نتایج جستجو برای: کشاورزی
۱۱ شهر در محاصرهٔ سیل
بین جیغ و داد و اشک، زنی در آبی که تا زیر کمر او بالا آمده به خانهاش که در آستانهٔ ویرانی است، چشم دوخته. چیزی نمیگذرد که جلوی چشمهای او و همسایهها، این بیغولهٔ تکیده در هم میشکند و آب، دیوارهای نهچندان استوار این خانه را میبلعد. اینجا دشتیاری است. یکی از چندین منطقهای که طی یک هفتهٔ اخیر در سیلاب جنوب سیستانوبلوچستان به زیر آب رفته است. آنطور که منابع محلی گزارش دادهاند، در بارندگیهای اخیر راه ارتباطی ۳۰۰ روستا کاملاً مسدود شده است. همچنین دیروز نمایندهٔ مردم چابهار در مجلس شورای اسلامی از گرفتار شدن ۴۰۰ هزار نفر از مردم بلوچستان در سیلاب خبر داد. به گفتهٔ او، بیشترین حجم سیلاب در دو شهرستان دشتیاری و قصرقند متمرکز شده است. البته فعالان محلی و منابع آگاه همانطور که پیش از این ادارهکل هواشناسی سیستانوبلوچستان هشدار داده بود، میگویند که تأثیر این سامانهٔ مهیب بارشی بر مناطق نیمهٔ جنوبی استان از جمله شهرستانهای چابهار، کنارک، نیکشهر، سرباز، راسک، جنوب مهرستان، سراوان و سیب و سوران هم بسیار شدید بوده است.
خطای مدیریت سیلاب بلوچستان
احتمال آسیب محصولات کشاورزی
سازمان هواشناسی نسبت به کاهش محسوس دما در ۲۱ استان تا یکشنبه (۱۳ اسفند) و احتمال آسیب محصولات کشاورزی هشدار داد.
برگزاری نخستین همایش بینالمللی ارزیابی اثرات جنگ بر محیط زیست
رییس فراکسیون محیط زیست مجلس گفت: نخستین همایش بینالمللی ارزیابی اثرات جنگ بر محیط زیست و امنیت غذایی غزه با حضور نمایندگان ۴۰ کشور جهان و دفاتر سازمان ملل مقیم برگزار میشود.
کاربرد «ماهواره پارس۱» در کشاورزی، محیط زیست و جنگلداری است
رییس سازمان فضایی گفت: ماهواره پارس۱ عمدتاً در موضوعاتی همچون کشاورزی، محیط زیست، آفات گیاهی و جنگلداری استفاده میشود.
دستبافتهٔ کویر در سراشیبی فراموشی
همزیستی با کویر و اقلیم گرموخشک روستاها و آبادیهای مرکز کشور سبک زندگی خاص خودش را به وجود آورد؛ از شیوهٔ خوردوخوراک تا هنرهای دستی. اهالی باذوق کویر برای همسو شدن با محیط پیرامون پارچههای پنبهای بافتند تا از آفتاب سوزان در امان بمانند؛ هنری که به استناد پژوهشها قدمتش به دورهٔ ایلخانی میرسد، حالا در سراشیبی فراموشی ایستاده؛ هنر «کرباسبافی».
قطع ارتباط با روستاهای بلوچستان
دست از سر هورالعظیم بردارید!
درباب اهمیت همهجانبهٔ «تالاب بزرگ» یا «هورالعظیم» بسیار سخن گفته شده است. از بدبیاری این تالاب است، و ادبار ساکنان و حاشیهنشینانش که هور هم در مرز دو کشور با نظم سیاسی خاص است و هم بر بالای میادین نفتی عمیق و پر ارزش. دو کشور به خطاهای استراتژیک، هر یک بهدلایلی، راه آب بر تالاب بستهاند و بر تن نحیف هور مدام ضرباتی هر دم شدیدتر را وارد میکنند. میادین نفتی و ارزش اقتصادی آن چشم حکمرانان و صاحبمنصبان را گرفته یا بگوییم کور کرده است. اکوسیستم و آب و اقلیم و زیستمندان متنوع و حیات اجتماعی-اقتصادی-بومشناختی مردمان این ناحیه فدای مناسبات مخرب اقتصادی طبقهٔ حاکم شده است. در این سو، ایران، ساختار اقتصاد سیاسی مبتنی بر مناسبات سرمایهدارانۀ انحصاری کشور را به سمت بیشبرداشتِ ویرانگر از منابع آبهای سطحی و زیرسطحی کشانده و صنعت و کشاورزی ایدئولوژیک وابسته به بیشمصرفیِ آب را بهشدت توسعه داده است. آبی که باید به تالابها و دریاچهها بریزد و در آبخوانها ذخیره شود، در نوعی کشاورزی سنتیِ کمبهرۀ آببر راه به ساقههای گندم و پوستهٔ هندوانه میبرد و در فولادسازی هدر میشود. این بماند.