ششمین نشست مجمع همکاری کشورهای عربی و روسیه برای ایران بی‌حاشیه نبود. کشور همسایهٔ شمالی که ایران تا پای اتحاد با آن پیش رفته است، بار دیگر تمامیت ارضی کشور را نشانه گرفت و در جمع کشورهای عربی از «لزوم برداشته شدن حاکمیت و مالکیت ایران از جزایر سه‌گانه جنوبی» گفت. حتی پیشنهاد داد که مسئلهٔ حاکمیت بر این جزایر به دادگاه لاهه برده شود. وزارت امور خارجه بلافاصله این مداخله در تمامیت ارضی کشور را مردود و حاکمیت و مالکیت ایران بر جزایر را ابدی اعلام کرد. این دومین‌بار در همین سال جاری است که ایران ناگزیر به اتخاذ موضعی جدی در مقابل بخشی از خاک خودش شده است. اهالی جزایر می‌گویند از دخالت روسیه عصبانی هستند. کارشناسان اما معتقدند که موضع منفعل و دست پایین ایران در مجامع بین‌المللی باعث گستاخی کشورهای دیگر شده است. بااین‌حال، سفیر پیشین ایران در سازمان ملل می‌گوید ایران بر جزایر سوار است و موضوع جزایر سه‌گانه اساساً در دادگاه لاهه قابل پیگیری نیست.

رهبر انقلاب در تبیین برگزاری انتخابات پرشور یعنی رقابت واقعی سیاسی، گفتند: میدان باید برای حضور جناح‌های سیاسی و گرایش‌های گوناگون سیاسی-اقتصادی-فرهنگی در مسابقهٔ بزرگ انتخابات باز باشد تا همهٔ دیدگاه‌ها و نگاه‌ها در این میدان فعال باشند.

وقوع خشکسالی در کشورهای همسایهٔ شرقی در کنار برخی اقدامات سازه‌ای کشور افغانستان بر رودخانهٔ هیرمند، موجب کاهش چشمگیر آورد این رودخانه شده و با توجه به وابستگی منابع آب استان‌های شرقی به‌ویژه سیستان‌وبلوچستان به آب ورودی از رودخانهٔ هیرمند، تأمین آب این مناطق با چالش‌های جدی مواجه شــده است. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی که در پایان سه‌ماه نخست امسال از تحلیل شاخص‌های آب کشور منتشر کرده، با تأکید بر وضعیت بغرنج آبی در شرق کشور عنوان کرده است که علاوه بر مشکلات مربوط به آب شرب، عدم تأمین حقابه‌های محیط زیستی باعث ایجاد کانون‌های گردوغبار در این مناطق شده و در کنار کمبود جدی آب شرب، زندگی مردم را با چالش‌های بسیاری مواجه کرده است: «همچنین کاهش میزان بارش و حاکم بودن شرایط خشکسالی در کشورهای همسایه غربی (عراق) نیز موجب کم‌شدن ورودی تالاب‌ها و همچنین وضعیت نامطلوب اروندرود شده و با ایجاد کانون‌های گردوغبار و نفوذ به داخل کشور، اســتان‌های واقع در مناطق غربی و در برخی موارد بخش‌های گسترده‌ای از کشور درگیر این معضل می‌شود.»

رییس پژوهشگاه میراث ‌فرهنگی و گردشگری با این هشدار که ساخت سد بیش از ۵۰ درصد میراث‌ فرهنگی این سرزمین را در تهدید قرار داده است، گفت: نگذاریم میراث‌ فرهنگی این سرزمین غرق شود.

ورشوسازی به عهد قاجار برمی‌گردد. زمانی که هنرمندانی از ایران راهی لهستان شدند تا دواتگری بیاموزند؛ یعنی بتوانند با فلز سماور و ابزار و وسایل دیگری بسازند. برای همین هم این هنر به ورشوسازی معروف و ماندگار شد. هنرمندان دواتگر تعداد کمی دارند. هنرشان پشت ویترین‌ها خاک می‌خورد یا راهی سفره‌خانه‌های سنتی می‌شود.