نتایج جستجو برای: فرش دستباف ایرانی
فرش ایران را به انزوا کشاندهاند
هم تحریم بینالمللی شده و هم تحریم داخلی. تورم هم قیمتاش را آنقدر افزایش داده که حتی خریدار داخلیاش به ۵ درصد نرسد. در یک کلام، «فرش ایرانی دیگر اولویت خرید نیست»؛ نه برای خارجیها و نه برای داخلیها! هرسال هم وضعیت بدتر میشود و آن شکوه ارزآوری ۵۰۰ میلیون دلاریاش را به ۵۰ میلیون دلار تقلیل داده است. خیلیها میگویند فرش ایرانی بدترین ضربه را نه از تحریمهای ظالمانه که از تصمیمهایی خورده که داخل کشور گرفته شده و هیچ تدبیری هم برای رفعش نیست. ۲۰ خرداد، «روز ملی فرش» ایران است و احتمالاً تب داغ چالشها و مشکلاتش؛ اما شاید چند سال دیگر خبری از همین روز هم نباشد. چون فرش ایرانی به کنج انزوا نشسته. «عبدالله بهرامی»، مدیرعامل اتحادیۀ سراسری شرکتهای تعاونی تولیدکنندگان فرش دستباف شهری، روستایی و عشایر و رئیس کمیسیون فرش و صنایعدستی اتاق تعاون ایران، بهبهانۀ این روز گفتوگویی با «پیام ما» داشت و به نکات مهمی دربارۀ چالشهای صنعت فرش ایرانی اشاره کرد. صحبتهایش را در ادامه بخوانید:
نمایش سه فرش صفوی در جریان سرنخ موزه فرش
در حاشیه برگزاری سومین روز از رویداد «سرنخ» در موزه فرش ایران از سه فرش دوره صفوی با طرح نقشه هرات رونمایی میشود.
فروش فرش افغان بهنام فرش ایرانی در بازار تهران
رئیس موزه ملی فرش ایران گفت: روزانه صدها قطعه فرش افغان به صورت قانونی از زابل وارد کشور میشود در بازار تهران اتیکت میخورد و به نام فرش ایرانی فروخته میشود.
سرنخ تغییر نگاهها به فرش ایران
|پیام ما| رویدادی با عنوان «سَرنخ » با حضور ۹ هنرمند و ۶ تن از کارشناسان هنری حوزهٔ فرش در موزهٔ فرش ایران برگزار میشود تا برای نخستین بار دستبافتههای آنان مورد نقد و بررسی قرار بگیرد.
رویداد «سرنخ»، در تلاش برای ارائه بهتر فرش ایرانی
تاجر فرشی که نگران به فراموشی رفتن فرش ایرانی و بیارزش شدن هنر بافندگی فرش است، در تلاش برای ارائهی بهتر فرش دستباف ایرانی، رویداد «سرنخ» را به مدت سه روز در موزه فرش ایران برگزار میکند.
روزگار سپریشدهٔ مخمل
دهخدا دربارهٔ پارچهبافی مخملبافی میگوید: «کمخا پارچه منقشی را گویند که به الوان مختلف بافته باشند و مخفف کمخواب است.» خواب داشتن مخصوص پارچهٔ مخمل است که پرزهای آن به یک طرف خواب دارند. در متون تاریخی و جغرافیایی از نوعی پارچه بهنام «کمخا» یاد شده که همان مخمل است. مخملبافی که حالا از راه و رسم آن کمتر نشانی یافته میشود.
آینهدانی که به خاطرهها پیوست
هنرهای دستی عشایر که یکی پس از دیگری رو به فراموشی میروند، کم نیستند. نمونهاش «نیچیتبافی» یا «گچمهبافی» که پیشتر به آن پرداختهایم. ظرافت و هنر عشایر در صنایعدستی بهقدری است که برای نگهداری از وسایل کوچک و ارزشمند مثل آینه و قرآن، دستبافتهٔ خاصی داشتند و «چنتهبافی» هم بر همین اساس شکل گرفت.
فرش ایرانی، در رؤیای بازگشت
وضعیت فرش دستباف ایران در بازار جهانی طی دو دههٔ گذشته هم تضعیف شده و هم نابسامان. تحریمهای اقتصادی از یکسو و به وجود آمدن رقبای جدید تولیدکننده، تبلیغات و قیمت کمتر تولیدکنندگان خارجی بههمراه تورم داخلی و افزایش سرسامآور هزینههای تأمین مواد اولیه موجب شده است یکی از کالاهای استراتژیک صادراتی ایران به حاشیهنشینترین وضعیت مبتلا شود و صادرات یک میلیارد دلاریاش در دههٔ ۱۳۸۰ به ۵۰ میلیون دلار در پایان دههٔ ۱۳۹۰ برسد؛ اتفاقی که سرپرست مرکز ملی فرش و صنایع خلاق ایران هم آن را تأیید میکند، اما در توضیح بیشتر به «پیام ما» میگوید «اقدامات حمایتی دولت طی دو سال اخیر موجب شده است جمع تولید فرش دستباف ایران افزایش پیدا کند که نویدی برای بازگشت روزهای خوب فرش دستباف ایرانی در عرصهٔ جهانی است.»