بایگانی مطالب : فرهنگ
لاشهخواری که نماد سعادتمندی شد
|پیام ما| پرندهٔ «هما» که در فرهنگ ایران نماد سعادت و خوشبختی است، همین چندروز پیش شبکههای مجازی را قرق کرد. تصاویر و فیلمهایی از دیدهشدن هما در منطقهٔ البرز دستبهدست شد که گویی دیدهشدن این پرنده موضوع عجیبی است و برخی هم به اشتباه آن را هما نمیدانستند و معتقد بودند هما شکل دیگری دارد. انتشار اطلاعات اشتباه و تحریفهایی که حتی دربارهٔ اسطورههای پیرامون هما منتشر شده است، موجب شد به این پرنده و باورهای اساطیری دربارهاش نگاهی بیندازیم.
هشدار بیابانشدن «دُرگهسنگی»
زخم خشکی و بیم از مرگ دریاچه ارومیه کهنه نشده و هر بار دیدن تصاویر بیآبیاش و آن سفیدی گسترده از نمک، داغ تازهای است. در این شرایط اما چند تالاب در نزدیکی دریاچه هنوز زندهاند. یکی از آنها تالاب «درگهسنگی» است که در زبان محلی به آن «سیران گولی» هم میگویند. تالابی فصلی که کریدور مهاجرت پرندگان مهاجر است و از دو دهه قبل تلاش برای ساخت بزرگراهی در نزدیکی آن شروع شده. این بزرگراه که قرار است نقده را به بناب برساند و مسیر را نزدیکتر کند، به نابودی تالاب منجر میشود. ساخت این بزرگراه که در دهههای گذشته گزارش ارزیابی نداشته و هنوز هم ندارد، تالابی را خشک میکند که در فاصلهٔ یک کیلومتری از دریاچه ارومیه در تقلا برای زندگی است و گذر پرندگان مهاجر به آن اتفاقی خوشیمن است. تاکنون ساخت پنج کیلومتر از این بزرگراه از سمت بناب عملیاتی شده است و فعالان محیطزیست در خردادماه امسال با رأی دادستانی دستور توقف کار را گرفتند. حالا رئیس ادارهٔ تالابهای محیطزیست آذربایجانغربی به «پیامما» میگوید: «تاکنون مجوزی برای ساخت جاده صادر نشده است.»
انتقال آبهای فرامرزی غیرمشترک
کمربند سبز اطراف دریاچه ارومیه مشکلساز شد
علی سلاجقه رییس سازمان محیط زیست اظهار کرد: کمربند سبز اطراف دریاچه ارومیه برای دریاچه ارومیه مشکل ایجاد کرده که اقداماتی برای رفع این مشکلات در دست اجرا است.برای زنده شدن مجدد دریاچه ارومیه باید اقدامات گوناگونی انجام شود که یکی از آن ها ازبین بردن گونههای آب بر است.
سکوت ستاد احیای دریاچهٔ ارومیه
امیدواریم وزارتخانهها به وظایف خود در زمینه دریاچه ارومیه عمل کنند
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: گام دوم احیای دریاچه ارومیه آغاز شده است و امیدواریم وزارتخانههای جهاد کشاورزی و نیرو به وظایف خودشان در این زمینه عمل کنند.
معمار نمونه
مدرسهٔ «بوزار» پاریس بهعنوان یکی از مدارس مهم معماری در دنیا، دانشجویان زیادی را به خود دید که در میان آنان نام معماران ایرانی نیز به چشم میخورد. گفته میشود از میان ۴۳ دانشجوی ایرانی در این مدرسه، فقط ۲۹ نفر آنان فارغالتحصیل شدند۱؛ دانشجویانی که از خود کارنامه موفقی بهجا گذاشتند و نام یکی از آنان «بهمن پاکنیا» بود. معماری که او را با شاخصترین کارش، یعنی طراحی کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران به یاد میآورند که حاصل همکاریاش با «پرویز مویدعهد» بود. پاکنیا سال ۱۳۰۷ در شهر تبریز متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر و تحصیلات متوسطهاش را در تهران گذراند. سال ۱۳۲۶ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبا شد و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ معماری با درجهٔ عالی در سال ۱۳۳۲ اخذ کرد. یک سال بعد با بورس تحصیلی دولت فرانسه جهت ادامه تحصیل عازم کشور فرانسه شد و پس از سه سال و نیم، دیپلم دولتی را از مدرسهٔ «بوزار» پاریس و جایزهٔ بهترین دیپلم را سال ۱۹۵۸ از انجمن آرشیتکتها به دست آورد. پروژهٔ دیپلم او توانسته بود درجهٔ «بسیار خوب» را کسب کند. بعد از آن به ایران بازگشت و از سال ۱۳۳۹ و بدو تأسیس دانشگاه ملی ایران در دانشکدهٔ معماری مشغول تدریس شد. او از اولین استادان دانشگاه ملی بود و چند سال بعد که بهعنوان رئیس دانشگاه انتخاب شد، واحد «ساختمان» را نیز تدریس میکرد. پاکنیا که بنیانگذاران دانشگاه ملی (شهید بهشتی) بود، سالها در خارج از ایران زندگی میکرد. او بیستودوم بهمنماه در پاریس از دنیا رفت و حالا همکاران و دانشجویانش در گفتوگو با «پیام ما» از این معمار پیشکسوت یاد کردند.
