لایحهٔ تشکیل «سازمان اسناد ملی ایران» در کشور در ۱۳۴۵ خورشیدی ارائه شد و مجلس شورای ملی در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۴۹ خورشیدی، قانون تأسیس این سازمان را تصویب کرد. از آن تاریخ تا ۱۳۹۰، ۱۷ اردیبهشت به‌عنوان روز اسناد ملی بزرگ داشته می‌شد، اما در این سال تصمیم گرفته شد که ۱۹ اردیبهشت همزمان با روز بزرگداشت شیخ کلینی به‌عنوان «روز اسناد ملی و میراث مکتوب» نامگذاری شود. حالا هرچند نهادهای زیادی در زمینهٔ حفاظت از اسناد ملی و میراث مکتوب فعال هستند،‌ اما از نگاه کارشناسان این حفاظت و پاسداشت، مشارکت مردمی هم می‌طلبد.

انتشارات مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی (مرکز پژوهش‌های ایرانی و اسلامی) دو کتاب تازه منتشر کرده است.

تاریخ محیط‌زیست ایران با نام «اسکندر فیروز» گره خورده است؛ اغلب افراد او را اولین شخصیتی می‌دانند که حفاظت از گونه‌های حیات‌وحش در ایران را پایه‌گذاری کرد. این درحالی‌است که «منوچهر ریاحی» سال ۱۳۳۴ پیش‌نویس اولین قانون شکار در ایران را نوشت. قانونی که ریاحی برای تصویب آن پافشاری و جهد تمام کرد، آغازی برای راه سخت حفاظت از حیات‌وحش در ایران بود. در پنجاه‌وششمین جلسهٔ سفرنامه‌خوانی، کتاب خاطرات منوچهر ریاحی با عنوان «سراب زندگی، گوشه‌های مکتومی از تاریخ معاصر ایران» بررسی شد. در این نشست «حمیدرضا میرزاده» فعال و خبرنگار باسابقهٔ محیط‌زیست به معرفی این کتاب و شخصیت منوچهر ریاحی پرداخت.

انگار که کارش زنده نگه‌داشتن قصه‌ها و اسطوره‌ها بود. می‌گفت اسطوره‌ها را كسى نه مى‌داند و نه مى‌شناسد و مخاطب برای درک آنها نیاز به یک پیش‌زمینه دارد. او قصه‌گویی را قالبی می‌دانست تا مخاطب بتواند در دنیای اسطوره‌ها چرخ بزند و با آنها آشنا شود. سال‌های طولانی‌ای را هم برای کار بر روی این حوزه گذاشت. «محمدعلی علومی»، نویسنده، پژوهشگر و طنزپرداز اهل بم که از چهره‌های برجسته ادبیات داستانی بود، روز یکشنبه، شانزدهم اردیبهشت، در سن ۶۳ سالگی از دنیا رفت.

|پیام ما| به‌دنبال حصارکشی بخش زیادی از پارک لاله که گفته می‌شود شهرداری قصد ساخت مکانی فرهنگی در آن دارد، انجمن صنفی مهندسان مشاور معمار و شهرساز با انتشار بیانیه‌ای خواستار توقف تعرض به پارک‌های تهران شدند. این حصارکشی واکنش اعضای شورای شهر تهران را هم در پی داشت. «مهدی چمران»، رئیس شورا، تلویحاً ساخت مکان فرهنگی را تأیید کرده است و می‌گوید قرار نیست درختی در این محدوده قطع شود. «سوده نجفی»، عضو هیئت‌رئیسهٔ شورای شهر تهران، اما اقدامات شهرداری را به باد انتقاد گرفت و این سؤال را مطرح کرد که آیا در تمام دو هزار متر هیچ درختی وجود ندارد؟

|پیام ما|«جیرفت» که آن را مرکز حوزه فرهنگی جازموریان در جنوب شرقی ایران می‌دانند، معروف به شهر «دقیانوس» یا به گفته مردم محلی «کلنگی» محوطه بسیار بزرگی است که بیش از 1200 هکتار مساحت دارد. این محوطه در سمت غرب و چسبیده به شهر کنونی جیرفت است که در متون تاریخی و جغرافیایی از آن نام برده شده. این شهر آن‌طور که «سیدرسول موسوی حاجی» و «میثم شهسواری» در مقاله «شهر قدیم جیرفت: توضیحی برای روند و چرایی متروک شدن آن با نگاهی به شهر جدید جیرفت» نوشته‌اند؛ مهم‌ترین مرکز شهری در بخش جنوب ایالت کرمان تا دریای پارس در سده‌های آغازین تا میانی هجری بوده است که با نام ولایت جیرفت شناخته می‌شده.

سیر نشدن از تماشای درها و پنجره‌های مساجد قدیمی مثل مسجد نصیرالملک شیراز یا زیبایی خیره‌کنندهٔ منبرهای چوبی به لطف هنر گره‌چینی چوب است؛ آنجا که شکل‌های هندسی با آهنگی یکنواخت و نظمی حساب‌شده کنار هم چیده می‌شود. گره‌چینی چوب که با کنار هم قرار گرفتن قطعات کوچک چوب ایجاد می‌شود، هنری است که این روزها حال خوشی ندارد و چنان در سراشیبی فراموشی است که کمتر هنرمندی سراغی از آن می‌گیرد.