«مرجان حاجی‌رحیمی»، روزنامه‌نگار حوزهٔ میراث فرهنگی، روز دوشنبه (۸ آبان) در صفحهٔ شخصی خود در اینستاگرام از احتمال قطع گاز کاخ‌موزهٔ جهانی گلستان نوشت. آن‌طور که او نوشته بود: «پس از سه بار اخطار قطعی گاز به‌دلیل بدهی، روز دوشنبه مأمور گاز به کاخ‌موزهٔ جهانی گلستان رفت تا گاز این مجموعه را به‌دلیل بدهی قطع کند که با اصرار رئیس کاخ گلستان مأمور گاز از این کار منصرف شد. این درحالی‌است که درآمد کاخ‌موزهٔ جهانی گلستان در شش‌ماههٔ اول سال حدود ۳۰ میلیارد تومان بوده که مثل درآمد همهٔ موزه‌ها به خزانهٔ دولت واریز شده است. واریز درآمد موزه‌ها به خزانهٔ دولت کار اشتباهی است که رؤسای موزه‌ها را از فعالیت اضافه منصرف می‌کند. کاخ‌موزهٔ جهانی گلستان به‌دلیل آنکه در فهرست جهانی یونسکو ثبت شده، مقصد اول گردشگران خارجی به‌شمار می‌رود.» حالا گرچه روابط‌عمومی کاخ‌موزهٔ گلستان در پاسخ به «پیام ما» می‌گوید که مشکل حل شده است و «آفرین امامی»، رئیس کاخ‌موزه گلستان، هم تصریح می‌کند که در این باره صحبتی نخواهد کرد، اما بار دیگر نگاه‌ها به‌سمت دخل و خرج موزه‌ها جلب شده است.

بسیاری از مشاغل سنتی و صنایع هنری ایران با آن قدمت چند هزار ساله که ریشه در آب و خاک و ذهن و قلب تک‌تک ما دارند، این روزها صدای نفس‌های آخرشان را می‌شنویم و می‌روند تا برای همیشه در آلبوم خاطرات و تاریخ ایران جا پیدا کنند و فقط با فهرست طولانی از صنایع‌ دستی فراموش شده ایران روبه‌رو شویم. به فهرست بلندبالای صنایع دستی رو به فراموشی که نگاهی بیاندازیم، انواع و اقسام پارچه‌بافی را می‌بینیم؛ از کارت‌بافی گرفته تا زری‌بافی. همگی هم یک علت اصلی یعنی ورود دستگاه‌های نساجی عریض و طویل و ده‌ها علت فرعی دارند. هنر متقال‌بافی هم از این قاعده مستثنی نیست؛ هنر پارچه‌بافی از الیاف طبیعی که این روزها در مزایای پوشاک الیاف طبیعی بسیار می‌شنویم.

یش از یک ماه است که کمبود شیرخشک در بازار، پدر و مادرهای نوزادان را برای تهیهٔ قوت غالب فرزندانشان بین داروخانه‌های شهرهای کوچک و بزرگ کشور سرگردان کرده. خانواده‌هایی که با سهمیه‌ای شدن شیرخشک، برای تضمین حق حیات کودکانشان به دیگران می‌سپارند برایشان یک قوطی شیرخشک پیدا کنند. قرار بود معضل کمبود این مادهٔ مغذی که برای بعضی از نوزادان یک مکمل تغذیه‌ای و برای بعضی دیگر تنها انتخاب غذایی است، تا آبان‌ماه براساس قولی که «سید حیدر محمدی»، رئیس سازمان غذا و دارو داده بود، رفع شود؛ اما نشد. حالا در هفتهٔ دوم آبان‌ماه، رئیس سازمان غذا و دارو بار دیگر وعده داده که «با اقدامات صورت‌گرفته برای تأمین مادهٔ اولیهٔ تولید شیرخشک درصورت پایبندی شرکت‌ها به تعهداتشان، در اواخر آبان تولید شیرخشک کفاف نیاز داخل را بدهد.» این، درحالی‌است که «هانی تحویل‌زاده»، رئیس انجمن صنفی تولیدکنندگان شیرخشک و غذای کودک، علت کمبود شیرخشک در بازار را تصمیمات سازمان غذا و دارو می‌داند و می‌گوید که این سازمان با تولیدکنندگان شیرخشک به‌مثابه شرکت‌های بازرگانی برخورد می‌کند و ارز لازم برای تأمین مواد اولیه تولید را به‌ آنها اختصاص نمی‌دهد: «در حال حاضر فقط پنج شرکت تولیدکنندهٔ شیرخشک فعال هستند که از ظرفیت تولید آنها استفاده نمی‌شود و فقط از بدهی ارزی دو تا از آنها کم شده. از طرفی سازمان غذا و دارو اعلام کرده که مشکل تا آبان حل می‌شود، اما هنوز اتفاقی نیفتاده است. اگر کمبودی وجود دارد، باید از همهٔ ظرفیت پنج شرکت استفاده شود.»

یک سال بعد از افتتاح نخستین ایستگاه یکپارچه مدیریت پسماند در کوهک، هنوز وضعیت پسماند شهری تهران تفاوتی با گذشته ندارد. ایستگاه‌های مدیریت یکپارچه پسماند یا MRF چندین سال است که جزو برنامه‌های مدیریت پسماند شهری هستند و با عنوان اینکه حجم پسماند ارسالی به آرادکوه را کاهش می‌دهند، زباله‌گردی را از بین می‌برند و دست مافیای زباله را کوتاه می‌کنند، وارد کار شده‌اند. در سال گذشته دو ایستگاه راه‌اندازی شده و قرار است شش ایستگاه دیگر ساخته شود اما بیم و امیدهای این طرح برای کارشناسان آنقدر بزرگ است که نتوانند از آن به‌درستی دفاع کنند. آنها طرح‌های گذشته مدیریت پسماند و بی‌اثر بودن آنها را به یاد می‌آورند و می‌پرسند: چطور تمام زباله‌ها بدون تفکیک دقیق به مناطقی داخل شهر منتقل خواهند شد؟ بو و شیرابه زباله چطور قرار است مدیریت شود؟ این روش هنوز تفکیک از مبدأ را جدی نگرفته، چگونه می‌خواهد اثرگذار باشد؟ این سوالات در کنار پرسش‌های دیگر و نبود گزارش از عملکرد یک ساله این طرح، عاملی است تا نگرانی‌ها از شکست بالا رود و امیدها رنگ ببازد.

|پیام ما| هم‌زمان با انتشار تصاویری که رسانه‌های عبری از حملهٔ زمینی به غزه منتشر کردند، مجمع عمومی سازمان ملل نیز تشکیل جلسه داد و قطعنامهٔ پایان جنگ را به تصویب رساند. اما امریکایی‌ها اعلام کردند که از رژیم اسرائیل پشتیبانی خواهند کرد. در چنین شرایطی، بیست‌ودومین روز جنگ در غزه آغاز شد. وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد که شمار شهدای حملات اسرائیلی‌ها به غزه از هفت‌ هزار و ۷۰۰ نفر گذشت. خبرنگاران غربی وضعیت مردم در غزه را اسفبار و وحشتناک گزارش کردند و تصاویر صف‌های طویل اهالی غزه برای دریافت آب آشامیدنی را در رسانه‌ها منتشر کردند.