|پیام‌ما| بسیاری از کارشناسان بخش آب معتقدند، چالش آب در کشور صرفاً کمیابی فیزیکی آب نیست؛ بلکه ناکامی‌های نهادی و سیاسی در مدیریت آب است. به‌همین‌دلیل بازارها می‌توانند به‌عنوان ابزاری با رویکرد تقاضامحور، برای مدیریت کمیابی آب ایفای نقش کنند. منتقدان بازار آب (که نمونه‌های موفق بی‌شماری در جهان دارد) معتقدند بازارها می‌توانند به‌سبب نبود شرایط و بسترهای سیاسی و نهادی، به مایۀ دردسر نیز تبدیل شوند. به‌همین‌دلیل‌است‌که، نقش آنها به‌عنوان یک راه‌حل برای بحران آب ابراز تردید می‌شود. ازاین‌رو اتخاذ رویکرد چندرشته‌ای و همیارانه به نقش‌آفرینی بازارهای آب، می‌تواند به ارتقای اثربخشی آن کمک فراوانی کند. طبق آمار رسمی وزارت نیرو، از نظر اقتصادی سهم هر مترمکعب آب مصرفی در تولید ناخالص ملی در ایران کمتر از دو دلار است؛ درحالی‌که متوسط جهانی هشت دلار به ازای هر مترمکعب است. باتوجه‌به این واقعیت و همچنین تمایل دولت به ایجاد بازار آب، این‌بار اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران در نشستی مشترک با مدیران وزارت نیرو و فعالان صنعت آب پیشنهاد داده است، به‌منظور مدیریت «ابرچالش آب» اجرای برنامه دَه‌ساله با تکیه‌بر دو اصل مهم و هم‌زمان مؤثر است: «تجدیدنظر در تخصیص منابع آب موجود با اولویت‌دادن به تعادل‌بخشی آب‌های زیرزمینی و حقابه‌های زیست‌محیطی» و «افزایش بهره‌وری». همچنین اتاق ایران اعلام کرده است که تقویت بازار آب باید به‌عنوان اهرمی برای واقعی‌شدن قیمت آب به‌جدیت پیگیری شود.

|پیام ما| تخلفات حوزۀ ساخت‌وساز شهری در دورۀ زاکانی کم نیست. از پروژۀ ساخت مسجد در پارک‌های قیطریه و لاله، تا خشک‌شدن درختان محدودۀ چیتگر، همه‌وهمه جزء مسائلی است که در دوران مدیریت زاکانی مورد نقد قرار گرفته‌اند. اما یکی از مهم‌ترین موارد، مجوز ساخت هتل پنج طبقه در ولنجک بر روی یکی از گسل‌های بزرگ تهران است. این مجوز که در کمیسیون مادۀ ۵ شهرداری تهران صادر شده است، آنقدر اهمیت داشت که شهردار تهران را به تکاپو وا دارد تا بر تخلفات گستردۀ این پرونده سرپوش بگذارد.

|پیام‌ما| بافت‌های فرسوده شهری به‌عنوان یک بافت ناکارامد در کالبد شهرها هستند که چالش جدی برای مدیران شهری ایجاد می‌کنند. این بافت‌ها همچون بیماری در سیستم یک شهر معضلاتی را متوجه شهروندان ساکن و رشد آسیب‌های اجتماعی ایجاد می‌کنند. تصور کنید اگر در این بافت‌ها زلزله‌ای اتفاق بیفتد، این بناها که قدیمی و فرسوده هستند به چه میزان می‌توانند برای ساکنان این مناطق خطرآفرین باشند. علاوه‌براین، خدمات‌رسانی به این مناطق درصورت وقوع حوادثی چون آتش‌سوزی و… بسیار مشکل است و همه‌ٔ اینها خود چالشی بزرگ برای یک سیستم شهری است.

|پیام ما| در یک ماه گذشته بر اثر سه حادثه، سه کارگر در معادن زغال‌سنگ کرمان جان خود را از دست داده‌اند. هنوز ۱۵ روز از آخرین حادثه نگذشته که خبر جدید می‌آید. ظهر پنجشنبه، ۱۰ خرداد، معدن زغال‌سنگ «آبنیل جنوبی» ریزش می‌کند؛ «علی فروغی» کارگر این معدن جان خود را از دست می‌دهد و چند همکار او مصدوم می‌شوند. حادثهٔ قبل، ۲۷ اردیبهشت بود. «حسن صیاد» در معدن اصلی زغال‌سنگ منطقهٔ طغرالجرد جان خود را از دست داد. ۱۵ اردیبهشت حادثه دلخراش‌تر بود. «عبدالله اسماعیلی»، کارگر معدن زغال‌سنگ «هشونی»، در نوار نقاله گیر کرد و هیچ‌‌وقت به خانه برنگشت. حوادث سریالی در معادن زغال‌سنگ کرمان درحالی ادامه دارد که ایمنی همواره پاشنه‌آشیل این معادن بوده و جان کارگران در خطر است.