نتایج جستجو برای: محیطزیست
تهران تابآور نیست
مـوضوع تابآوری شـهری اکـنون بـه حوزههای مختلفی بسط داده شده است. اگر در گذشته این مفهوم تنها به مباحث محیطزیست شهری یا تغییر اقلیم وابسته بود، اکنون این مبحث به حوزههای کالبدی شهر، سوخت و ترافیک، اسکان غیررسمی، سازههای ناپایدار و… نیز بسط داده شده است. اما بررسی هرکدام از این بخشها، گواه این است که در شهری مانند تهران هنوز تابآوری شهری چندان که باید جدی گرفته نشده است. درحالیکه مخاطرات طبیـعی و غیرطبیعی، هر لحظه زیست شهری را تهدید میکند.
ادعای رشد ۴ برابری حجم آب «دریاچۀ ارومیه»
|پیام ما| خرداد گذشته خبر کاهش ۶۲ سانتیمتری سطح تراز آب «دریاچۀ ارومیه» از سوی ستاد احیاء دریاچۀ ارومیه، یعنی استانداری آذربایجان غربی در وبسایت رسمی این ستاد منتشر و آمار نیز توسط دفتر مطالعات پایۀ منابع آب شرکت آب منطقهای آذربایجان غربی تولید شد؛ بااینحال رئیس سازمان حفاظت محیطزیست کشور آن را رد کرد. اینبار و در فاصلۀ کمتر از یک ماه، وزارت نیرو ادعا کرده است که حجم آب دریاچۀ ارومیه ۴ برابر شده و نوبت گامهای دیگر اجراست.
تجهیز تئوریک ایدۀ «مدرسۀ طبیعت»
«عبدالحسین وهابزاده» خالق ایده و مؤسس نهاد «مدرسۀ طبیعت» در ایران است. ایدهای که در گسترش فراگیر در مدتزمانی کوتاه، توفیقی چشمگیر داشت؛ گرچه موانعی بر سر راه گسترش نهاد مدرسۀ طبیعت قرار گرفته است، اما ترویج ایده متوقف نمانده و با تجهیز تئوریک در حوزۀ اندیشه و ایجاد بحثهای پرشور در سطح جامعه، راه خود را از میانۀ معابر پرپیچوخم و سنگلاخی، عمیقتر و جدیتر گشوده است. بسیاری از مکاتب و اندیشههای تربیتی یا مبتنی بر شاخهای از فلسفه هستند، (ایدهالیسم، رئالیسم، طبیعتگرایی، اگزیستانسیالیسم و ...) و یا مبتنی بر نوعی ایدئولوژی (ملیگرایی، لیبرالیسم، محافظهکاری، آرمانشهرگرایی و ...)؛ اما ایدۀ مدرسۀ طبیعت که در آن پرورش مقدم بر آموزش است و طبیعت نخستین مدرسه به حساب میآید، هرچند ممکن است قرابتی در ظاهر با فلسفۀ تربیتی طبیعتگرایانه «روسو» و نزدیکیهایی با ایدئولوژی تربیتی لیبرالیستی «جان لاک» داشته باشد، اما نگاه به کودک و شیوۀ یادگیری و محیط مساعد برای پرورش و شکوفا شدن او از تاریخ زیستی گونۀ انسان و زیستگاه و شیوههای قدیمی و آزموده شده در بستر طبیعت و تاریخ تکامل انسان سرچشمه میگیرد.
سودای مسکنسازی در تالاب «خانمیرزا»
سه چشمه در منطقهاند؛ یکی آب سرد، دومی ولرم و سومی گرم! آب هرکدام بخشی از زمینهای کشاورزی را مشروب میکند؛ آنهم تنها برای چهار ماه! هشت ماه دیگر آب هدر میرود. «محمد حسنزاده» فعال محیطزیست، میگوید که آب باید صرف مشروبشدن تالاب خانمیرزا شود. سعید یوسفپور مدیرکل محیطزیست استان چهارمحالوبختیاری هم معتقد است آب را میشود به تالاب رساند و آن را احیاء کرد،. در مقابل «خدایار باقری» مدیرکل راه و شهرسازی چهارمحالوبختیاری میگوید: دربارۀ کدام تالاب حرف میزنید؟ نه در اسناد بینالمللی، نه در اسناد ملی و نه در اسناد استانی تالاب خانمیرزا وجود ندارد!
ازهیچ نامزدی طرفداری نمیکنیم
به دنبال انتشار تصاویر مدیرکل روابط عمومی سازمان محیط زیست که در خیابانهای تهران برای سعید جلیلی تبلیغ میکرد، سازمان حفاظت محیطزیست در اطلاعیهای اعلام کرد: این سازمان هیچگونه موضع گیری له یا علیه هیچکدام از نامزدهای محترم ریاست جمهوری ندارد.
