎های پانصد تنی بر روی چهار کارگر معدن شازند اراک می‌گذرد و هنوز خبری از پیکر دو کارگر مفقودشده نیست. پیکر «محمد بوالحسنی» و «نصرالله یارمحمدی» روز حادثه از زیر آوار بیرون کشیده شد، اما «مجتبی نجفی» و «آیت‌‏الله رضایی» همچنان زیر سنگ‌های معدن هستند. خانواده‌های این کارگران در گفت‌وگو با «پیام ما»، از روند جست‌وجو گلایه دارند و تقاضا می‌کنند تا پیداشدن پیکر کارگران، جست‌وجو متوقف نشود.
نگاه‌‌های منتظر به معدن فروریخته