نتایج جستجو برای: برف
افتخار به خودکفایی گندم با استخراج آب از چاه ۲۵۰ متری
در جریان رقابتهای انتخاباتی و ارائه برنامههای نامزدهای ریاست جمهوری، کشاورزی و محیط زیست مغفول ماند. نظام پیچیدهای از مسائل که پس از انتخابات نیز در هیاهوی جذاب گزینههای وزارتخانهها گم شدهاند. رئیسجمهوری منتخب اگر چه در تبلیغات خود به تخریب محیط زیست اشاره کرده و در یک برنامه تبلیغاتی نیز گفته بود که خود روستازاده و قائل به توسعه همپای روستا و شهر است اما به نظر میرسد غفلت ساختاری از مسائل اقلیمی و ایضا تامین امنیت غذایی چیزی نیست که صرفا با چند مورد گفته دنبال شود. برخی معتقدند که فرآیند تامین امنیت غذایی و تولید محصولات کشاورزی و نظام توزیعی آب در سالهای اخیر درگیر بحرانهای هراسناکی شده که تا پیش از این سابقه نداشتهاند. در این میان وجود چشماندازی برای نظام مسائل کشاورزی و توسعه پایدار ضروری است. این مسائل و ضرورت پرداخت به آنها ما را واداشت تا به سراغ «غلامحسین هادیزاده رئیسی»، عضو شورای مرکزی خانه کشاورز ایران و پژوهشگر و فعال صنفی بخش کشاورزی برویم. او اگر چه علوم پزشکی خوانده اما در طول عمر خود بیشتر مشغول کشاورزی بوده و اکنون بیش از سه دهه است که در مطالبات صنفی بخش کشاورزی و پژوهشگر این حوزه در ایران و جهان فعالیت میکند. هادیزاده در این مصاحبه از عمق پیچیدۀ بحرانهای کشاورزی پرده برمیدارد و با بیانی صریح از این میگوید که در دهههای اخیر نظام برنامهریزی و تصمیمگیری حوزهٔ توسعه، هجومهایی اگرچه از سر غفلت اما همهجانبه، به بخش کشاورزی ایران وارد آورده است. مشروح گفتوگوی «پیام ما» با او را میخوانید.
اکران نمایشهای مستند ویژه محرم
در ادامه «اکران حقیقت» مستندهای «انقلاب زینبی»، «مجانین الحسین»، «فرشتگان سینجار»، «مغناطیس»، «نواهای ماندگار سلیم موذن زاده» و «دیدن پلنگ برفی» ۳۱ تیرماه و ۱ مردادماه در سالن حقیقت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی نمایش داده میشوند.
قطار معلقی که یک شهر آلمانی را به شهرت رساند
«ووپرتال» (Wuppertal) در شرق دوسلدورف، شهری کمتر شناختهشده در آلمان، اما خانه یکی از هیجانانگیزترین راهآهنهای جهان است که آن را به شهرتی بینالمللی رساند.
ویروسهای نجاتبخش؟!
|پیام ما| دانشمندان اخیراً ویروسهای غولپیکری را کشف کردهاند که جلبکهای موجود در لایههای یخی «گرینلند» را آلوده میکنند و میتوانند رشد آنها را محدود کنند. انبوهی از این ویروسهای غول پیکر، روی لایههای یخی این محدوده که دومین پهنهٔ یخی بزرگ جهان محسوب میشود، زندگی میکنند. آنها این احتمال را مطرح میکنند که محدودشدن شکوفایی جلبکهای موجود در ورقههای یخ قطبی، میتواند تأثیر تغییر اقلیم را کاهش دهد.
