بایگانی مطالب : محیط زیست
موضعگیری دوگانه دربارهٔ حقابهٔ هیرمند
|پیام ما| وزیر نیرو میگوید «حقابه ایران از هیرمند طبق معاهده در سال جاری رهاسازی شود» اما سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده که مقرر شده است تا رهاسازی آب به تالاب هامون «در صورت بارش» انجام شود. اینها خروجیهای دیدار دو مقام بلندپایهٔ ایران با معاون رییسالوزرای طالبان در تهران است. دیدارهایی که اگرچه خبرگزاری دولت از این دیدار با عنوان «دیپلماسی محیط زیست، پیشتاز سیاستهای دولت سیزدهم» یاد کرده است اما در عمل، دو دو موضع کاملاً متفاوت از قول مسئولان ارشد سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت نیرو منتشر شده است.
سیل مطابق انتظار آمد و خسارت زد
|پیام ما| بارشهای نیمه پاییز در دو استان گلستان و مازندران سیل به راه انداخت و بر اساس آخرین اخبار رسمی و همچنین شواهد بیشترین خسارت را جاده های مواصلاتی شرق مازندران و گلستان متحمل شدند. تا زمان تنظیم این گزارش پیکر بیجان دو نفر در شهرستانهای کلاله و گالیکش در شرق استان گلستان پیدا شده است. وقوع این سیلابها، مطابق با هشدارهای پیشین بود و بهنظر میرسد که سیلابهای امسال در کشور آغاز شدهاند.
گسترش زراعت چوب، منوط به تأمین آب
بهرهبرداری از جنگلهای کشور به قصد تأمین نیاز کارخانههای چوب، کاغذ و سایر صنایع چوبی، ممنوعیت و محدودیتهای اعمالشده بر واردات چوب، دولت را بر آن داشت تا از برنامهٔ چهارم پنجسالهٔ توسعهٔ کشور موضوع زراعت چوب را در دستورکار قرار دهد. اگر چه این بخش در برنامهٔ پنجم توسعه نیز دیده شد، اما برنامهٔ ششم بر آن تأکید بیشتری داشت و مقرر کرد که تا پایان سال برنامه ۷۵ هزار هکتار سطح ، زیر کشت چوب برود. حالا معاون امور جنگلهای سازمان منابعطبیعی میگوید سطح مزارع چوب به ۱۱۵ هزار هکتار یعنی ۴۰ هزار هکتار بیش از آنچه برنامهٔ ششم تکلیف کرده، رسیده است و قرار است برای افزایش این عدد گام برداشته شود. اما کارشناسان میگویند کاشت نهال، چه به قصد برداشت صنعتی چه توسعهٔ جنگلها، آب میخواهد و ایران در تنش آبی به سر میبرد؛ چراکه بهطور میانگین یک هکتار مزرعهٔ چوب درصورت آبیاری سنتی میتواند عددی بین ۱۱ تا ۱۳ هزار مترمکعب آب مصرف کند.
مطالعات جامع منابع آب بلااستفاده ماند
موضوع مطالعات جامع منابع آب در کشور سابقهٔ طولانی دارد؛ هرچند بهنظر میرسد در هر دورهٔ مطالعه، تنها بخشهایی از موارد مربوطه مورد توجه قرار گرفته اســت و برخی بخشها در مطالعات و یا در اجرا مغفول ماندهاند. «طرح جامع آب کشور» با هدف تعیین چارچوبی اصلی و اساسی با هدف برنامهریزی منظم و کامل توسعهٔ منابع آب تدوین شد. آخرین بازنگری آن در سال ۱۳۸۶ و در قالب طرحی با عنوان «بههنگامسازی مطالعات جامع منابع آب کشور» انجام شد. سال ۱۳۴۹ مطالعات سازمان برنامهوبودجه، سال ۱۳۵۴ وزارت نیرو–مهندسین مشاور آمریکایی، سال ۱۳۷۰ وزارت نیرو–مهندسین مشاور جاماب، سال ۱۳۷۵ مهندسین مشاور جاماب (بههنگامسازی طرح قبلی با اطلاعات سال پایه ۱۳۷۲)، سال ۱۳۷۸ وزارت نیرو-مهندسین مشــاور جاماب (تجدیدنظر در طرح و تهیهٔ طرحهای جامع منطقهای)، سال ۱۳۸۶ ســازمان مدیریت و برنامهریزی وقت کشور-مهندسین مشاور جاماب) طرح سازگاری با اقلیم خشک و نیمهخشک (با اطلاعات پایهٔ ۱۳۸۰ سال ۱۳۹۰ وزارت نیرو- بههنگامسازی مطالعات جامع منابع آب در حوضههای آبریز کشور-مشاوران ششگانه و مشاور مادر با اطلاعات پایهٔ سال آبی ۱۳۸۵-۱۳۸۶ و با تغییر نام طرح سازگاری با اقلیم خشک و نیمهخشک مجموع این مطالعات هستند. حالا مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی کارشناسی میگوید: «اگرچه شرح خدمات طرح اخیر، بهنوعی کاملترین شرح خدمات در این زمینه بوده است، اما درنهایت خروجی آن نتوانسته تمامی شرح خدمات تعریفشده را پوشش دهد. علاوهبراین، بخش اعظمی از خروجیهای این مطالعات نیز بهدلیل برخی نواقص و کاستیها، هرگز مورد استفاده قرار نگرفتهاند. در کنار این چالشها، گذشت زمان طولانی برای اجرای طرح و ارائهٔ کامل گزارشها، باعث شده است گزارشهای خروجی درنهایت در سال ۱۳۹۴ به تأیید برسند. با توجه به سال آبی پایهٔ ۱۳۸۶-۱۳۸۵، گذشت نزدیک به ۱۰ سال از اطلاعات اولیه و همچنین سیر تغییرات منابع آب در کشور، عملاً موجب بلااستفاده ماندن نتایج طرح شده است.»
