کیلومتر ۱۸ جاده کلاردشت به عباس آباد؛ حجم زباله‌های دفن شده زیر خروارها خاک آنقدر زیاد است که هرچه پلاستیک‌های پوسیده شده را از دل زمین بیرون می‌کشی همراهت کش می‌آیند. کمی دورتر از حاشیه جاده و در شیب دره، سبزی جنگل زباله‌های انباشته شده را توانسته پوشش دهد و پاکسازی آن نیازمند کمک گروه‌های تخصصی است.

باستان‌شناسان میان دیوارهای صخره‌ای سربه‌فلک‌کشیده یک جزیره اندونزیایی، نخستین نمونه شناخته‌شده از آثار هنری را کشف کرده‌اند که به نظر می‌رسد روایتگر یک داستان باشند. این کشف گواه تحولی مهم در تاریخ هنر و نقطه عطف مهمی در تاریخ بشریت است. 

آیا وقتی با یک پیام مواجه می‌شویم، آن را باور می‌کنیم؟ یا منبع و درستی پیام را جـویـا مـی‌شـویـم و سپـس دربـارۀ قابل‌اعتمادبودن آن تصمیم می‌گیریم؟ واقعیت این است که تعداد پیام‌هایی که روزانه با آن‌ها مواجه می‌شویم فراوان است و نمی‌توان درستی هریک را پایش کرد. بنابراین به نظر می‌رسد تنها راه معقول ، حفظ تردید دربارۀ فرسته‌های رسانه‌های اجتماعی و تحقیق در مورد برخی و نادیده گرفتن شمار بسیاری از پیام‌هاست. اما آیا همه این کار را انجام می‌دهند؟ این‌ها پرسش‌هایی است که برای نویسندگان مقالۀ «مدیریت دانش در عصر پیام‌های غیرقابل‌اعتماد» مسئله‌ساز شده است. در ادامره بـا مـرور ایرن پـژوهـش، بـه ایـن پرـسش‌ها پاسخ می‌دهیم.

«عبدالحسین وهاب‌زاده» خالق ایده و مؤسس نهاد «مدرسۀ طبیعت» در ایران است. ایده‌ای که در گسترش فراگیر در مدت‌زمانی کوتاه، توفیقی چشم‌گیر داشت؛ گرچه موانعی بر سر راه گسترش نهاد مدرسۀ طبیعت قرار گرفته است، اما ترویج ایده متوقف نمانده و با تجهیز تئوریک در حوزۀ اندیشه و ایجاد بحث‌های پرشور در سطح جامعه، راه خود را از میانۀ معابر پرپیچ‌وخم و سنگلاخی، عمیق‌تر و جدی‌تر گشوده است. بسیاری از مکاتب و اندیشه‌های تربیتی یا مبتنی بر شاخه‌ای از فلسفه هستند، (ایده‌الیسم، رئالیسم، طبیعت‌گرایی، اگزیستانسیالیسم و ...) و یا مبتنی بر نوعی ایدئولوژی (ملی‌گرایی، لیبرالیسم، محافظه‌کاری، آرمانشهرگرایی و ...)؛ اما ایدۀ مدرسۀ طبیعت که در آن پرورش مقدم بر آموزش است و طبیعت نخستین مدرسه به حساب می‌آید، هرچند ممکن است قرابتی در ظاهر با فلسفۀ تربیتی طبیعت‌گرایانه «روسو» و نزدیکی‌هایی با ایدئولوژی تربیتی لیبرالیستی «جان لاک» داشته باشد، اما نگاه به کودک و شیوۀ یادگیری و محیط مساعد برای پرورش و شکوفا شدن او از تاریخ زیستی گونۀ انسان و زیستگاه و شیوه‌های قدیمی و آزموده شده در بستر طبیعت و تاریخ تکامل انسان سرچشمه می‌گیرد.