عصر یک روز بهاری است. ترافیک منتهی به یکی از خیابان‌های شهر یاسوج ترافیک سنگینی است. ماشین‌ها به‌سختی عبور می‌کنند. به‌سمت چهارراه اصلی می‌رویم، با خیل جمعیت مواجه می‌شویم که در کنار پیاده‌رو در حال خریدوفروش گیاهان دارویی و خوراکی زاگرس هستند. فروشندگانی که گونی‌هایی پر از بیلهر، کنگر، بن‌سرخ، تره، قارچ، موسیر، کارده و... دارند،‌ آنها را به مشتریان خود عرضه می‌کنند. این بازار پررونق در ابتدای بهار شروع می‌شود و تا خردادماه ادامه دارد. البته این بازار جدا از دیگر مکان‌های فروش گیاهان دارویی و مصرف شخصی است که توسط مردم در مناطق مختلف انجام می‌شود. بسیاری از گونه‌های گیاهی که در این بازارها عرضه می‌شوند، در مناطق زیادی منقرض شده‌اند یا در حال انقراض هستند.

بناها و بافت تاریخی ایران با یک چالش مداوم مواجهند؛ سیل که هم روند تخریب‌شان را تسریع کرده و هم منجر به تضعیفشان در مقابل دیگر فاکتورهای خطرساز از جمله زلزله و فرونشست شده است. طی همین چندروز اخیر نیز به‌دلیل بارندگی‌ها سیل‌آسا کرمان، یزد، اصفهان و سیستان‌وبلوچستان در آستانهٔ ویرانی دوبارهٔ بناها و آثار تاریخی‌شان قرار گرفته‌اند. متولیان میراث‌فرهنگی سیستان‌و‌بلوچستان از خسارت‌های حدود ۲۰ میلیارد تومانی خبر می‌دهند و اینکه برخی بناها ۱۵ تا ۹۰ درصد آسیب دیده‌اند. در برخی شهرهای اصفهان نیز شماری از خانه‌های قدیمی تحریب شده‌اند و بافت تاریخی یزد و کرمان نیز همین وضعیت را دارند. البته دیگر کشورهای آسیایی هم با این وضعیت دست‌وپنجه نرم می‌کنند و بناهای تاریخی‌شان را به‌دلیل همین سیلاب‌ها از دست داده‌اند؛ اما سوی دیگر ماجرا هم سیلی است که چندروز پیش در امارات رخ داد و بررسی‌ها نشان می‌دهد که هیچ آسیبی برای بناهای تاریخی این منطقه نداشته است.