انتقاد انجمن صنفی روزنامه‌نگاران از حکم «الهه» و «نیلوفر»

|پیام ما| پس از یک سال بازداشت موقت «الهه محمدی» و «نیلوفر حامدی»، خبرنگاران روزنامه‌های هم‌میهن و شرق، روز گذشته شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی احکام بدوی این پرونده را صادر کرد. دادگاه اعلام کرد که هر دو نفر را در سه عنوان اتهامی «همکاری با دولت متخاصم آمریکا»، «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» مجرم شناخته است. ساعتی پس از انتشار این احکام توسط مرکز رسانۀ قوه قضائیه، وکیل نیلوفر حامدی اعلام کرد که هنوز حکم بدوی به وکلای متهمان ابلاغ نشده است. همچنین ساعتی پس از انتشار حکم در رسانه‌ها، انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران در بیانیه‌ای با یادآوری اینکه «اتفاقات پیش‌آمده برای مرحوم مهسا امینی و حوادث تلخ پس از آن ناشی از سیاست اشتباه گشت ارشاد بود که کشور بابت آن متحمل هزینه‌های گزاف شد» اعلام کرد که با این احکام برای خبرنگاران مخالف است و آن را نمی‌پذیرد.

اتلاف منابع بیمه‌شدگان زیر عنوان محرومیت‌زدایی

۲۹ آذر ۱۴۰۱ «مهدی ناقوسی»، سرپرست وقت اداره‌کل درمان مستقیم تأمین اجتماعی به‌همراه «مجید یوسفی مقدم»، مدیر درمان تازه منصوب‌شدهٔ سیستان‌وبلوچستان از زمینی که منطقهٔ آزاد چابهار برای ساخت بیمارستان در اختیار تأمین اجتماعی گذاشته است، بازدید کردند. زمینی که قبل از آن و در سال ۹۳ در اختیار ستاد برکت قرار گرفته بود تا برای ساخت بیمارستان ۵۵۰ تختخوابی استفاده شود، اما بعد از کلنگ‌زنی فقط نامی از آن برجای ماند. البته در سال ۹۷ با حضور وزیر وقت بهداشت کلنگ‌زنی یک بیمارستان ۵۰۰ تختخوابی وزارت بهداشت در نزدیکی همین زمین اهدایی انجام شد که درحال ساخت است. تنها بیمارستان فعال چابهار همین بیمارستان «امام علی» است که تأمین اجتماعی ساخته و در سال ۱۳۸۰ همراه با ۲۹ بیمارستان دیگر، آن را به وزارت بهداشت واگذار کرده است و طبق قرارداد، تمامی بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی در این مرکز خدمت رایگان می‌گیرند. بنابراین آیا لازم است که تأمین اجتماعی به‌جای متولی درمان، عهده‌دار ساخت بیمارستان شود؟ آن هم در شرایطی که در چندقدمی آن بیمارستانی در حال ساخت است.

اشتغالزایی آماری دولت

|پیام ما| مرکز آمار ایران مدعی است که نرخ بیکاری در تابستان امسال به ۷.۹ درصد رسیده «که کمترین میزان نرخ بیکاری در دولت سیزدهم به‌شمار می‌رود.» اما با نگاهی به جداول منتشرشده از سوی این مرکز، آمارهای قابل تاملی از مشارکت اقتصادی و نرخ اشتغال در شهرها و روستاها دیده می‌شود. در گزارش جدید مرکز آمار ایران، کماکان تعریف از شاغل بودن افراد همان «یک ساعت کار در هفته» است که در دولت «محمود احمدی‌نژاد» به‌عنوان تعریف از شاغل بودن پذیرفته شد. مسئولان وزارت کار در دولت‌های مختلف بارها اعلام کرده‌اند که محاسبه آمار جمعیت شاغل با معیار «یک‌ساعت کار در هفته» بر اساس استاندارد سازمان بین‌المللی کار(ILO) صورت می گیرد و شمار چنین شاغلانی را ناچیز می‌دانند. با‌این‌حال اگرچه مرکز آمار میزان بیکاری را کاهشی می‌داند، اما دربارهٔ میزان مکفی دستمزد و از طرفی قرار گرفتن افراد شاغل زیر خط فقر صحبتی به میان نمی‌آورد.

رقیب مدیترانه‌ای برای گاز ایران

تحولات بازار گاز پس از جنگ اوکراین و بروز بحران انرژی در اروپا، کشورهای این قاره را واداشت تا به‌منظور کاهش وابستگی به واردات گاز از روسیه، به‌دنبال جایگزین از سایر کشورها باشد. یکی از این جایگزین‌ها، ظرفیت تأمین گاز از شرق مدیترانه است. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی به ارزیابی میزان ذخایر، ظرفیت تولید و همچنین بازارهای بالقوهٔ گاز شرق مدیترانه و آثار آن بر بازارهای گاز ایران پرداخته است. ارزیابی‌ها نشان می‌دهد با توجه به حجم مازاد عرضهٔ گاز کشورهای شرق مدیترانه، در کوتاه و میان مدت، گاز طبیعی کشورهای این منطقه نمی‌تواند سهم قابل‌توجهی از بازار گاز اروپا را به خود اختصاص دهد. درواقع در بهترین حالت حجم صادرات گاز طبیعی کشورهای این منطقه به اروپا می‌تواند به ۲۰ الی ۳۰ میلیارد مترمکعب در سال برسد. همچنین درصورت برنامه‌ریزی کشورهای شرق مدیترانه برای صادرات گاز به غرب آسیا، به‌عنوان مسیری مضاف بر اروپا، نظیر صادرات به سوریه، لبنان و عراق، این امر می‌تواند تهدید برای بازارهای گاز ایران باشد و بنابراین، ایران باید با برنامه‌ریزی صحیح، بازار بالقوهٔ خود در این کشورها را حفظ و مدیریت کند.

