نتایج جستجو برای: شورای شهر تهران
پارک قیطریه؛ مبارزه برای شهر
بولدوزر مدیریت شهری در حال تخریب است
|پیام ما| نیمههای اسفند تصاویری از حصارکشی مشکوک در پارک قیطریه منتشر شد؛ حصارکشیای که بعدها با اظهارنظرهای شهردار تهران مشخص شد برای ساخت مسجد در این پارک کشیده شده است. گرچه «علیرضا زاکانی» تأکید کرده بود قرار نیست در این محوطه درختی قطع شود و درختان ارزشمند این محوطه جابهجا خواهند شد، اما نگرانیها دربارهٔ پارک قیطریه محدود به درختان نیست. پارک قیطریه بهعنوان یکی از قدیمیترین اجزای محلهٔ قیطریهٔ شمیران در شمال تهران که خانهٔ امیرکبیر را نیز شامل میشود، یک میراث فرهنگی است.
قریب به ۲۵۰ هزار بنای ناپایدار در استان تهران
مدیرکل راه و شهرسازی استان تهران گفت: قریب به ۲۵۰ هزار بنای ناپایدار در استان تهران خطر ساز هستند و نفوذ ناپذیری در این محدودهها مشکل اساسی است.
معمای حصارکشی یک بوستان دیگر در تهران
خانه روزنامهنگاران تا تابستان امسال راهاندازی میشود
سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران گفت: در محدوده چهارراه طالقانی چند مجموعه فرهنگی از جمله شهرستان ادب در حوزه ادبیات داستانی و منظوم، خانه خوشنویسی و لانه جاسوسی قرار دارند که با راهاندازی خانه روزنامهنگاران، میتوان شاهد اشتراک رویدادها و شکل گیری یک چهارراه فرهنگی بود.
تنها به امید زندهایم
شنا خلاف جریان آب: چرا باید از حاشیه بنویسیم؟
ما در اشتباهات «کارشناسان» زندگی میکنیم
سال ۱۴۰۲ در حالی روبهپایان است که جامعهٔ ایران با مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی متعددی روبهرو است. مسائلی که سیاستمداران همواره میگویند برای حلوفصلشان راهحلهای فوری در آستین دارند. راهحلهایی که دستکم در برخی از موارد نهتنها موجب حلوفصل مسائل نشدهاند؛ بلکه آنها را تشدید هم کردهاند. یکی از آخرین نمونههای این مسائل را میتوان به مصوبات و ایدههایی مربوط دانست که نمایندگان مجلس برای مقابله با موضوعات مربوط به پوشش زنان در پیش گرفتهاند یا در سر دارند. مثال آخرش ایده جریمه سه میلیون تومانی زنانی است که حجابشان را رعایت نکنند. ایدهای که موجی از واکنش را در جامعه به همراه داشت. در چنین وضعیتی مقصود سیاستگذار از «مردم» چه کسانی است؟ مردم چگونه صدایشان را به گوش تصمیمسازان میرسانند؟ آیا صدای آنها به جلسات دیوانسالاران راهی دارد؟ آیا جامعه ردی از صدایش در تصمیمات میبیند؟ اینها پرسشهایی است که عصر یک روز بارانی با نفیسه آزاد، جامعهشناس و پژوهشگری اجتماعی در میان گذاشتم. آزاد در تمام طول گفتوگو کوشید با صورتبندی مسائل موجود توضیح دهد که «سیاستگذار ظرفیت شنیدن صداهای متنوع جامعه» را ازدستداده و این وضعیت موجب شده از تقاضاهای عمومی در سیاستگذاری ردی دیده نشود. آزاد هر چند با نقدی صریح از مشکلات سیاستگذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ اما در پایان یادآوری کرد که به «عاملیت جامعه» در بزنگاههای مهم امیدوار است؛ مثل بارانی همان عصر زمستانی که هر چند مخازن سدها را پر نکرد اما نشانهای از امید به ادامه زندگی است.