نشست پژوهشی موسیقی دستگاهی ایران با عنوان «موسیقی لاله‌زار» پنجشنبه ۱۴ تیرماه در فرهنگسرای ارسباران برگزار می‌شود. زمان برگزاری این نشست ساعت  ۱۸ با ارائه «کتایون ملک مطیعی»، موسیقیدان و پژوهشگر است.

چهار تشکل صنفی سینما متشکل از «شورای عالی تهیه‌کنندگان سینمای ایران، کانون کارگردانان سینمای ایران، انجمن سینماداران ایران، انجمن پخش‌کنندگان ایران در متنی مشترک اعلام کرده‌اند که آیین‌نامه شیوه نمایش سینمایی که منتشر شده بدون نظر نهایی آنان بوده است.

کاهش فروش فرش ایرانی در بازار جهانی، مدت‌هاست که به موضوعی نگران‌کننده بدل شده و مهم‌ترین دلایل آن در تمام این سال‌ها نکاتی از جمله تحریم‌های اقتصادی، رقابت سایر کشورها و تغییر در ترجیح‌ مصرف‌کنندگان عنوان می‌شود. اما حالا برخی ادعا کرده‌اند، علاوه‌بر مسائل مطرح‌شده، کیفیت برخی فرش‌های ایرانی به دلایل مختلف کاهش پیدا کرده و این وضعیت از نگاه خریداران خارجی هم دور نمانده است. ادعایی که البته مورد تأیید متولیان این حوزه نیست و به‌گفتۀ رئیس کمیسیون فرش و صنایع‌دستی اتاق تعاون ایران به «پیام‌ ما»، فرش ایرانی تنها فرشی است که در دنیا شناسنامه‌دار شده و در سازمان بین‌المللی «DC1» ثبت جهانی می‌شود؛ به‌همین‌دلیل ادعای کاهش کیفیت آن صحت ندارد. اما چون در نمایشگاه‌های خارجی حضور نداریم، رقبا از هر ظرفیتی برای پایین‌‌آوردن جایگاه فرش دستباف ایران استفاده می‌کنند.

کنسرت گروه تنبورنوازان «دنگ دار» به سرپرستی و خوانندگی علی مومیوند، چهارشنبه ۱۳ تیرماه در تالار مهر حوزه هنری برگزار می‌شود. در این اجرا قطعاتی در دستگاه شور و آوازِ اصفهان خوانده و نواخته می‌شود.

«ووپرتال» (Wuppertal) در شرق دوسلدورف، شهری کمتر شناخته‌شده در آلمان، اما خانه یکی از هیجان‌انگیزترین راه‌آهن‌های جهان است که آن را به شهرتی بین‌المللی رساند.

شهرها دائم دستخوش تغییرات و بسیاری از فضاهای درون بافت شهری فراموش می‌‌شوند. همان‌طور که ساختمان‌های تاریخی بدون استفاده بازسازی می‌شوند و استفاده مجدد تطبیقی آن‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد، همین روند برای فضاهای عمومی بدون استفاده نیز قابل اجرا است. مداخلات کوچک با استفاده از منابع ساده و راه‌حل‌های نوآورانه، راه مناسبی برای زنده‌کردن کوچه‌ها، میدان‌ها و بزرگراه‌های نادیده گرفته‌شده و ادغام مجدد آن‌ها با فضای شهر است. تجربه چند شهر در جهان نشان می‌دهد که بسیاری از فضاهای فراموش‌شده درون بافت شهری را می‌توان با مداخله، احیا و آن‌ها را به مکانی عمومی برای تفریح، استراحت و تعامل شهروندان با یکدیگر تبدیل کرد.

|پیام ما| ماناها حالا بیشتر از یک نام در تاریخ ایران هستند؛ قومی که در میانۀ جنگ‌های خونین بین دو حکومت «آشور» و «اورارتو» با پیشوایی «ایرانزو» قلمروی خود را گسترش دادند و حکومتی را در جنوب دریاچۀ ارومیه بنیان گذاشتند. این قوم از قرن هشتم قبل از میلاد تا قرن ششم قبل از میلاد بر این سرزمین حکومت کردند و در این مدت با استفاده از فرصت مبارزه میان دولت آشور و اورارتو، بر قدرت خود افزودند و سرانجام به دست مادها از میان رفتند. حالا آنچه از این حکومت به یادگار مانده را باید در جایی میان «تپه قلایچی» (بوکان)، «تپه زیویه» (سقز) و «تپه حسنلو» (نقده)‌ جست‌وجو کرد. هرچند در نتیجۀ نُه فصل کاوشی که از سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۸۵ صورت گرفته، بیش از همۀ آجرهای لعاب‌دار مورد توجه بود، اما این امیدواری وجود دارد که در فصل دهم کاوش که همین روزها به سرپرستی «یوسف حسن‌زاده» در جریان است، بتوان با کاوش گورستان به اطلاعات بیشتری از این تمدن رسید.

|پیام ما| خبر برگزاری کنسرت «علیرضا قربانی» در تخت جمشید حواشی‌های زیادی را به دنبال داشت. مخالفان نگران وجود خطر برای تخت جمشید بودند و موافقان از مثبت‌بودن چنین اقدامی برای رونق گردشگری سخن گفتند. مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فارس نیز دهم تیرماه در مقابل این نگرانی‌ها توضیح داد که «صدای کنسرت به تخت جمشید نمی‌رسد». حالا هم بعد از این حواشی، خود قربانی در نخستین شب برگزاری کنسرت در تخت جمشید باتوجه به نگرانی‌هایی که برای آسیب رسیدن به این بنای تاریخی وجود داشت، گفت که تیم این کنسرت از کارشناسان میراث خبره‌ای مشورت گرفته و تمام تلاش خود برای جلوگیری از آسیب رسیدن به بنا را کرده‌اند.