نتایج جستجو برای: تغییر اقلیم
حیوان خانگی یا مهاجم محیطزیستی
مدیر کل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: گسترش گونههای بیگانه مهاجم، از مشکلات مهم جهانی و یکی از پنج عامل اصلی نابودی تنوع زیستی به شمار میرود و کشورهای در حال توسعه دریافتکننده اصلی این گونهها هستند.
بارش در این نواحی کمتر از نرمال است
براساس جدیدترین نقشههای پیشبینی هفتگی بارش کشور پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو تا اواخر تیر بارش در برخی نواحی در محدوده نرمال و در برخی نواحی دیگر کمتر از نرمال اعلام کرد.
تولید «کلیدواژه مشترک» در منطقه برای مقابله با گردوغبار
۱۷ ژوئن هر سال که امسال مصادف با ۲۸ خرداد است، از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی مقابله با بیابانزایی نامگذاری شده است. شعار امسال برای این روز «متحد برای زمین، میراث ما، آینده ما» است. در ایران هم یک ساختار ملی تحت عنوان کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی پس از الحاق به کنوانسیون مربوطه شکل گرفته است. این کارگروه بعد از یک دوره توقف در دی ماه سال ۱۴۰۰ دوباره شروع به کار کرد. رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هم در گفتگویی به مناسبت روز جهانی بیابانزدایی مدعی شده ایران توانسته «کلیدواژه مشترکی» برای مقابله با گردوغبار در منطقه و جهان شکل دهد.
هشدار گرمای زودرس در ژاپن
به دنبال گزارشهایی از هوای گرم در بسیاری از مناطق ژاپن مقامات هواشناسی درباره افزایش دما و رطوبت در سراسر این کشور هشدار دادند.
پاسداری از میراث در برابر بحران اقلیمی
نشست مراکز مقولۀ دوم منطقهای و بینالمللی پاسداری از میراث ناملموس، پنجشنبه (24 خرداد) در مقر یونسکو واقع در شهر پاریس در کشور فرانسه برگزار شد. در این نشست که همزمان با نشست مجمع عمومی کنوانسیون ۲۰۰۳ به ریاست دبیر کنوانسیون برگزار شد، ضمن تقدیر از ارائۀ گزارش اقدامات موفق پاسدارانۀ مرکز میراث ناملموس تهران در مواجهه با تغییر اقلیمی در منطقه و ظرفیتسازیهای مؤثر در این عرصه، ایران بهعنوان میزبان نشست مرکز مطالعات پاسداری از میراثفرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی در سال ۲۰۲۵ انتخاب شد.
نجات «پلنگ یکدندان» با جامعهشناسی
بکرترین نقاط این کرۀ خاکی نیز امروز از فعالیتهای بشری اثر میپذیرند و هرجا ردپای بشر وجود داشته باشد، جامعهشناسی درپی فهم آن میرود. ضرورتهای محیطزیستی ایجاب کرده است که جامعهشناسان توجه خود به این حوزه را روزبهروز افزایش دهند که یکی از جلوههای آن مطالعۀ روند اقدامات کنشگران محیطزیستی و دلایل موفقیت و شکست آنان در تغییر رفتار انسان با محیطزیست است. این شیوۀ نگریستن به موضوع، به فعالان محیطزیست کمک میکند که با استفاده از تجربیات پیشین، توانمندی خود برای ایجاد تغییر بهنفع محیطزیست را افزایش دهند. از این منظر، آیندۀ محیطزیست در گرو فهم جامعهشناسانه از آن است.
بسیج بینالمللی برای احیای زمین
«زندگی انسانها به زمین وابسته است. بااینحال، در سراسر جهان، مخلوطی سمی از آلودگیها، تغییر شدید اقلیمی و نابودی تنوعزیستی موجب شده تا زمینهای سالم به بیابان و اکوسیستمهای پر رونق به مناطق مرده تبدیل شوند. این روند باعث نابودی جنگلها و علفزارها میشود و قدرت زمین را برای حمایت از اکوسیستمها، کشاورزی و جوامع تضعیف میکند. این به معنای ازبینرفتن محصولات زراعی، ناپدیدشدن منابع آب و تضعیف اقتصاد کشورها است و درنهایت موجب خواهد شد تا جوامع بشری در معرض خطر نابودی قرار گیرند.» آنچه خواندید، بخشی از بیانیۀ «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل است که چندی پیش بهمناسبت روز جهانی محیطزیست منتشر شد. او در این بیانیه بارها دربارۀ بیابانزایی و خشکسالی هشدار داده است. با شنیدن کلمۀ بیابان، ممکن است مناطقی مانند خاورمیانه، شمال آفریقا یا آسیا مرکزی به ذهنمان خطور کند. اما بیابانزایی فرآیندی است که در سالهای اخیر درپی تغییر اقلیمی، بهطور گسترده در سراسر جهان شکل گرفته و بهطور پیوسته در حال افزایش است. گزارش کنوانسیون مبارزه با بیابانزایی سازمان ملل متحد نشان میدهد که تخریب زمین با سرعت شگفتانگیزی در همۀ مناطق جهان در جریان است. این گزارش که براساس بررسی ۱۲۶ کشور جهان از شرایط داخلی خود به دست آمده، بیانگر این واقعیت است که در فاصلۀ سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، جهان هرسال، حداقل ۱۰۰ میلیون هکتار زمین سالم و مولد را از دست داده است. خشکسالی در حال رایجتر شدن است و انتظار میرود سهچهارم ساکنان زمین تا سال ۲۰۵۰ با کمبود جدی آب مواجه شوند.
احیای تالابها، راه کاهش بیابانزایی
«هرچه مطالعه کنیم، بیابانزایی پنجبرابر سریعتر از مطالعات حرکت میکند» این جمله را ماه قبل، یک استاد دانشگاه گفت. او به وضعیت وخیم سرعت بیابانزایی در خراسان اشاره کرده بود، اما نکتۀ اصلی صحبتهایش سرعت تشکیل بیابان بود. اینکه بیابان با قدرت میتازد و بیآبی و خشکی امان بریده. آمارها در سالهای اخیر این وضعیت را وخیم گزارش میکنند و یکیاز دلایل این امر هم خشکی تالابها و اختصاصنیافتن حقابۀ آنهاست. هرچند بهگفتۀ «علی ارواحی» پژوهشگر حوزۀ تالابها، «تاکنون تحقیق کمی در این زمینه انجام نگرفته»؛ اما شواهد میگویند که با خشکی هر تالاب، تا کیلومترها دورتر از آن تحتتأثیر این وضعیت قرار میگیرد و با نابودی هر تکه از تالاب، تکههای بسیاری از کشور بیابان میشوند.