سال‌هاست که بسیاری‌شان در جهان دیگری زندگی می‌کنند، جهانی که انسان‌های امروزی اسمش را مردگان گذاشته‌اند، حالا از انسان‌های دیروزی به جز مشتی خاک، دنیای دیگری از خاطرات به جا مانده، دنیای لبخندها، سفرها، یادگاری‌ها و مدارک هویتی؛ دنیایی که انسان‌های امروزی هم به آن فکر می‌کنند، به اینکه بعد از خودشان چه چیزی به جا می‌ماند، یک اثر، عکس یا خاطره.

فرهاد مشیری نقاش سرشناس ایرانی در ۶۱ سالگی از دنیا رفت.

هر سه حوزه زیرمجموعه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی چالش‌های زیادی دارند؛ چالش‌هایی که موجب شده نه تنها این حوزه‌ها از صف تاثیرگذاری در توسعه پایدار جا بمانند بلکه حتی جایگاه اصلی خود را هم نداشته باشند. چالش‌ها از سطح مسائل کلان چون فراموشی، تخریب، کاهش قابل توجه گردشگری خارجی و ... گذشته و به تلاش برای بقا تبدیل رسیده است. این چالش‌ها اگرچه نسل به نسل از دولتی به دولت بعد منتقل شده‌اند، اما گرد زمان هم نتوانسته از اهمیت آن‌ها بکاهد. در این گزارش با کارشناسان حوزه‌های مختلف به گفت‌وگو نشسته‌ایم تا مهم‌ترین چالش‌های این حوزه را به دولت منتخب گوشزد کنند؛ هرچند به نظر می‌رسد انتخاب مدیران متخصص و آگاه می‌تواند گام بلندی برای رفع بسیاری از همین چالش‌های کهنه باشد. این در حالی است که رئیس دولت چهاردهم در کارزار انتخاباتی‌اش از راهبردهای کارشناسانه برای گره‌گشایی مشکلات حوزه‌های مختلف خبر داد و حالا کارشناسان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی می‌گویند چاره عبور از مشکلات این حوزه هم همین کارشناسی‌هاست.

کاهش فروش فرش ایرانی در بازار جهانی، مدت‌هاست که به موضوعی نگران‌کننده بدل شده و مهم‌ترین دلایل آن در تمام این سال‌ها نکاتی از جمله تحریم‌های اقتصادی، رقابت سایر کشورها و تغییر در ترجیح‌ مصرف‌کنندگان عنوان می‌شود. اما حالا برخی ادعا کرده‌اند، علاوه‌بر مسائل مطرح‌شده، کیفیت برخی فرش‌های ایرانی به دلایل مختلف کاهش پیدا کرده و این وضعیت از نگاه خریداران خارجی هم دور نمانده است. ادعایی که البته مورد تأیید متولیان این حوزه نیست و به‌گفتۀ رئیس کمیسیون فرش و صنایع‌دستی اتاق تعاون ایران به «پیام‌ ما»، فرش ایرانی تنها فرشی است که در دنیا شناسنامه‌دار شده و در سازمان بین‌المللی «DC1» ثبت جهانی می‌شود؛ به‌همین‌دلیل ادعای کاهش کیفیت آن صحت ندارد. اما چون در نمایشگاه‌های خارجی حضور نداریم، رقبا از هر ظرفیتی برای پایین‌‌آوردن جایگاه فرش دستباف ایران استفاده می‌کنند.

بافته‌های چوبی به هر بخشی از این سرزمین که می‌رسد، خودش را با اقلیم همسو و سازگار می‌کند و اسمی متفاوت می‌گیرد. در همدان به «مرواربافی»، در گیلان به «حصیربافی» و در برخی دیگر از شهرهای شمالی به «بامبوبافی»، در شوش به «ترکه‌بافی»، در مراغه به «چم‌بافی» و در لرستان به «درج‌بافی» معروف است. در آذربایجان شرقی از درخت «موسون»، در مرند از ساقۀ گندم، در خراسان جنوبی از بید، بادامک و گز بافته‌های چوبی تولید می‌شود. درختان خودروی ارغوان در منطقۀ هورامان کردستان سبب شده تا هنر ارغوان‌بافی با این دیار پیوند دیرینه داشته‌ باشد.