هفتم بهمن سال ۱۳۶۹، رشته‌کوه «دنا» به‌عنوان منطقۀ استحفاظی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست درآمد. از همان زمان تا امروز، این منطقه به‌واسطۀ شرایط ژئومورفولوژی خاص خود، تحت مدیریت یکپارچۀ ادارۀ کل حفاظت محیط‌زیست استان کهگیلویه‌وبویراحمد بوده است. در ماه‌های اخیر، ادارۀ کل حفاظت محیط‌زیست اصفهان، چراغ‌ خاموش درحال رایزنی است تا مدیریت بخش شمال شرقی این منطقه که در استان اصفهان قرار دارد را به دست گیرد‌؛ اقدامی‌ که به‌گفتۀ «بهمن ایزدی» پیشکسوت محیط‌زیست، با انگیزۀ دراختیارگرفتن منابع صورت می‌‌گیرد و تبعاتی زیان‌بار نه‌تنها برای تنوع‌زیستی «دنا»، بلکه برای ساکنان استان‌های خوزستان، کهگیلویه‌وبویراحمد و چهارمحال‌وبختیاری خواهد داشت. 

او می‌گوید اتفاقی که رخ داده، از دو بعد قابل بررسی است؛ نخست آنکه وحدت و انسجام منطقه و مدیریت یکپارچۀ آن از بین می‌رود و این اتفاق می‌تواند آسیب غیرقابل‌جبرانی به منطقه وارد کند و بعد دیگر هم جریحه‌دارشدن احساسات مردمی است که در دامنۀ دنا زیست می‌کنند و حالا احساس جداشدن از منطقه دارند. «این تغییر می‌تواند آسیب‌های بسیاری به منطقه وارد کند. با تکه‌شدن منطقه، آسیب‌های غیرقابل‌ جبرانی وارد خواهد شد. این درحالی‌است که این مصوبه خارج از قوانین فنی بوده. ما هم در صحبت با کارشناسان و مسئولان، به این نتیجه رسیدیم که باید متوقف شود و امیدوارم این مصوبه به صورت کامل ملغی شود.»

فعلا طرح مسکوت است

«اسلام جاودان‌خرد» مدیرکل محیط‌زیست کهگیلویه‌وبویراحمد، چند روز قبل به صحبت‌های «حسن اکبری» معاون محیط‌زیست طبیعی و تنوع‌زیستی سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور، دربارۀ حاضرنشدن او در جلسه‌ای برای تعیین تکلیف این وضعیت واکنش نشان داد و گفت: «برای امضاء و تحویل دنا، ما را به جلسه دعوت کردند که در اعتراض به مصوبه و حضور در آتش‌سوزی‌های خاییز و خامین، در جلسه نرفتیم. قرار نبوده و نیست در جلسۀ تحویل دنا به اصفهان شرکت کنم و به این حضور نیافتن هم افتخار کنم.» روز گذشته اما بالاخره معاون محیط‌زیست طبیعی و تنوع‌زیستی سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور، به ماجرای دنا واکنش نشان داد؛ حسن اکبری به «مهر» گفت: «اصل مصوبه این‌طور نبوده است که مدیریت ارتفاعات اصلی و پارک ملی دنا به ادارۀ کل محیط‌زیست استان اصفهان واگذار شود، بلکه در آخرین جلسۀ شورای‌عالی محیط‌زیست، برای ۳۵ هزار هکتار از ارتفاعات پادنای سمیرم، مصوبۀ ارتقاء سطح گرفته شد که این برای ما بسیار اهمیت داشت و تلاش سازمان به‌طور کلی روی این مسئله متمرکز بود. زیرا منطقۀ پادنا بخشی مهم بوده و پشتوانۀ محکمی برای ارتفاعات دنا است. طبق مصوبۀ شورا، قرار بود با ارتقاء ۳۵ هزار هکتار منطقۀ پادنا در کنار حدود کمتر از ۳۰ هزار هکتار از عرصۀ مناطق حفاظت‌شدۀ دنا، یک مجموعۀ یکپارچه تشکیل شود که اجرای بخش دوم که یکپارچه‌شدن این منطقه بود، فعلاً باتوجه‌به مسائلی که نمایندگان مجلس مطرح کردند، مسکوت گذاشته شد.»

یکی از مواردی که برای این انتقال از آن صحبت می‌شد، تسهیل اجرای طرح‌های انتقال آب به اصفهان است. حالا اکبری می‌گوید که تصمیم‌گیری دربارۀ این مسائل از جمله طرح‌های انتقال آب و سدسازی و…، تابع ضوابطی در سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور است و بخش تخصصی در معاونت انسانی سازمان، دربارۀ همۀ این طرح‌ها تصمیم گیری می‌کند. زیرا طرح‌های این‌چنینی، مشمول ارزیابی محیط‌زیستی است و معاونت محیط‌زیست انسانی، طی فرآیندی تصمیم‌گیری می‌کند. «تلاش می‌کنیم ۳۵ هزار هکتاری که در پادنا ارتقاء پیدا کرده است پابرجا باشد، اما بخش انتهایی مصوبه که در رابطه با مدیریت منطقه بوده، فعلاً مسکوت می‌ماند.‌ باید توجه داشت که پارک ملی دنا، اصلاً موضوع این مصوبه نبوده و مدیریت آن با استان کهگیلویه‌وبویراحمد است و حتی بخشی از این منطقه که در استان اصفهان قرار دارد، هم‌اینک به‌طور یکپارچه تحت مدیریت استان کهگیلویه است و این مصوبه هیچ ربطی به پارک ملی دنا ندارد.»