گشادهدستی از جیب «آب» کشور
|پیام ما| پنجم تیرماه و در مناظرۀ زنده میان کاندیداهای ریاستجمهوری، «سعید جلیلی» بخشی از برنامههای خود را اعلام کرد. او در این برنامۀ زندۀ تلویزیونی گفت: «نُه برنامۀ اجرایی برای روستا از جمله اصلاح الگوی کشت، آبخیزداری، گسترش گلخانهها، یکپارچهسازی اراضی، سیستمهای نوین آبیاری و لایروبی قنوات داریم. کشاورز برای بازاریابی محصولات خود نباید مشکل داشته باشد. در ارومیه ۲ میلیون تن سیب تولید میشود که این یک فرصت است، نه اینکه کشاورز عزا بگیرد از این تولید چگونه استفاده کند و چگونه به بازار برساند. یکسری موانع اداری وجود دارد. باید این فرصت برای روستاییان فراهم شود که با سند منزل روستایی، اراضی کشاورزی، صنایع تبدیلی و حتی ادوات کشاورزی، پروانۀ چاه یا دامداری، بتواند وام دریافت کنند.» بااینحال او در هیچیک از برنامههایش، اعلام نکرده است که این گشادهدستی در توسعۀ کشاورزی، براساس وجود و تأمین چه میزان منابع مانند آب و خاک اتفاق میافتد؟ هشداری که سالهاست کارشناسان در مورد هدر رفت منابع مهم زیستی کشور مانند آب و خاک میدهند، گویا در برنامههای آقای جلیلی جایی ندارد. او در بخش دیگری از صحبتهایش در این برنامهها اعلام کرده بود، محصولات کشاورزی میتوانند به بازار صادراتی وصل شوند که در این صورت درآمد کشاورز بیشتر میشود. در سال انقلاب ما، کل صادراتش ۱۳.۵ میلیارد بوده است که ۴۰ سال بعد این صادرات بیش از ۲۳۰۰ میلیارد دلار شده است: «باید محصولات کشاورزی به بازار داخلی و بهویژه بازار صادراتی ارسال شود. یک ضعف بزرگ این است که هم اکنون در روستاها محصولات فراوان باغی و کشاورزی است، اما آنها به بازار وصل نیستند.» به نظر میرسد توسعۀ پایدار در حلقۀ مشاوران او جایی ندارد.
چراغ سبز به تولید بنزین بیکیفیت؟
هیئت وزیران در تاریخ ۲۷ خردادماه امسال، مصوبهای را به پیشنهاد وزارت نفت به تصویب رسانده که شامل سه بند است که در بند دو آن به «تولید بنزین با کیفیت معمولی» اشاره شده است. استفاده از عبارت «بنزین با کیفیت معمولی»، حالا دلیلی است که نگرانیها برای استفادۀ مجدد از حلالهای غیراستاندارد در بنزین به بهانۀ افزایش تولید بالا گیرد. در این میان اما تعریفی از بنزین معمولی هم داده نشده است. «یوسف رشیدی» عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، به «پیام ما» میگوید: «گنگبودن مصوبه و مشخصنبودن تعریف بنزین با کیفیت معمولی هم خود نگرانکننده است. چرا که باید در مصوباتی از این دست، تعاریف دقیق و علمی مطرح شود.» کیفیت بنزین که در تمام ادوار گذشته محل مناقشه بوده و آسیبهای ناشی از آن برای سلامت بارها از سوی متولیان نادیده گرفته شده است، حالا درگیر شرایط گنگ و عجیب جدیدی شده است. شرایطی که باید منتظر ماند و دید که خروجی آن چیست و تا چه میزان سلامتی مردم را بیش از پیش تحتتأثیر قرار خواهد داد؟»
جویندگان عقیق
پنج سالی طول کشید که یکی از مهمترین مناطق شرق کشور یک سند ملی دائمی بگیرد؛ روستای خور که حالا بهعنوان روستای ملی تراش عقیق انتخاب شده است. منطقهای که عمر کشف سنگهای ارزشمنداش به دو دهه هم نمیرسد، اما معیشت اهالیاش را در همین سالها به شکل جدی تأمین کرده و تقریباً هریک از روستانشینها یک جویندۀ عقیق و هریک از خانههایش یک کارگاه تراش این سنگ است. هرچند که بهگفتۀ تراشگران، هنوز سنگ قیمتی خور بهدلیل نبود سازوکارهای حمایتی و بازاریابیهای مناسب، به جایگاه اصلیاش نرسیده و شاید ملیشدن این منطقه بتواند تأثیری دراینباره داشته باشد.