صدای بخش خصوصی باز هم شنیده نشد. ۲۶ اردیبهشت بود که تعطیلی شنبه‌ها پس از کش‌‌وقوس‌های فراوان در مجلس تصویب شد. با این اتفاق امیدها برای باز شدن گره اصلاح تعطیلات پایان هفته در کشور جان گرفت. این مصوبه که در آخرین جلسات مجلس یازدهم به تصویب رسید، برای تأیید به شورای نگهبان رفت. اما در شلوغی این روزهای شورای نگهبان به‌دلیل انتخابات زودهنگام ریاست‌جمهوری بررسی مصوبهٔ تعطیلی شنبه‌ها معطل ماند. سخنگوی شورای نگهبان شنبه، ۱۲ خرداد، از اطلاع‌رسانی بعد از پایان بررسی این موضوع خبر داد و گفت: «مصوبۀ تعطیلی شنبه‌ها در نوبت بررسی است و به‌محض اتمام، اطلاع‌رسانی خواهد شد.» بااین‌حال، ساعاتی بعد خبری تازه روی مصوبهٔ تعطیلی شنبه‌ها خط کشید. خبر این بود: «هیئت عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام با تعطیلی شنبه‌ها مخالفت کرد.»

تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد جریان آب محدودی که از هیرمند به‌سمت ایران جریان داشته، قطع شده است؛ اما مسیر آب به‌سمت گودزره همچنان باز و آب به‌سمت این شوره‌زار در جریان است. ۱۷ اردیبهشت امسال یعنی حدود ۲۰ روز پیش حجم آب منحرف‌شده به‌سمت شوره‌زار گودزره ۲.۷ میلیارد مترمکعب بوده که مساحتی حدود ۸۰۰ کیلومتر را در آب فرو برده است. حجم مساحت اشغال‌شده تا امروز، ۶ خرداد با افزایش حدود ۱۰ درصد به حدود ۹۰۰ کیلومتر رسیده است. می‌توان محاسبه کرد احتمالاً تا این زمان حدود سه میلیارد مترمکعب آب به‌سمت گودزره منحرف شده است. دو سال پیش که آب سیلاب هیرمند به‌سمت سیلاب گودزره هدایت شده بود، وزارت نیرو مساحت آب را در حدود ۳۰۰ کیلومتر برآورد کرده بود. یعنی حالا طالبان آبی با حجم سه برابر را به گودزره فرستاده است. نمایندهٔ ویژهٔ رئیس‌جمهوری در امور افغانستان در نخستین روزهای اردیبهشت امسال اعلام کرده بود بند کمال‌خان به درخواست ایران و با پذیرش طالبان، اصلاح شده است. حالا اما «حسن کاظمی قمی» می‌گوید «اصلاح اشتباه در تاج بند انحرافی کمال‌خان» آب را به‌سمت شوره‌زار هدایت کرده است.

|پیام ما| مدیران شهرداری بی‌خبر به ترکیه رفته‌اند و شهردار تذکرات شورا دربارهٔ ودیعهٔ مسکن کارکنان شهرداری و چگونگی جذب نیروی این سازمان را بی‌پاسخ گذاشته است. اینها بخشی از اظهارات دیروز اعضای شورای شهر تهران دربارهٔ اقدامات و رفتار اخیر شهردار و مدیران شهرداری است. حالا از گوشه‌وکنار خبر می‌رسد احتمالاً شهردار در انتخابات ریاست‌جمهوری هم شرکت کند و شورا از آن بی‌اطلاع باشد. سازمان و مدیرانی که باید شهر را مدیریت کنند و مشکلات و مسائلش را رفع، سیاسی‌کاری را در اولویت قرار داده‌اند و سیاست بی‌پاسخی را در پیش گرفته‌اند.