سینمای ایران این روزها داغدارتر از همیشه است، اما داغ بیست‌دوم مهرماه امسال همچنان تازه مانده. قتل فجیع «داریوش مهرجویی» و همسرش «وحیده محمدی‌فر» آنچنان شوک بزرگی برای سینمای ایران بود که هنوز هم حرف زدن دربارهٔ آن دشوار و غیرقابل‌باور است، اما بااین‌حال آنچه برجای‌مانده کارنامه و میراث مهرجویی برای سینما است. اینکه هنوز هم بسیاری معتقدند اگر مهرجویی و «گاو» او نبود، شاید سینما مسیر دیگری را طی می‌کرد. حالا روز سه‌شنبه، چهاردهم آذرماه، یادبودی برای او در خانهٔ سینما توسط انجمن منتقدان و نویسندگان ایران برگزار شد و «احمد طالبی‌نژاد»، و «جواد طوسی» منتقدان سینما، «سیروس الوند» فیلمساز و «مرتضی فرشباف» سینماگر، از میراث این کارگردان جریان‌ساز گفتند.

پیام ما| انتشار تصاویری از «آتیلا پسیانی» در اردیبهشت‌ماه در مراسمی که برای نکوداشت او برگزار شده بود، نگرانی را به جان دوستان و دوستداران این هنرمند دربارهٔ وضعیت جسمانی‌اش انداخت. یکی-دو روز بعد نیز یادداشت «عباس یاری»، رئیس شورای سیاستگذاری مجلهٔ «فیلم امروز»، این نگرانی‌ها را تأیید کرد. او با انتشار یادداشتی از بیماری سرطان آتیلا پسیانی خبر داده بود و در بخشی از یادداشتش نوشت: «افسوس که با تمامی عشق و انرژی‌ای که آتیلا برای کار دارد، او مدتی است میزبانِ مهمانِ ناخوانده‌ای به‌نام سرطان شده و دوره‌های مختلف و سرشار از درد شیمی‌درمانی و تغییر چهره را طی می‌کند.» ماه گذشته نیز انتشار خبری از زبان فرزندش «ستاره پسیانی» مبنی‌بر نامساعد شدن حال این هنرمند طی سفر به فرانسه و بستری شدنش در بیمارستانی در این کشور باز هم نگرانی‌هایی را دربارهٔ وضعیت بیماری این بازیگر به وجود آورد. اما نهایتاً انجمن بازیگران خانهٔ سینما دیروز اعلام کرد آتیلا پسیانی پس از دوران سخت و طولانی بیماری و در خارج از وطن و در سن ۶۶ سالگی از دنیا رفت.

قدمت صنایع‌دستی در جای جای ایران به قرن‌ها پیش برمی‌گردد؛ صنایعی که در روزگار رفته بنا بر نیاز آن زمان به‌ وجود آمده است و با ذوق و هنر ایرانی به زیباترین شکل خود درآمده. این صنایع که کاربرد زیادی نیز داشته‌اند، حالا بنا بر تغییر شرایط زندگی به گوشه‌ای رانده شده‌اند. تولید صنایع‌دستی کاهش یافته و انسان امروزی ترجیح داده است بیشتر از کالای ماشینی که هم‌ تنوع و رنگ بیشتری دارد و هم ارزان‌تر است، استفاده کند. برخی از صنایع‌دستی نیز به همین دلیل به فراموشی سپرده شدند. هنر «ماشته‌بافی» یکی از دست‌بافته‌های ارزشمند هنرمندان ایرانی است که از این سرنوشت تلخ بی‌نصیب نمانده.

از میان تمام کالاهای فرهنگی، سینما بین عموم مردم شاید یکی از جذاب‌ترین‌ها باشد. حتی بعدتر که کرونا همه را خانه‌نشین و کسب‌وکارهای بسیاری را با چالش‌های اقتصادی مواجه کرد، باز هم سینما در قالبی دیگر جای خود را در بین مردم حفظ کرد. اکران آنلاین فیلم در برخی از پلتفرم‌ها هر چند توانست نجات‌دهندهٔ اقتصاد این صنعت باشد، اما شاید مرحمی موقت برای سینماگران و سینمادوستان بود. اما صِرف «سینمادوستی» برای این صنعت کافی نیست، چراکه مطابق آخرین آمارها، «سرانهٔ مصرف سینما» یا به زبان ساده‌تر، میزان استقبال از سالن‌های سینما در کشور پایین است. به‌طوری‌که در بسیاری از استان‌ها به صفر می‌رسد. این موضوع می‌تواند در ارتباط با عوامل‌ مختلفی باشد. درآمد سرانهٔ ملی، یکی از موارد تأثیرگذار در استقبال جامعه از سالن‌های سینما است. موضوعی که «امیرحسین علم‌الهدی»، کارشناس اقتصادی سینما هم به آن معتقد است.