بایگانی مطالب : حیات وحش
نسخهٔ نجاتبخش «بمو»
فیلمی که یکی از اعضای جامعهٔ محلی و فعالان محیط زیست حاشیهٔ پارک ملی بمو میفرستد، رد بزرگی از خون نشان میدهد و جای دیگری زیر بوتهها، شاخ پازنی افتاده است. فردی که فیلم را فرستاده، از این میگوید که این پارک ملی بدل به جولانگاه شکارچیان شده است. شاید همین موضوع باعث شده است گروهی از فعالان محیط زیست استان فارس دستبهدست هم دهند بلکه «بمو» از زیر بار فشار بالای شکار غیرمجاز کمر راست کند. البته کسانی هم هستند که میگویند اگر امروز ادارهکل محیط زیست استان حرف از مدیریت مشارکتی میزند، ازاینروست که آنقدر آش شور شده و منطقه آسیب دیده است که برای نشان دادن اقدامی عملی برای حفاظت ناچار به حرف زدن در این باره شدهاند، این گروه به حسن نیت ادارهکل شک دارد.
بیپناهی حیاتوحش «خوش ییلاق»
|پیام ما|درگیری در «خوشییلاق» این بار بخیر گذشت. دفعهٔ پیش شکارچیان با محیطبانان گلاویز شده و شلیک مستقیم کرده بودند. دو ماه پیش بود. بعد از آن درگیری با شکارچیانِ شناختهشدهٔ منطقه شکارممنوع «تِپال»، «علیرضا دزیانیان» سه روز در بیمارستان بستری بود. همین چهارشنبه هم درگیری دیگری این بار در پناهگاه حیات وحش خوشییلاق اتفاق افتاد که کیلومترها از تپال دورتر است. باز هم شکارچیان غیرمجاز با اسلحههایشان آمدند و یکیشان هنگام فرار محیطبانان را نشانه رفت و شلیک کرد. اما گلوله به محیطبان برخورد نکرد. محیطبانان آن شب از خورجین یک موتور سه لاشهٔ گوسفند وحشی پیدا کردند، بهعلاوه ۲۹ تیر فشنگ. چه شد که خوشییلاق، با آن تصاویر بهشتی گذشتهاش به امروز افتاد؟ محیطبان دزیانیان که بهناچار همزمان سرپرست تپال، خوشییلاق و جنگل ابر است، میگوید حفاظت خوشییلاق در این سالها رها شده و اکنون ۱۱ محیطبان بهتنهایی نمیتوانند از پس حفاظت این منطقهٔ ۱۵۰ هزار هکتاری برآیند.
«پژوهشکده محیط زیست» آنچه باید باشد و نیست
اثربخشی هر دستگاه اجرایی تا حد زیادی به اثربخشی فردی و گروهی و عملکرد مناسب و صحیح کارکنان و مدیریت بستگی دارد
ماندگاری گوزن زرد در فهرست سرخ
کمتر از چهارده سال پیش، اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، گوزن زرد ایرانی را در رده گونههای «در معرض خطر انقراض» فهرست سرخ قرار داد. گونهای که سالها در زیستگاه طبیعیاش یعنی اطراف دز و کرخه و زاگرس هم بهخوبی رویت نمیشد، از سال ۱۳۸۵ برای تکثیر در اسارت به سایتهای مختلفی منتقل شد و البته همچنان نتوانست از رده گونههای در معرض خطر خارج شود. اکنون که بر اساس گفته مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست تنها ۳۰۰ گوزن زرد در ایران وجود دارد، مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی گفته است: «با افزایش جمعیت گوزنهای زرد ایرانی در مرکز تکثیر رشکان، افزون بر آنکه زمینه انتقال این گونه به زیستگاه اشک پارک ملی ارومیه وجود دارد، امکان انتقال به سایر زیستگاهها هم ممکن است و با این اقدامات تاثیرگذار، امیدها برای خارج شدن گوزن زرد ایرانی از لیست قرمز (در معرض انقراض) وجود دارد.» کارشناسان حیات وحش اما این ادعا را رد میکنند. آنها میگویند این نقل و انتقالات و افزایش چند فرد، دلیلی برای خروج از فهرست قرمز نیست و گوزن زرد ایرانی همچنان گونهای است در معرض خطر. در همین حال «هوشنگ ضیایی» که سالها مسئول پروژه احیای گوزن زرد ایرانی بوده هم به «پیامما» میگوید: «گونهای که در اسارت تعدادش زیاد میشود، جزو حیات وحش نیست.»
