اقتصاد رابطۀ مستقیمی با کیفیت زندگی انسان‌ها دارد و بحث حول آن همیشه داغ است. به‌خصوص در بزنگاه‌های انتخاباتی که جریان‌های سیاسی و نامزدها در پی جذب رأی مردم‌اند. اما گاهی سیاسیون به این نکته توجه ندارند که اگر اقتصاد به رفاه مردم گره خورده است، محیط‌زیست با بقاء انسان پیوند دارد. شاهد آنکه در پنج مناظرۀ تلویزیونی طراحی‌شده در این دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری، سه‌تای آن به اقتصاد، یکی به سیاست و امور بین‌الملل و یکی به فرهنگ اختصاص یافته و سهم محیط‌زیست از این خوان، هیچ است. به‌جبران این غفلت از زیست و بقای مردم ایران در رسانۀ ملی، ما در روزنامۀ «پیام ما» تصمیم گرفتیم، با برشمردن چندی از ابرچالش‌های محیط ‌زیستی ایران، متخصصان هر حوزه را پای کار آوریم تا یک پرسش اصلی دربارۀ هریک از ابرچالش‌ها مطرح کنند. «پیام ما» متعهد است که در راستای افزایش آگاهی مردم از برنامه‌های محیط‌زیستی کاندیداهای محترم برای انتخاب اصلح، پاسخ‌های هر شش نامزد ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ به این پرسش‌ها را منتشر کند.

تنها پانزده درصد ایران، آب‌وهوایی مرطوب و نیمه‌مرطوب دارد و همین شرایط اقلیمی، کشور را با محدودیت منابع آب مواجه کرده است. این منابع محدود نیز، به دلیل رشد جمعیت، برداشت بیش‌ازحد و خشکسالی‌های متوالی در چهار دهۀ اخیر، به وضعیت بحرانی رسیده است. از طرح‌های ملی و راهبردی بخش آب ایران، طرح ایجاد تعادل بین منابع و مصارف آب در آبخوان‌ها بود، با پانزده پروژۀ اجرایی که در سال ۱۳۸۴ تصویب شد. یکی از این طرح‌ها، طرح احیاء و تعادل‌بخشی آب‌های زیرزمینی است. طرحی که ده سال پیش به تصویب شورای‌عالی آب رسید و قرار شد نسخه‌ای برای درمان بی‌آبی ایران باشد. «دکتر نادر علیزاده» مشاور معاون وزیر در امور برنامه‌ریزی معاونت آب‌وخاک وزارت جهادکشاورزی، در گفت‌وگویی به بررسی مدیریت مشارکتی در طرح تعادل‌بخشی منابع آب زیرزمینی پرداخته و از چالش‌های آن می‌گوید.