۱۸ سال قبل وقتی «طرح حفاظت از تالاب‌های ایران» در همکاری بین دولت ایران (سازمان حفاظت محیط زیست ایران)، صندوق تسهیلات محیط زیست جهانی(GEF) و برنامهٔ توسعهٔ ملل متحد(UNDP) کار خود را شروع کرد، گمان نمی‌رفت در دو دهه بعد اغلب تالاب‌های ایران درگیر آسیبب‌های جدی و حل‌نشدنی باشند. خشکی گریبان بسیاری از تالاب‌ها را گرفته است و برنامه‌های مختلف دو دههٔ گذشته هم تأثیرات اندکی بر وضعیت گذاشته‌اند. «علی ارواحی»، کارشناس مدیریت زیست‌بوم‌های تالابی که در سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ به‌عنوان کارشناس فنی و در سال ۹۸ تا ۹۹ مدیر ملی طرح بوده است، حالا که به گذشته و فعالیت‌های انجام‌گرفته در این مدت برمی‌گردد، تعمیم نیافتن الگوهای موفقی که به‌صورت پایلوت عملیاتی شدند در سطح ملی و عملکرد جزیره‌ای را از جمله مشکلات و نقدهایی می‌داند که همچنان گریبان این طرح را گرفته است. او در روز جهانی تالاب‌ها از نقاط ضعف‌های موجود در این حوزه و بی‌توجهی سازمان محیط زیست و سایر ارگان‌ها به اهمیت تالاب‌ها می‌گوید:

معترضان به ساخت کارخانهٔ سدیم کربنات در روستای قره‌قشلاق در شهرستان سلماس می‌گویند ساخت کارخانه یعنی از بین رفتن مراتع، دامداری و کشاورزی. آنها تجربهٔ مردم مراغه در آذربایجان‌شرقی را دیده‌اند که ساخت همین کارخانه توسط همین سرمایه‌گذار باعث از دست رفتن دام‌ها و زمین‌های کشاورزی شد و هیچ‌وقت خسارات ناشی از شکستن لاگون‌های کارخانهٔ تولیدکنندهٔ کربنات سدیم مراغه در سال ۱۳۸۹ جبران نشد. صحبت از کلنگ‌زنی این کارخانه در قره‌قشلاق اعتراضات بسیاری به‌دنبال داشته و باعث برخورد و بازداشت تعدادی از اهالی شده است، اما مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان‌غربی اطلاعی از گرفتن استعلام کارخانه از این سازمان ندارد. او به «پیام‌ما» می‌گوید: «باید پیگیری کنم». اداره‌کل منابع‌طبیعی استان هم می‌گوید: «موضوع به ما ارتباطی ندارد. سازمان امور اراضی باید پاسخ دهد.» سازمان امور اراضی پاسخی به ما نمی‌دهد اما نمایندهٔ سلماس در مجلس به «پیام‌ما» می‌گوید: «تا جایی که اطلاع دارم این کار با استعلام و مجوز سازمان‌های ذی‌ربط بوده، اما باید نظر مردم جلب شود.»

سرانجام باران و برف از آسمان باریدن گرفت و ادعای غیرعلمی «ابردزدی» را شست و با خود برد. در دو هفته اخیر نه فقط فضای مجازی بلکه حتی رسانه‌های رسمی و مجالس کارشناسان اقلیم، آب و هوا و آب پر بود از صحبت دربارهٔ این موضوع که چرا با آغاز زمستان پیش بینی های قبلی برای بارش باران به وقوع نپیوسته است. برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتشار عکسی مدعی بودند که در یک منطقه مرزی ایران و ترکیه، در کشور همسایه برف باریده و در ایران برف نباریده است.

رئیس سازمان محیط زیست انتشار اخباری مبنی مالچ‌پاشی دریاچه ارومیه را تکذیب کرد و گفت: موضوعی که انجام شده مربوط به یک کار آزمایشگاهی است‌.

| پیام ما|«در ۶۰ مترمربع برای تحقیقات، در ۶۰ مترمربع برای تحقیقات، در ۶۰ مترمربع برای تحقیقات، خاکپوش یا مالچ غیرنفتی در دریاچه ارومیه استفاده شده است! توییت و تیتر مالچ‌پاشی دریاچه ارومیه آغاز شد. جنگ روانی برای فشار به افکار عمومی! فریب سربازان رسانه‌های چرک دشمن را نخورید!» اینها اظهارنظر مدیرکل روابط‌عمومی سازمان حفاظت محیط زیست دربارهٔ مالچ‌پاشی در بخشی از سواحل دریاچه ارومیه به‌جای شفاف کردن این موضوع و پاسخ به دغدغهٔ دوستداران محیط زیست است. عملیاتی که هنوز مشخص نیست چه جزئیاتی دارد و چطور از سوی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان آذربایجان‌شرقی متوقف شده است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان شرقی با اشاره به ممانعت از مالچ پاشی در بستر دریاچه ارومیه گفت: این اقدام بدون اخذ مجوزهای لازم از سوی سازمان حفاظت محیط زیست و ستاد احیا دریاچه ارومیه انجام شده است.

درخواست یک شرکت چینی برای برداشت لیتیوم از بستر خشک دریاچهٔ ارومیه خبر داغ این روزهای شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌هاست. اگرچه سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده که تاکنون مجوزی برای برداشت نمک خشک بستر دریاچه برای چینی‌ها صادر نکرده است، اما هنوز برخی به این اخبار با دیدهٔ نگرانی و البته بدبینی نگاه می‌کنند. ساکنان روستاهای اطراف دریاچهٔ ارومیه می‌گویند که برداشت نمک از بستر دریاچه اتفاق جدیدی نیست و علاوه بر مردم اهلی، برخی شرکت‌های داخلی نیز این برداشت را انجام می‌دهند. با این‌حال یک کارشناس معدن می‌گوید که هر چند نمک دریاچهٔ ارومیه دارای عناصر ارزشمندی است اما بهره‌برداری از آن اقتصادی نیست.

کارشناس محیط زیست گفت: تنها ۳۰ درصد از تغییرات اقلیم بر خشکی دریاچه ارومیه تأثیر گذاشته و ۶۹ درصد علت این خشکی، تقصیر وزارت نیرو است.