روستای گردشگری «امام‌زاده ابراهیم (ع)» شفت در ۴۸ کیلومتری مرکز گیلان (رشت) در دهستان چوبر در منطقهٔ ییلاقی و در دامنهٔ کوه اسلار و ونی قرار دارد که به‌واسطهٔ وجود ساختمان‌های زیبا، رنگارنگ و چوبی چندطبقه و وجود چشمه‌های بکر و طبیعت چشم‌نواز، همه‌ساله در بهار و تابستان میزبان بسیاری از گردشگران و زائران است. امام‌زاده ابراهیم (ع)، مطابق شجره‌نامهٔ موجود این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (ع) است. خانه‌های روستا چهار، پنج یا شش طبقه هستند. معمولاً در روستاهای دیگر این نوع خانه‌سازی را نمی‌بینیم که تنها مصالح به‌کاررفته برای خانه‌سازی در روستا چوب باشد.

مدیرکل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی استان اردبیل اعلام کرد خبر صدور مجوز ساخت‌وساز در قلعه اولتان صحت ندارد و هیچگونه مجوزی در این محوطه تاریخی صادر نشده است.

رئیس اداره میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان شاهرود از ایجاد زیرساخت‌های ناوگان حمل‌ونقل عمومی و پارکینگ معلولان در روستای هدف گردشگری «قلعه بالا» خبر داد.

مدیرکل دفتر تجاری‌سازی و بازاریابی صنایع‌دستی از تلاش برای تقویت ارتباط هنرمندان و تولیدکنندگان این حوزه با پلتفرم‌های معروف چین خبر داد.

|پیام ما|«جیرفت» که آن را مرکز حوزه فرهنگی جازموریان در جنوب شرقی ایران می‌دانند، معروف به شهر «دقیانوس» یا به گفته مردم محلی «کلنگی» محوطه بسیار بزرگی است که بیش از 1200 هکتار مساحت دارد. این محوطه در سمت غرب و چسبیده به شهر کنونی جیرفت است که در متون تاریخی و جغرافیایی از آن نام برده شده. این شهر آن‌طور که «سیدرسول موسوی حاجی» و «میثم شهسواری» در مقاله «شهر قدیم جیرفت: توضیحی برای روند و چرایی متروک شدن آن با نگاهی به شهر جدید جیرفت» نوشته‌اند؛ مهم‌ترین مرکز شهری در بخش جنوب ایالت کرمان تا دریای پارس در سده‌های آغازین تا میانی هجری بوده است که با نام ولایت جیرفت شناخته می‌شده.

«عیسی قلی‌پور» معروف به «عیسی بخشی» که او را گنجینه زنده بشری موسیقی مقامی خراسان شمالی می‌دانند، روز جمعه، چهاردهم اردیبهشت از دنیا رفت.

سیر نشدن از تماشای درها و پنجره‌های مساجد قدیمی مثل مسجد نصیرالملک شیراز یا زیبایی خیره‌کنندهٔ منبرهای چوبی به لطف هنر گره‌چینی چوب است؛ آنجا که شکل‌های هندسی با آهنگی یکنواخت و نظمی حساب‌شده کنار هم چیده می‌شود. گره‌چینی چوب که با کنار هم قرار گرفتن قطعات کوچک چوب ایجاد می‌شود، هنری است که این روزها حال خوشی ندارد و چنان در سراشیبی فراموشی است که کمتر هنرمندی سراغی از آن می‌گیرد.

در شرایطی که ایران نیز مانند دیگر کشورهای جهان هنوز حاکمان فعلی افغانستان را به رسمیت نمی‌شناسد و از زمان روی کار آمدن زمامداران فعلی، دولت نتوانسته است حقابهٔ ایران از هیرمند را محقق کند، به‌نظر می‌رسد بخش خصوصی اقتصاد ایران تلاش می‌کند تا مراودات تجاری خود را با طالبان تحکیم ببخشد. این درحالی‌است که در زمان دورهٔ ثبات نسبی و پیش از روی کار آمدن دوبارهٔ طالبان، حداقل سیلاب‌های هیرمند به ایران می‌رسید، اما طی دو ماه گذشته و با وجود دو طغیان بزرگ هیرمند در اسفند ۱۴۰۲ و فروردین ۱۴۰۳، تمام آب حاصل از سیلاب به‌جز مقدار اندکی، به‌وسیلهٔ سازه‌های آبی افغانستان در نزدیکی مرزهای شرقی ایران، به شوره‎زار «گودزره» روان شد. حالا همایشی میان دو کشور برگزار شده است که بر بهبود امنیت این کشور در دو سال اخیر و مهیا بودن شرایط سرمایه‌‎گذاری در این کشور از سوی اتاق بازرگانی ایران تأکید دارد. اتاق بازرگانی ایران خبر از توسعهٔ همکاری در بخش‌هایی داده است که پیشتر به‌عنوان یکی از اهرم‌های تحقق تأمین حقابه در وزارت امور خارجهٔ کشورمان و در قالب کمیته‌های تخصصی پیگیری می‌شد.