حذف محصولات کشاورزی آببر حوضه آبریز ارومیه در اسرع وقت انجام خواهد شد
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: حذف چاههای غیرمجاز و اصلاح الگوی کشت حوضه آبریز دریاچه ارومیه بهزودی و در اسرع وقت انجام شود و بودجه خوبی نیز برای این کار در نظر گرفته شده است.
تالابهای ایران در مرز بحران
۱۸ سال قبل وقتی «طرح حفاظت از تالابهای ایران» در همکاری بین دولت ایران (سازمان حفاظت محیط زیست ایران)، صندوق تسهیلات محیط زیست جهانی(GEF) و برنامهٔ توسعهٔ ملل متحد(UNDP) کار خود را شروع کرد، گمان نمیرفت در دو دهه بعد اغلب تالابهای ایران درگیر آسیببهای جدی و حلنشدنی باشند. خشکی گریبان بسیاری از تالابها را گرفته است و برنامههای مختلف دو دههٔ گذشته هم تأثیرات اندکی بر وضعیت گذاشتهاند. «علی ارواحی»، کارشناس مدیریت زیستبومهای تالابی که در سالهای ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ بهعنوان کارشناس فنی و در سال ۹۸ تا ۹۹ مدیر ملی طرح بوده است، حالا که به گذشته و فعالیتهای انجامگرفته در این مدت برمیگردد، تعمیم نیافتن الگوهای موفقی که بهصورت پایلوت عملیاتی شدند در سطح ملی و عملکرد جزیرهای را از جمله مشکلات و نقدهایی میداند که همچنان گریبان این طرح را گرفته است. او در روز جهانی تالابها از نقاط ضعفهای موجود در این حوزه و بیتوجهی سازمان محیط زیست و سایر ارگانها به اهمیت تالابها میگوید:
جشن جهانی «سده» بدون کرمان
|پیام ما| روزها، ماهها و فصلها برای ایرانیان باستان ختم به نظام معیشتیتان یعنی کشاورزی میشد. آنها سال را به دو فصل تقسیم میکردند، تابستان بزرگ از ابتدای فروردین تا پایان مهر و زمستان بزرگ که از ابتدای آبان شروع میشد و به پایان اسفند میرسید. آنها اما از همان ابتدای شروع زمستان بزرگ در رؤیا و جستوجوی بهاری سبز بودند و همین خواست موجب میشد همهٔ آیینها حتی در زمستان هم رنگی از بهار و سبزی بگیرند، بهطوریکه آنها از نخستین روزی که تاریکی و طولانی بودن شب کاسته میشد و به روشنایی افزوده میشد، به پیشواز بهار میرفتند و از همین رو «یلدا» را میتوان اولین آیینی دانست که در استقبال از بهار و سبزی برگزار میشد. «سده» هم با ۴۰ روز اختلاف در همین مجموعه قرار میگیرد و بعد از آنکه ۱۰ روز از زمستان بزرگ سپری میشد، ایرانیان جشن «سده» را برپا میکردند؛ چون بر این باور بودند که اوج و شدت سرما سپری شده است و توان و نیروی این پدیدهٔ نابهسامانی و سکون که از کردار اهریمن محسوب میشود، رو به زوال و کاستی است. این جشن را آبانروز از بهمنماه برگزار میکردند، به شبهنگام و درست زمانی که صد روز از زمستان بزرگ میگذشت.