پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | برگه 21 | نتایج جست‌وجو برای “شورای شهر”

نتایج جستجو برای: شورای شهر

«لاله» در حصر

|پیام ما| یک ماه پیش جنب ساختمان آتش‌نشانی پارک لاله یک حصار سبز شد. یک ماه بعد، ساکنان بلوار کشاورز تهران تعدادی کانکس دیدند که آن سوی حصار قد علم کرده‌اند. نشانه‌ها می‌گویند بعد از پارک قیطریه، بوستان ستارخان، اندیشه و پارک‌هایی در نقاط مختلف تهران، حالا نوبت پارک‌خواری به «لاله» رسیده و سه هزار مترمربع از فضای سبز دومین پارک تهران را نشانه رفته است.

جلسه بررسی معضلات رودخانه کن برگزار شد

علیرضا طاهری رییس اداره پایش اداره کل محیط‌‌زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران از برگزاری جلسه بررسی مشکلات و معضلات رودخانه کن خبر داد.

پلیس: مدارک خودروهای برقی ناقص است؛ شماره‌گذاری نمی‌کنیم

معاون فنی مهندسی و خدمات ترافیکی پلیس راهور فراجا علت عدم شماره گذاری تاکسی‌های برقی و خودروهای ون و دیگر خودروها از سوی پلیس را اعلام کرد.

«اصغر دادبه» تجلیل می‌شود

مراسم نکوداشت «اصغر دادبه»، استاد فلسفه اسلامی و ادبیات عرفانی دانشگاه علامه طباطبایی روز هفدهم اردیبهشت برگزار می‌شود.

کتاب‌های تألیفی آب رفتند

دور هم جمع شده‌اند، گوشی‌ موبایل یا تبلت به‌دست، به یکدیگر چیزهایی را نشان می‌دهند. این تصویری است که معمولا همه ما تجربه‌دیدنش را در مهمانی‌ها داریم. کودکانی که شاید بعضی از آنها بیشتر از بزرگترها با تکنولوژی آشنا هستند و به نسبت کودکان نسل‌های قبل، تولید محتوا با توجه به نیازهایشان سخت‌تر شده است. مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی را در همین ارتباط با عنوان «تولید و ترویج محتوای ادبی برای کودک و نوجوان؛ واکاوی سیاستی و راهکارهای تقنینی» منتشر کرده و نوشته است که اکنون سهم آثار ترجمه برای کودک و نوجوان از آثار تالیفی پیشی گرفته است. «زهره نیلی»، روزنامه‌نگار حوزه کودک و نوجوان اما این موضوع را نقطه ضعف نمی‌داند: «به شرطی که از آن درست استفاده کنیم.»

بازسازی پس از سیل کافی نیست

طبق گزارش رئیس بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه و مسکن و شهرسازی و براساس آمار مرکز آمار در سال ۱۳۹۵، از کل واحدهای مسکونی واقع در آبادی‌های درگیر سیلاب اخیر در استان سیستان‌وبلوچستان، نظیر منطقهٔ دشتیاری، حوالی چابهار و بندر کنارک، ۱۸ درصد آنها ساختمان‌های اسکلت‌دار روستایی است و بیش از ۸۰ درصد مابقی از نوع خشت‌وگل و سنگ‌وگل و حتی گل هستند. این مصالح به‌دلیل ریزدانگی، در ذات خود خصوصیت جذب آب دارند. پژوهشگاه سوانح طبیعی کشور هم با تأکید بر وضعیت منازل مسکونی این مناطق در گزارشی که از سیل جنوب این استان در فروردینی که گذشت ارائه داده است، می‌گوید: «ساختمان‌های روستایی این منطقه زمانی که در معرض آبگرفتگی قرار می‌گیرند، رطوبت را جذب و کلاً استحکام قبلی را از دست خواهند داد و تحت‌تأثیر عوامل محرک از قبیل وقوع زلزله هرچند ضعیف، احتمال تخریب کامل افزایش می‌یابد. به همین دلیل پژوهشگاه زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه و مسکن و شهرسازی، توصیه کرده است علاوه‌بر نوسازی واحدهای تخریب‌شده و آسیب‌دیده از سیلاب، ساختمان‌های پابرجا با شرایط فوق نیز نیاز به نوسازی دارد و نمی‌توان به بازسازی اعتماد کرد.»

سه کاوش جدید در پس‌کرانهٔ خلیج‌فارس

|پیام ما | خلیج‌فارس، آبراهه‌ای است نیلگون، یک جلوه از تمدنی دیرپا و باشکوه که مردم جنوب پا‌به‌پای آن پیش آمده‌اند. مردم این دیار از خوزستان گرفته تا بوشهر و هرمزگان به‌واسطهٔ همنشینی با دریا، اشتراک‌های فرهنگی بسیاری در تجارت، دادوستد، هنر، معماری، موسیقی، خوراک و پوشاک دارند. همین اشتراک‌ها و تعامل دیرینی که در جوار خلیج‌فارس شکل گرفته بود، روز دهم اردیبهشت را به‌نام روز ملی ‌خلیج‌فارس مزین کرد و حالا به همین بهانه به تاریخچهٔ باستانی کرانه‌های خلیج‌فارس سر زده‌ایم.

حراج هور

دود سیاه «سهراب» آسمان هورالعظیم را تیره و کدر کرده است. دودکش‌های پنجمین میدان نفتی در قلب هور درحالی شعله‌ور شده است که تخلفات محیط‌زیستی‌اش در میان سکوت دستگاه‌های نظارتی همچنان ادامه دارد. این‌بار در اقدامی تازه، مجری «میدان نفتی سهراب»، حدود ۷۰ هکتار از اراضی تالابی را بدون داشتن مجوز تصرف کرده است. اهالی شهر مرزی «رفیع» از توابع هویزه در جنوب‌غرب خوزستان، خبر داده‌اند که بخشی از زمین‌های کشاورزی آبا و اجدادی‌شان توسط مجری میدان نفتی سهراب خریداری شده است. شهر تالابی «رفیع»، همسایهٔ هورالعظیم است؛ آخرین بازماندهٔ تالاب‌های بین‌النهرین با مساحت بیش از ۳۰۰ هزار هکتار که یک‌سوم آن در ایران و دوسومش در عراق است. مصطفی از اهالی رفیع می‌گوید: ««این ۷۰ هکتار زمین‌هایی است که بیش از ۶۰-۷۰ سال است اهالی رفیع در آنها کشاورزی می‌کنند. شرکت انرژی دانا این زمین‌ها را از صاحبانشان خریده، اما هنوز هیچ پولی به مردم پرداخت نکرده است. به بعضی‌ها وعده کردند که فرزندانشان را استخدام می‌کنند. خانوادهٔ ما چهار پنج هکتار زمین داشت که بردند و خبری هم از پول نیست.»