براساس آخرین برآوردهای سازمان ملل متحد از مرگ‌ومیر کودکان، در سال ۲۰۲۲ تعداد کودکانی که قبل از پنج‌سالگی، جانشان را از دست داده‌اند تا حدود پنج میلیون نفر کاهش یافته و به پایین‌ترین حد خود در طول تاریخ رسیده است. با‌وجوداین، اما این سازمان بین‌المللی می‌گوید اگر به پیامدهای افزایش بی‌عدالتی و بی‌ثباتی اقتصادی، درگیری‌های جدید و طولانی‌مدت، تأثیر تشدید تغییر‌اقلیم و پیامدهای کووید-۱۹ توجه نشود، این دستاورد می‌تواند به‌راحتی از بین برود و روند کاهشی مرگ‌ومیر کودکان معکوس شود. «کاترین راسل»، مدیر اجرایی یونیسف، در این باره می‌گوید هرچند افزایش دانش و امکانات در نظام‌های بهداشت و سلامت و همچنین واکسینه شدن کودکان در‌برابر بیماری‌های کشنده تأثیر زیادی بر زنده ماندن نوزادان داشته اما هنوز راه طولانی برای پایان دادن به همهٔ مرگ‌ومیرهای قابل پیشگیری کودکان و نوجوانان در پیش است. آن‌طورکه برآورد‌های گزارش تازهٔ سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد باوجود کاهش چشمگیر مرگ‌ومیر کودکان، هنوز هم اکثر این مرگ‌و‌میرها در جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوبی رخ می‌دهد و عمر بیش از دو میلیون کودک، نوجوان و جوان بین سنین ۵ تا ۲۴ سالگی ساکن این مناطق، به‌دلیل در دسترس نبودن مراقبت‌های بهداشتی باکیفیت کوتاه شده است.

اهالی روستاهای سیستان‌وبلوچستان از وضعیت بهداشت محیط گلایه دارند. ماندگاری آب در روستاها، تخلیه نشدن گل‌ولای و لجن، مدفون بودن لاشهٔ احشام در این روستاها، بوی زهم ناشی از فاضلاب و لاشه‌های دام‌های مرده، تجمع حشرات و دشواری تردد، در نبود آب شرب و استحمام سالم، همچنین دسترسی اندک به دارو، اقلام بهداشتی گذران زندگی را برای این افراد دشوارتر نیز کرده است. به‌گفتهٔ زنان روستایی به‌ویژه در مناطق پیرسهراب و چابهار، حتی نوار بهداشتی کافی در اختیارشان قرار ندارد. عفونت‌های پوستی و گوارشی برای کودکان، در کنار عفونت‌های مجاری ادراری و رحم برای زنان، از شایع‌ترین بیماری‌های این روزها در روستاها و شهرهای جنوب سیستان‌وبلوچستان است. مقامات محلی نیز تخریب خانه‌های بهداشت روستایی را بدون ذکر جزئیات از چگونگی، میزان و تعداد تأیید کرده‌اند. کمبود آب بهداشتی و سالم برای نوشیدن، شست‌وشو و استحمام بر مشکلات بهداشتی این مناطق افزوده است.