نتایج جستجو برای: سینما
تاریخ مطابق ذائقهٔ مخاطب امروز
مهرجوییِ نارنجی‌پوش
۱۰ نکته دربارهٔ قربانیان حادثهٔ تروریستی کرمان
کرمان این روزها شهری ماتم‌زده است. دو انفجار از سوی عوامل انتحاری جان ۸۹ تن را گرفته. کودک و پیر و جوان. بیمارستان‌های شهر این روزها محل رفت و آمد اقوام و نزدیکان مجروحان حادثه است. مجروحانی که حال چند تن از آنان هم وخیم است. این گزارش ۱۰ پاره روایت کوتاه از مردم بی‌گناهی است که در این حادثه جان باخته‌اند. گویی این خلصت اصلی تروریسم است. برای تروریست‌ها کودک دو ساله، کارگر تنظیف شهرداری، پلیس وظیفه‌شناس، دانش‌آموزان نرماشیری و شهروندان افغانستانی فرقی ندارند. تروریسم بی رحم است. در تمام طول تاریخ این‌چنین بوده است. بی‌رحم و هولناک.
آب و آتش
شبی برای اروند
|پیام ما| آبادان، خرمشهر و مینوشهر، محدوده‌ای که حالا آن را با وسعت ۳۷ هزار و ۴۰۰ هکتار منطقه آزاد اروند می‌نامند، روزگاری یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری ایران و البته یکی از مقاصد گردشگری بود. سرزمینی با گذشته‌ای عجیب که زخم روزهای جنگ هنوز به تن‌اش مانده در حالی که پیش از آن، آن‌قدر رونق داشت که نه‌تنها بومی‌ها که حتی کارگران زیادی از فیلیپین، هند، پاکستان و مراکش اینجا شغل نان و آب‌داری در دست‌وبالشان بود و پای گردشگران برای تماشای اروند و کارون، تلاقی این دو رودخانه در مینوشهر، تماشای نخلستان‌ها و خرید جدیدترین کالاهای تولیدشده در دنیا به این منطقه باز بود. حالا اما این رونق در منطقه وجود ندارد و بسیاری از اهالی معتقدند از ۱۷ سال پیش که منطقه آزاد اروند شکل گرفت، نه تنها اوضاع در این منطقه جنگ‌زده بهتر نشد بلکه میان قوانین منطقه آزاد و سرزمین اصلی کار را خراب‌تر کرد و محرومیت‌ها را بیشتر. حالا که قرار است دفتر توسعه گردشگری داخلی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی رویدادهایی را با عنوان شب‌های گردشگری در تهران برگزار کند، نوبت اولین شب به اروند رسید تا شاید بخشی از رونق از دست رفته بازگردد.
از عزیزان رفته‌رفته شد تهی این خاکدان*
پدرش گفته بود بی‌خودی طب نخوان، برو ادبیات بخوان؛ ببین پروین اعتصامی چه شأن و مقامی دارد: «آرزو داشت که من پروین اعتصامی بشوم ولی نشدم.» چهار سال پیش «امیربانو کریمی» در گفت‌وگویی این جملات را در روایت از خودش گفته بود. زنی که سال ۸۳ به‌عنوان چهرهٔ ماندگار زبان و ادبیات فارسی برگزیده شد، بعد از مدت طولانی تحمل بیماری قلبی و ریوی و فرار از آلودگی پایتخت به ساری، روز یکشنبه، دهم دی‌ماه، در سن ۹۲ سالگی چشم‌هایش را برای همیشه بست تا سوگ زمستان امسال را طولانی‌تر کند.
گام‌های لرزان در سینما حقیقت
علاقه‌ام تولید فیلمی برای جلوگیری از انقراض یوزپلنگ ایرانی بود
کارگردان مستند «تکثیر در اسارت» گفت: اولین حسرت زندگی من این بود که شیر و ببر در حیات‌وحش ایران به راحتی منقرض شده و حالا وقتی برای اولین بار می‌توانستم فیلمی بسازم دوست داشتم کاری کنم که سومین گربه‌سان با ارزش ما از دست نرود.