«عبدالحسین وهاب‌زاده» خالق ایده و مؤسس نهاد «مدرسۀ طبیعت» در ایران است. ایده‌ای که در گسترش فراگیر در مدت‌زمانی کوتاه، توفیقی چشم‌گیر داشت؛ گرچه موانعی بر سر راه گسترش نهاد مدرسۀ طبیعت قرار گرفته است، اما ترویج ایده متوقف نمانده و با تجهیز تئوریک در حوزۀ اندیشه و ایجاد بحث‌های پرشور در سطح جامعه، راه خود را از میانۀ معابر پرپیچ‌وخم و سنگلاخی، عمیق‌تر و جدی‌تر گشوده است. بسیاری از مکاتب و اندیشه‌های تربیتی یا مبتنی بر شاخه‌ای از فلسفه هستند، (ایده‌الیسم، رئالیسم، طبیعت‌گرایی، اگزیستانسیالیسم و ...) و یا مبتنی بر نوعی ایدئولوژی (ملی‌گرایی، لیبرالیسم، محافظه‌کاری، آرمانشهرگرایی و ...)؛ اما ایدۀ مدرسۀ طبیعت که در آن پرورش مقدم بر آموزش است و طبیعت نخستین مدرسه به حساب می‌آید، هرچند ممکن است قرابتی در ظاهر با فلسفۀ تربیتی طبیعت‌گرایانه «روسو» و نزدیکی‌هایی با ایدئولوژی تربیتی لیبرالیستی «جان لاک» داشته باشد، اما نگاه به کودک و شیوۀ یادگیری و محیط مساعد برای پرورش و شکوفا شدن او از تاریخ زیستی گونۀ انسان و زیستگاه و شیوه‌های قدیمی و آزموده شده در بستر طبیعت و تاریخ تکامل انسان سرچشمه می‌گیرد.

مطالعه‌ای جدید روی شناسایی جمعیت بندپایان میکروسکوپی از غار دانیال استان مازندران نشان می‌دهد گونه‌ای جدید از بندپایان با نام plutomurus danialensis شناسایی شده است. این درحالی است که یک حشره میکروسکوپی دیگر نیز توسط غارشناسان در غار مغان خراسان کشف شده است.