تقلب در جاذبههای گردشگری
اواسط خرداد امسال بود که انتشار یک فیلم در فضای مجازی از بلندترین آبشار طبیعی آسیا در کشور چین، مورد توجه و انتقاد گرفت. مرتفعترین آبشار زیبای چین، «یونتای» است که یکی از جاذبههای مهم گردشگری کوهستانی در این کشور به شمار میرود و سالانه میلیونها بازدیدکننده هم دارد. اما انتشار ویدئویی از این آبشار نشان داد در بالای آن لولههای فلزی بزرگ تعبیه شده که آب آبشار را تأمین میکنند. بهنوعی فیلم منتشرشده از این آبشار نشان میدهد، «یونتای» نتیجۀ فناوری مدرن و مصنوعی است و بسیاری از کاربران فضای مجازی و گردشگران این مسئله را جعل در گردشگری عنوان کردند و بلندترین آبشار آسیا، شاهکار طبیعت نیست! هرچند که مقامات چینی این ادعای کاربران را قبول نداشتند؛ البته دستکاری در جاذبههای طبیعی گردشگری، اتفاق جدیدی نیست و در برخی کشورها متولیان حوزۀ گردشگری برای جذب گردشگر، در مقاصد و جاذبهها دست به اقدامات گمراهکننده و فریبنده میزنند که بخشی از آنها در ادامه مورد بررسی قرار گرفته است.
کتاب «فرزندان من» منتشر شد
کتاب «فرزندان من» نوشته «گوزل یاخینا» با ترجمه «زینب یونسی» از سوی انتشارات نیلوفر به چاپ رسیده است.
تولید «کلیدواژه مشترک» در منطقه برای مقابله با گردوغبار
۱۷ ژوئن هر سال که امسال مصادف با ۲۸ خرداد است، از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی مقابله با بیابانزایی نامگذاری شده است. شعار امسال برای این روز «متحد برای زمین، میراث ما، آینده ما» است. در ایران هم یک ساختار ملی تحت عنوان کارگروه ملی مقابله با بیابانزایی پس از الحاق به کنوانسیون مربوطه شکل گرفته است. این کارگروه بعد از یک دوره توقف در دی ماه سال ۱۴۰۰ دوباره شروع به کار کرد. رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هم در گفتگویی به مناسبت روز جهانی بیابانزدایی مدعی شده ایران توانسته «کلیدواژه مشترکی» برای مقابله با گردوغبار در منطقه و جهان شکل دهد.
بسیج بینالمللی برای احیای زمین
«زندگی انسانها به زمین وابسته است. بااینحال، در سراسر جهان، مخلوطی سمی از آلودگیها، تغییر شدید اقلیمی و نابودی تنوعزیستی موجب شده تا زمینهای سالم به بیابان و اکوسیستمهای پر رونق به مناطق مرده تبدیل شوند. این روند باعث نابودی جنگلها و علفزارها میشود و قدرت زمین را برای حمایت از اکوسیستمها، کشاورزی و جوامع تضعیف میکند. این به معنای ازبینرفتن محصولات زراعی، ناپدیدشدن منابع آب و تضعیف اقتصاد کشورها است و درنهایت موجب خواهد شد تا جوامع بشری در معرض خطر نابودی قرار گیرند.» آنچه خواندید، بخشی از بیانیۀ «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل است که چندی پیش بهمناسبت روز جهانی محیطزیست منتشر شد. او در این بیانیه بارها دربارۀ بیابانزایی و خشکسالی هشدار داده است. با شنیدن کلمۀ بیابان، ممکن است مناطقی مانند خاورمیانه، شمال آفریقا یا آسیا مرکزی به ذهنمان خطور کند. اما بیابانزایی فرآیندی است که در سالهای اخیر درپی تغییر اقلیمی، بهطور گسترده در سراسر جهان شکل گرفته و بهطور پیوسته در حال افزایش است. گزارش کنوانسیون مبارزه با بیابانزایی سازمان ملل متحد نشان میدهد که تخریب زمین با سرعت شگفتانگیزی در همۀ مناطق جهان در جریان است. این گزارش که براساس بررسی ۱۲۶ کشور جهان از شرایط داخلی خود به دست آمده، بیانگر این واقعیت است که در فاصلۀ سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، جهان هرسال، حداقل ۱۰۰ میلیون هکتار زمین سالم و مولد را از دست داده است. خشکسالی در حال رایجتر شدن است و انتظار میرود سهچهارم ساکنان زمین تا سال ۲۰۵۰ با کمبود جدی آب مواجه شوند.