|پیام ما| از خردادماه ۱۴۰۰ که کلنگ ساخت جاده برای «معدن زغال‎‌سنگ گلیران شهرستان بابل» زده شد، تا خردادماه امسال، همچنان حاشیه‌های این جاده ادامه دارد. در جدیدترین اتفاق، ساعت ۲:۳۰ صبح دو روز قبل، جنازۀ چندین درخت توسکا در حاشیۀ جادۀ مواصلاتی فیروزجا به گلیران (کیلومتر ۱۹) منتهی‌به معدن زغال‌سنگ البرز و مراتع بالادست پیدا شد. پیش‌ازاین، با ساخت جاده درختان بسیاری قطع شده بودند، حالا اما ماجرا به ساخت جاده برنمی‌گردد؛ «داریوش عبادی» دبیر شبکۀ تشکل‌های محیط‌زیست و منابع‌طبیعی مازندران، به «پیام ما» می‌گوید که: براساس پیگیری‌هایش «۴۱ اصله درخت قطور توسکا قطع شده‌ و این اتفاق احتمالاً توسط افرادی انجام گرفته که معارضان منابع‌طبیعی و محیط‌زیست بوده‌اند.»

|پیام ما| برنامهٔ هفتم توسعه به‌گفتهٔ معاون آبخیزداری، مراتع و امور بیابان سازمان منابع‌طبیعی و آبخیزداری کشور بر کنترل و کاهش ۲۰ درصدی کانون‌های بحرانی فرسایش بادی به‌عنوان یک هدف بزرگ تأکید کرده است. افزایش کانون‌های بحرانی فرسایش بادی از جمله مواردی است که در سال‌های اخیر به کشور خشک ما آسیب‌های بسیاری وارد کرده. کانون‌های فرسایش بادی در حال افزایش است و این درحالی‌است که به‌گفتهٔ «محمد درویش»، متخصص حوزهٔ بیابان، در برنامهٔ ششم توسعه نیز بر کاهش ۲۰ درصدی کانون‌های فرسایش بادی تأکید شده بود، اما عملاً شاهد اتفاقی نبودیم و برنامهٔ پنج‌سالهٔ ششم نتوانست این هدف را محقق کند. حالا همان عنوان به برنامهٔ هفتم ارجاع یافته است، آن‌هم در شرایطی که این کانون‌ها هرسال به نسبت سال قبل شکننده‌تر شده‌اند.