میمون سرگردان در تهران زندهگیری شد
کشف و ضبط یک قلاده میمون و یک بهله عقاب در شهرستان بهارستان
چه سگدوستی چه سددوستی تعصب آدم را کور میکند!
«خطر سگگزیدگی!»؛ این عنوان گزارشی است که دوشنبه بیستم شهریورماه در «پیام ما» منتشر کردهایم
خطر سگگزیدگی!
ایران از نظر تعداد مرگومیر هاری ناشی از سگگزیدگی بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ با ۳۷ مورد مرگ، در رتبهٔ سوم جهان قرار دارد. علاوهبرآن، آمار بالای ۳۲۰ هزار سگگزیدگی در سال ۱۴۰۱ در کشور ثبت شده است. این اعداد و ارقام گرچه عجیب بهنظر میرسند، اما واقعی هستند. حل این چالش ساده نیست، از یک طرف، جمعی از حامیان حقوق حیوانات به اقدامات مدیریتی در جهت کاهش جمعیت سگها نگاهی منتقدانه و اعتراضی دارند و از طرف دیگر عزم جدی برای حل این چالش بین مسئولان وجود ندارد. ضمن آنکه در موضوع سگهای ولگرد، پرسهزن یا بلاصاحب، تجارت سیاه پرسودی بهشکل نهفته وجود دارد که آن را پیچیدهتر میکند.
جنگل سراوان هنوز شیرابه میبلعد
«دیگر هیچ پسماندی به سراوان منتقل نمیشود.» این جمله را دیروز «علی سلاجقه»، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به ایسنا گفته است. او که حالا با قاطعیت میداند «منطقه سراوان در صدر مشکلات پسماند کشور است» در حالی از وارد نشدن زبالهها به جنگل سراوان در گیلان گفته که نه مسئولان استانی و نه مردم محلی و فعالان این گفتهها را تأیید نمیکنند. محلیها که از فروردینماه پارسال بارها مقابل درهای ورودی سایت زباله تجمع کرده و با برخوردهای خشن روبهرو شدهاند، حالا همچنان شاهد رفتوآمد خودروهای حمل زباله به سراوان هستند. سراوان اما به غیر از آنکه هر روز بر بلندی کوه زبالهاش افزوده میشود، همچنان لندفیل استانداردی نیست و همین هم دلیلی است تا فعالان محیط زیست بخش دیگر صحبتهای سلاجقه درباره دستگاه تصفیه و تبدیل شیرابهٔ تولیدی این منطقه به آب قابلقبول برای کشاورزی را رد کنند. آنها میگویند این تصفیهخانه پنج سال بعد از ساخت همچنان فعال نیست، کف حوضچهٔ آن سیمان نشده و استاندارد نیست و شیرابهها به خاک جنگل نفوذ میکنند. با این حال سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری رشت میگوید: «دو ماه قبل از پیمانکار ساخت تصفیهخانه شکایت کردهایم و سهشنبه همین هفته نخستین جلسه دادگاه آن برگزار خواهد شد.»
خودسوزی دوبارهٔ «هور»
تابستان گرم و خشک خوزستان، طولانی و کشدار است. هورالعظیم چندماهی میشود که در برزخ مرگ و زندگی است. حالا خودسوزی این آخرین بازمانده تالابهای بینالنهرین بازهم گریبان خوزستانیها را گرفته است. آتشسوزی در نیزارهای هور، درحالی از چند روز پیش آغاز شده که این تالاب مرزی سومین سال خشک را سپری میکند. هورالعظیم امسال هم، نه از رود کرخه سهمش را گرفته است و نه از دجله. دود غلیظ خودسوزی هور تا کیلومترها آنسوتر، نفس خوزستانیها را بند آورده است. آتشسوزی در سه نقطه از بخش عراقی هورالعظیم از چهارم شهریور آغاز شده است و همچنان ادامه دارد. معاون محیط زیست استان خوزستان میگوید محل آتشسوزی در نزدیکی منطقهٔ «أمالنعاج» است که در فاصلهٔ هفت کیلومتری مرز ایران و روبهروی مخزن شماره ۲ بخش ایرانی این تالاب واقع شده است.