۲۵ سال قبل اعلام شد پیش از پیوستن اعضای جدید به جمع ۱۵ کشور اروپایی، سیاست مشترک کشاورزی اتحادیهٔ اروپا  متحول خواهد شد. آن زمان چند عضو اتحادیهٔ اروپا از جمله آلمان و انگلیس تلاش می‌کردند پیش از عضویت کشورهای کم‌درآمد اروپای شرقی و مرکزی به این اتحادیه، برنامهٔ کشاورزی جدیدی را تثبیت کنند که درنتیجهٔ آن، فشار مالی کمتری متوجه آنها شود. آن زمان اتحادیهٔ اروپا لازم می‌دید قوانین خود را با سازمان تجارت جهانی تطبیق دهد و با کاهش تعرفه‌های واردات و یارانهٔ صادرات به کشاورزان، بازار عرضه و تقاضا را وسعت دهد. اتفاقی که زمینهٔ رقابت بیشتری برای محصولات کشاورزی اروپا به‌وجود می‌آورد. اتحادیهٔ اروپا اعلام کرده بود با ایجاد این تحولات در برنامهٔ مشترک کشاورزی اروپا، مصرف‌کنندگان از قیمت‌های نازل‌تر و کیفیت بهتر کالا بهره خواهند برد و بودجهٔ اتحادیهٔ اروپا نیز به‌سمت حمایت بیشتر از بخش کشاورزی سوق پیدا خواهد کرد. 

 

روزنامهٔ «گاردین» روز جمعه در وب‌سایت خود به جنبه‌های مختلف این اعتراض‌ها پرداخت. این گزارش تلاش می‎‌کرد بیان کند که در پشت اعتراضات کشاورزان چه عاملی وجود دارد که در کشورهایی مانند یونان، آلمان، پرتغال، لهستان، فرانسه و بلژیک فراگیر می‌شود؛ تا جایی که هفتهٔ گذشته حتی دولت فرانسه با محاصرهٔ بزرگراه‌های پاریس از سوی تراکتورها غافلگیر شد. گاردین نوشت: «برخی از نگرانی‌ها، مانند طرح برلین برای حذف معافیت‌های مالیاتی بر گازوئیل مصرفی در بخش کشاورزی برای تعادل بودجه یا نیاز به کاهش انتشار نیتروژن در هلند، خاص کشور هلند است. اما بسیاری عوامل دیگر در سراسر قاره مشترک هستند.کشاورزان گفته‌اند که با مشکلاتی مانند کاهش قیمت فروش، افزایش هزینه‌ها، مقررات سنگین، خرده‌فروشان قدرتمند و سلطه‌گر، بدهی، تغییراقلیم و واردات خارجی ارزان مواجه هستند.»

 

هزینه‌های بالا، قیمت‌های پایین

گاردین در بخش دیگری از این گزارش نوشت هزینه‌های کشاورزان به‌ویژه برای انرژی، کود و حمل‌ونقل در بسیاری از کشورهای اتحادیهٔ اروپا، به‌ویژه از زمان حملهٔ روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ افزایش یافته است. درعین‌حال، دولت‌ها و خرده‌فروشان، با توجه به تأثیر بحران هزینهٔ زندگی بر مصرف‌کنندگان، برای کاهش افزایش قیمت مواد غذایی اقدام و برنامه‌ریزی کرده‌اند. قیمت‌های مزرعه یعنی قیمت پایه‌ای که کشاورزان برای محصولات خود دریافت می‌کنند، به‌طور متوسط بین سه‌ماههٔ سوم سال ۲۰۲۲ و مدت مشابه سال گذشته تقریباً ۹ درصد کاهش یافته است. طبق داده‌های Eurostat تجزیه و تحلیل‌شده توسط Politico، تنها چند محصول، از جمله روغن زیتون، با کمبود مواجه شده است. «واردات نیز به‌ویژه در اروپای مرکزی و شرقی، جایی که سیل محصولات کشاورزی ارزان‌قیمت از اوکراین که اتحادیهٔ اروپا پس از حملهٔ روسیه از سهمیه‌بندی و عوارض آن چشم‌پوشی کرد، قیمت‌ها را کاهش داده و نارضایتی کشاورزان نسبت به رقابت ناعادلانه را افزایش داده است.»

 این گزارش از کشاورزان در اتحادیهٔ اروپا نقل کرده است که این صنف در سراسر اتحادیهٔ اروپا، از سهمیهٔ واردات غلات از اوکراین خشمگین است و می‌گوید اروپا با محصولات ارزان‌قیمت غرق شده.

 

افزایش دما، افزایش تنش

در اروپا نیز مانند آسیا و خاورمیانه رویدادهای شدید جوی به‌دلیل تغییراقلیم به‌طور فزاینده‌ای بر تولید تأثیر می‌گذارد. گاردین در گزارش آمار جسته‌وگریخته آمار جالبی از اثر تغییراقلیم بر تولید کشاورزی ارائه داده است: «برخی از مخازن آب در جنوب اسپانیا فقط چهار درصد ظرفیت دارند، در‌حالی‌که آتش‌سوزی حدود ۲۰ درصد از درآمد سالانهٔ مزارع یونان را در سال گذشته از بین برد. جنوب اروپا تاکنون شاهد اعتراضات نسبتاً کمی بوده است، اما این موضوع می‌تواند تغییر کند؛ زیرا دولت‌ها، به‌ویژه در اسپانیا و پرتغال، محدودیت‌های اضطراری آب را در میان خشکسالی‌های بی‌سابقه در نظر نگرفته‌اند. بسیاری از کشاورزان شکایت می‌کنند و می‌گویند بین خواسته‌های عمومی ظاهراً متضاد برای مواد غذایی ارزان و فرایندهای سازگار با اقلیم گرفتار شده‌اند.»

 

از سوی دیگر این گزارش توجه‌ها را به این نکته جلب می‌کند که سیاست مشترک کشاورزی (CAP)، سیستم یارانهٔ سالانه ۵۵ میلیارد یورویی که امنیت غذایی اروپا بیش از ۶۰ سال بر آن استوار بوده است، از لحاظ تاریخی براساس اقتصادِ مقیاس است: «مزارع بزرگتر، دارایی‌های بزرگتر، استانداردهای مشترک.» سیاستی که موجب شده است تعداد مزارع در اتحادیهٔ اروپا از سال ۲۰۰۵ بیش از یک‌سوم کاهش پیدا کند. بسیاری از مزارع بزرگتر با سطح بالایی از بدهی به حیات خود ادامه می‌دهند.

 

سهم بخش کشاورزی، ۱۱ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای اتحادیهٔ اروپاست. بنابراین، سیاست‌های اتحادیهٔ اروپا در این بخش برنامه‌های جدیدی تدوین کرد که کشاورزان معتقدند این صنف در آن‌ دیده نشده‌اند. اگرچه اهدافی متناسب با تغییراقلیم در این سیاست‌ها و برنامه‌ها جای دارد، اما سیاست‌ها کلی‌نگر است و کشاورز و سرنوشت معیشتی‌اش به‌‌عنوان تولیدکننده در این سیاست‌ها در نظر گرفته نشده است. این اهداف شامل نصف کردن آفت‌کش‌ها تا سال ۲۰۳۰، کاهش استفاده از کود تا ۲۰ درصد، اختصاص زمین‌های بیشتر به استفادهٔ غیرکشاورزی – به‌عنوان مثال کاشت درختان غیرمثمر- و دو برابر کردن تولید ارگانیک به ۲۵ درصد از کل زمین‌های کشاورزی اتحادیهٔ اروپا است.