|پیام ما| با انتشار گزارش‌هایی دربارهٔ کاهش معدل امتحانات نهایی طی بازهٔ زمانی چهارساله، فعالان حوزهٔ آموزش‌وپرورش نگرانی‌های خود را دربارهٔ کیفیت آموزش و افزایش فقر آموزشی ابراز کردند. بسیاری معتقد بودند که همپوشانی نقشهٔ فقر آموزشی با فقر اقتصادی به‌ویژه در مناطق کم‌برخوردار باید مورد توجه سیاستگذاران قرار گیرد. این اما فقط یک جنبه از مسئلهٔ کیفیت در آموزش است و کمبود جدی معلم در کنار نبود عدالت آموزشی جنبه‌های دیگری از مسايل نظام آموزش‌وپرورش در ایران است که همواره متخصصان از نسبت به بی‌توجهی به آن هشدار می‌دهند. در همین رابطه، «موسسهٔ دارالاکرام»، حامی آموزش کودکان‌ونوجوانان در معرض خطر ترک تحصیل با دغدغهٔ بررسی بحران کیفیت در نظام آموزش‌وپرورش نشستی را برگزار کرد. در این نشست، رئیس اسبق دانشگاه فرهنگیان راه حل گذر از بحران‌های فعلی نظام آموزش‌وپرورش کشور را ایجاد «مدرسهٔ ملی» دانست و گفت:‌ «ارتقای کیفیت یک نسخهٔ واحد ندارد و منظور ما یک ‌مدرسهٔ تراز نیست. بلکه منظور مدارسی هستند که میزبان جلوه‌های مختلف، طبایع و علائق مختلف باشند و کیفیت تعلیم و تربیت باید بتواند رضایت مخاطبان متنوع را به طور رسمی تأمین کند.»

مدرسهٔ «بوزار» پاریس به‌عنوان یکی از مدارس مهم معماری در دنیا، دانشجویان زیادی را به خود دید که در میان آنان نام معماران ایرانی نیز به چشم می‌خورد. گفته می‌شود از میان ۴۳ دانشجوی ایرانی در این مدرسه، فقط ۲۹ نفر آنان فارغ‌التحصیل شدند۱؛ دانشجویانی که از خود کارنامه موفقی به‌جا گذاشتند و نام یکی از آنان «بهمن پاک‌نیا» بود. معماری که او را با شاخص‌ترین کارش، یعنی طراحی کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران به یاد می‌آورند که حاصل همکاری‌اش با «پرویز مویدعهد» بود. پاک‌نیا سال ۱۳۰۷ در شهر تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر و تحصیلات متوسطه‌اش را در تهران گذراند. سال ۱۳۲۶ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا شد و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ معماری با درجهٔ عالی در سال ۱۳۳۲ اخذ کرد. یک سال بعد با بورس تحصیلی دولت فرانسه جهت ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و پس از سه سال‌ و نیم، دیپلم دولتی را از مدرسهٔ «بوزار» پاریس و جایزهٔ بهترین دیپلم را سال ۱۹۵۸ از انجمن آرشیتکت‌ها به دست آورد. پروژهٔ دیپلم او توانسته بود درجهٔ «بسیار خوب» را کسب کند. بعد از آن به ایران بازگشت و از سال ۱۳۳۹ و بدو تأسیس دانشگاه ملی ایران در دانشکدهٔ معماری مشغول تدریس شد. او از اولین استادان دانشگاه ملی بود و چند سال بعد که به‌عنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد، واحد «ساختمان» را نیز تدریس می‌کرد. پاک‌نیا که بنیانگذاران دانشگاه ملی (شهید بهشتی) بود، سال‌ها در خارج از ایران زندگی می‌کرد. او بیست‌ودوم بهمن‌ماه در پاریس از دنیا رفت و حالا همکاران و دانشجویانش در گفت‌وگو با «پیام ما» از این معمار پیشکسوت یاد کردند.