تخریب محیطزیست در جنگ جنایت جنگی است
|پیام ما| نشست روز جهانی «پیشگیری از تأثیرات مخرب جنگ و منازعات مسلحانه بر محیط زیست» با مشارکت «مرکز صلح و محیط زیست» و «کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی» و همکاری «موزه صلح تهران»، «انجمن علوم سیاسی ایران» و «انجمن علمی مطالعات صلح ایران» روز دوشنبه ۱۵ آبان در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
چشماندازی برای پایداری
پارادوکس حفاظت از آبهای زیرزمینی
«ما در ایران با یک پارادوکس مواجهیم؛ سیاستگذاران عطش آب دارند، برنامههای توسعه آبطلب هستند و در مقابل عدهای تلاش میکنند مصرف آب را کاهش دهند. وضعیت ما مشابه مدرسهای است که نه معلم دارد و نه زیرساخت و نه در و پنجره، آن وقت عدهای میخواهند کلاس تقویتی در آن برگزار کنند. تا زمانی که این پارادوکس حل نشود، وضعیت آبهای زیرزمینی هم حل نخواهد شد.» اینها گفتههای «نعمتالله دهبندی»، مدیر پیشین گروه تلفیق و بیلان شرکت مدیریت منابع آب ایران بود که در نشست «تعادلبخشی آبهای زیرزمینی، وعده تا واقعیت» که دوشنبه، ۱۵ آبان، توسط اندیشکدهٔ تدبیر آب برگزار شد.
پایداری فدای ارزانی میشود
معماری میتواند شهر را برای زندگی آسانتر مهیا کند و معماری پایدار هم روشی است برای بهبود زیست در آن. معماری پایدار میتواند علاوهبر آنکه زیبایی را به شهر میآورد، حافظ محیط زیست و آیندهٔ آن باشد. «صمد ذواشتیاق»، فارغالتحصیل مهندسی معماری دانشگاه علم و صنعت ایران معتقد است موضوع معماری و پایداری شهرها که از دو دهه قبل در بسیاری از کشورهای دنیا مورد توجه قرار گرفت، از ابتدا بهدلیل مسئلهٔ انرژی مطرح شد. ذواشتیاق که در دههٔ ۵۰ تجربهٔ حضور در دو دورهٔ پژوهشی مقطع فوق لیسانس (طرحریزی شهری، دانشکدهٔ هنرهای زیبا و مرمت ابنیه و شهر، دانشگاه پردیس اصفهان) را در عرصهٔ آکادمیک در چنته دارد؛ طرح مرمت و احیای بنای خانهٔ دکتر شقاقی (موزهٔ نقاشی پشت شیشه)، مدیریت هماهنگی (مدیریت واحد شهرسازی شرکت مشاور) طرح تفصیلی مناطق ۵ و ۶ شهر اصفهان، مدیریت طرح جامع شهرک مجتمع مسکونی کارکنان منطقهٔ پارس جنوبی (عسلویه)، سرپرست دفتر فنی طرح منطقهٔ شهری تهران، مدیریت مرحلهٔ اول طرح اسکان جمعیت استان تهران، عضویت کمیسیون (کمیتهٔ طرح تفصیلی) ادارهکل برنامهریزی و طرحهای شهرسازی شهرداری تهران و بسیاری دیگر را هم در کارنامهاش دارد. او حالا میگوید تا زمانی که مسئلهٔ پایداری در نگاه مسئولان از حالت «لوکس» خارج نشود، به هرکس اجازهٔ ساخت داده نشود و استفاده از انرژیهای نو جایگزین سوختهای فسیلی نشود، نمیتوان منتظر پایداری در معماری شهرها بود.
حملونقل شهری و توسعهٔ پایدار
طبیعت قصه میسازد
ایران مملو از اقوام و فرهنگهای مختلف است که درنهایت همهٔ ما را به یک زبان و خاستگاه پیوند میدهد. بسیاری از این فرهنگها برآمده از دل طبیعت هستند که با مرور زمان و رفتن بهسوی مدرنیته از آنها فاصله گرفتهایم. حالا گروهی جمع شدهاند و سعی کردهاند که هم دانش بومی گذشتهٔ ما را یادآوری کنند، هم قصههایی را که از دل طبیعت شکل گرفته و به نسلهای بعد منتقل شده است؛ درواقع تلاشی برای پیوند آدمها با سرگذشتشان. چیزی که «صونا آقابابایی»، مدیر ترویج علوم و فناوری موزۀ علوم و فنون دربارۀ آن میگوید: «میخواهیم نشان دهیم چه گسترۀ متنوعی در ایران وجود دارد.»