کارشناسان و متخصصان ایران و آذربایجان پس از بازدید موقعیت ایستگاه هیدرومتری ( اندازه گیری چگالی ) بالادست و پایین دست سدهای خدآفرین و قیزقلعه‌سی، در مورد تهیه برنامه زمان‌بندی تعیین موقعیت نهایی ایستگاه‌های هیدرومتری رودخانه ارس تا یک ماه آینده به توافق رسیدند.

سریال قطع درختان ادامه دارد و این‌بار نوبت به ۶۰ درخت در بوستان اقاقیا در محله «داوودیه» تهران رسیده است. آن‌طور که «ناصر امانی»، عضو شورای شهر تهران روز یکشنبه در جلسهٔ این شورا گفته است، این درختان به‌دلیل ادعای مالکیت یکی از مجموعه‌های وابسته به ستاد اجرایی فرمان امام بر بخشی از این بوستان قطع شده‌اند. این در حالی است که این بوستان در مالکیت شهرداری است و آن‌طور که از سخنان این عضو شورای شهر برمی‌آید این اقدام بدون مجوز بوده چرا که پس از آن، کارکنان شهرداری منطقه ۳ وارد عمل شده‌اند و درختانی که از ریشه درآورده شده بود را مجدداً جای‌گذاری کردند. «محمدرضا وکیلیان»، قاضی دیوان عالی کشور دربارهٔ ابعاد حقوقی این ادعای مالکیت می‌گوید: «حتی اگر ادعای مالکیت درست باشد، هیچ‌کس، چه افراد حقیقی و چه افراد حقوقی از بخش خصوصی یا دولتی حق ندارند خودشان مستقیماً اقدام به تصرف و یا رفع تصرفات ثابت کنند و قطعاً باید از طریق مراجع ذی‌صلاح قضایی اقدام کنند.»

|پیام ما| مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری در تازه‌ترین آمار ارائه‌شدهٔ خود تهران، مازندران و خراسان‌رضوی را در صدر پرشکایت‌ترین استان‌های کشور معرفی کرده است. این آمار براساس اطلاعات تماس گردشگران با سامانهٔ ۰۹۶۲۹ است که برای ثبت شکایات مردمی از تأسیسات گردشگری معرفی شده است. در میان تمام تماس‌های انجام‌شده با سامانهٔ ۰۹۶۲۹ حدود ۳.۵ درصد مربوط به شکایات است. از این میان، حدود ۲۰ درصد مربوط به شکایت از تعرفه‌ها و نرخ‌هاست.

باغ‌های ایرانی به‌عنوان سرمایه‌هایی مهم، در کنار ابنیهٔ تاریخی در زمرهٔ مهم‌ترین میراث‌های ملی قرار دارند. یکی از ویژگی‌های برجستهٔ این میراث باستانی سبک سنتی آنهاست که توسط سایر کشورهای اروپایی و آسیایی الگوبرداری شده است. هرچند بسیاری از باغ‌های تاریخی سایر کشورها قدمت و زیبایی باغ‌های ایرانی را ندارند، اما به روش‌های مختلف مورد محافظت قرار گرفته‌اند. این درحالی‌است که برخی باغ‌های ایران با وجود ثبت ملی و جهانی در معرض تخریب و آسیب قرار دارند یا دستخوش تغییر شده‌اند. این وضعیت دربارهٔ آنها که برچسب جهانی نخورده‌اند، به‌مراتب بدتر است.

بازنگری در طرح مدیریت پناهگاه حیات‌وحش «کیامکی» و پارک ملی «کنتال» درحالی قرار است انجام شود که به‌نظر می‌رسد محیطبانان به‌واسطهٔ سروکار داشتن با انواع مشکلات رمقی برایشان باقی نمانده‌ است. یکی از آنها می‌گوید ۲۵ سال کار کردن در شرایط سخت، حقوق حداقلی، به‌تنهایی شیفت‌ دادن‌ها، ضرب و شتم توسط متخلفان، پاسگاه‌های خالی و بدون امکانات او را در مواقعی به ناامیدی می‌کشاند. مدیران محیط زیست در منطقه آزاد تصمیم گرفتند به‌جای سپردن نگارش طرح مدیریت پناهگاه‌ها به مشاوران‌، راه دیگری بروند، مسیری تحت‌عنوان «حفاظت مشارکتی» که قرار است با مشارکت ذی‌نفعان و گروداران عملیاتی شود. از همین رو، آنان از گروه‌های مختلف برای حضور در کارگاه حفاظت مشارکتی دعوت کردند. آیا در شرایطی که امکانات محیطبانی در حداقل ممکن است و رضایت شغلی نیز وجود ندارد، با صرف به مشارکت طلبیدن ذی‌نفعان و گروه‌داران می‌توان به آیندهٔ این مناطق امیدوار بود؟

|پیام ما| خبرگزاری فرانسه با اشاره به تازه‌ترین گزارشی که از سوی سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد منتشر شده است، نوشت که در سال ۲۰۲۴ سطح گردشگری بین‌المللی کمی بالاتر از سطوح قبل از همه‌گیری کرونا خواهد بود. این گزارش که «ایسنا» آن را منتشر کرده است، می‌گوید گردشگری بین‌المللی در سال ۲۰۲۴ به‌طور کامل سطوح قبل از همه‌گیری را بازیابی کند و برآوردهای اولیه حاکی از رشد دو درصدی بالاتر از سطح سال ۲۰۱۹ است. این گزارش البته بیشترین افزایش را مربوط به خاورمیانه می‌داند و اعلام می‌کند خاورمیانه تنها منطقه‌ای است که با ورود ۲۲ درصد بالاتر از سال ۲۰۱۹ بر سطوح قبل از همه‌گیری غلبه کرد.

بالاخره نوبت آسبادهای ایرانی هم رسید؛ قدیمی‌ترین آسیاب‌های بادی جهان که قدمت برخی از آنها به قرن چهارم هجری برمی‌گردد و بخش مهمی از تاریخ کشاورزی و مدیریت آب ایران را به خود اختصاص داده‌اند. قرار است این بار پروندۀ یک میراث ارزشمند که نه هنری است و نه تاریخی، بلکه محصول یک تفکر انسان‌ساخت برای سهولت در امر زندگی جامعه بوده است، راهی یونسکو شود. پرونده‌ای که اگر به ثبت جهانی برسد، در حفظ آنها تأثیر قابل‌توجهی خواهد داشت.

اوایل دی‌ماه بود که اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان کرمان اعلام کرد کاوش‌ باستانی در تپه‌های «کُنارصندل» جیرفت پس از ۱۷ سال وقفه به سرپرستی باستان‌شناس برجسته، «سیدمنصور سیدسجادی» که به‌عنوان ناجی «شهرسوخته» در سیستان شناخته می‌شود، آغاز شد؛ این تپه‌های باستانی پیش از این، 2 بار در سال‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۶ کاوش شده بود و تاکنون فرضیه‌هایی درباره وجود یک تمدن باستانی به نام «ارت» مربوط به هزاره سوم پیش از میلاد، ارتباط با «آراتا» تمدن و سرزمینی که در منابع سومری به آن اشاره شده است و فرضیه‌ای مبنی بر اینکه با قدیمی‌ترین تمدن موجود در شرق جهان مواجه هستیم، مطرح شده است که برای اثبات یا رد هر یک از این فرضیه‌ها کاوش‌، مطالعات و زمان بسیار زیادی لازم است. حالا که ناجی «شهر سوخته» به «کُنارصندل» رفته، چشم امید همه به اطلاعات بیشتری از این تپه‌های اسرارآمیز است.