ساماندهی مهاجران در تعلیق

آمارهای جهانی از وجود حدود ۳۰۰ میلیون نفر مهاجر در سراسر جهان می‌گوید و از این تعداد بین شش تا هشت میلیون نفر آنها ایرانی هستند. همچنین چیزی بین پنج تا هشت میلیون مهاجر غیرایرانی در حال حاضر در داخل ایران زندگی می‌کنند. باوجوداین، اما در حوزه‌ٔ حکمرانی مهاجرت سال‌هاست این پرسش مطرح است که سیاستگذار چه رویکردی را در قبال مهاجران دنبال می‌کند؟ آیا اصلاً سیاستی برای سامان‌دهی این وضعیت وجود دارد یا خیر؟ این‌که سیاستگذاری به کدام سو می‌رود و شکل مطلوب آن چیست؟ از جمله پرسش‌هایی است که این روزها با اوج گرفتن جریان افغانستانی‌ستیزی و حضور گستردهٔ مردم این کشور در ایران بار دیگر ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده است. در همین رابطه نشست «ضرورت طراحی سیاست مهاجرتی برای ایران و مدل مطلوب آن» به همت مؤسسهٔ «دیاران» در پژوهشکدهٔ سیاستگذاری دانشگاه شریف برگزار شد. در این نشست، جامعه‌شناسان و پژوهشگران حوزهٔ سیاست مهاجرت راه‌حل ساماندهی به این وضعیت آشفته را، ارائهٔ شفاف آمار و اطلاعات از تعداد مهاجران ساکن ایران در کنار فراهم کردن امکان ادغام اجتماعی حضور آنها در جامعهٔ ایرانی دانستند و سیاست بازگرداندن افغانستانی‌ها را محکوم به شکست معرفی کردند. به‌عقیدهٔ حاضران این جلسه، سیاستگذار ایرانی باید از تجربه‌های جهانی در حوزهٔ مهاجرت درس بگیرد و آنها را به‌نفع منافع ملی بومی‌سازی کند.

«کندوان» برند جهانی ایران

نخستین روستای ایران در فهرست جهانی روستاهای گردشگری ثبت شد؛ روستایی جهانی در 60 کیلومتری تبریز با نام «کندوان» که سال‌هاست جای خود را در گردشگری ایران باز کرده و سالانه بیش از 300 هزار نفر از این منطقه بازدید می‌کنند، اما حالا این روستا، نگاه‌های جهانی را هم به خود جلب کرده است. بر اساس اعلام وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برای اولین 8 پرونده از روستاهای ایران به سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) ارائه شده بود، اما در نهایت همین روستای آذربایجان‌شرقی به عنوان نخستین روستای ایران در فهرست بهترین دهکده‌های جهانی گردشگری ثبت شد. شبکه بهترین دهکده‌های گردشگری از سال 2021 راه‌اندازی شده و هدفش تبدیل شدن به بزرگترین شبکه روستایی جهانی است. امسال 74 عضو جدید به این شبکه افزوده شدند تا اعضای این شبکه منحصر به فرد به 190 روستا برسد. ایران هم با ثبت کندوان اکنون عضوی از این مجموعه است و یک روستا با برند جهانی دارد.

مهاجران مجاز ساماندهی می‌شوند

وزیر کشور:

مهاجران غیرقانونی افغانستانی بازگردانده می‌شوند

سخنگوی دولت:

بازداشت ۱۰ مظنون و به‌دست آمدن سرنخ‌های مهم

تیم ویژهٔ بررسی پروندهٔ قتل «داریوش مهرجویی» و «وحیده‌ محمدی‌فر» تشکیل شد

چراغ خاموش شهرهای دوستدار کودک

فقط یک‌بار اجازه داشت که بدون همراهی مادر و پدر سوار تاکسی شود و در خیابان کناری خانه‌شان، با دوستانش آبمیوه بخورد. از میان تمام خاطرات کودکی‌اش، رهای شش‌ساله را یادش مانده که عصرهای پنج‌شنبه با مادرش به پارک می‌رفته و از وسایل بازی، سرسره سوار می‌شده. یکی از همان روزها و در همان بالا و پایین رفتن‌ها از سرسره بود که زمین خورد، دست راستش شکست و روزهای زیادی درد کشید. پارک رفتن تعطیل شد. خاطرهٔ شکستن دست، حالا رهای ۱۶ساله را حتی یک روز هم به‌حال خود نمی‌گذارد. بهانه‌ای شد برای همراهی پدر یا مادر در تمام گردش و تفریح‌های دوستانه و تنها نبودنش: «سرسرهٔ استاندارد نبود.» در تمام ده سالی که از شکستن دست رها می‌گذشت، مادرش هر بار که به خاطرهٔ آن برمی‌خورد، همین جمله را می‌گوید؛ جمله‌ای که مأمور پارک و پدرومادر باقی بچه‌ها و حتی کارشناس شهرداری منطقه هم آن را تأیید کردند. کودکی رها در همان شش‌سالگی تمام شد، بعدتر که سروکلهٔ درس و مدرسه پیدا شد، دیگر دلیلی هم برای اصرار رها به پارک رفتن نماند. از شهر، رفت‌وآمد به مدرسه ماند و گه‌گاهی مهمانی رفتن با خانواده، آن‌هم با خودرو.