همین چندروز قبل یعنی هفتم آذر بود که دولت اعلام کرد آیین‌نامهٔ اجرایی قانون حفاظت از خاک را به‌زودی ابلاغ می‌کند. تصویب این قانون در ایران، راهی نسبتاً طولانی را طی کرد و سرانجام در خردادماه ۱۳۹۸ به تصویب رسید و ابلاغ شد. از زمان تصویب این قانون، با وجود تلاش برای تحقق قانون حفاظت از خاک، نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است که اثربخشی قابل‌مشاهده‌ای از قانون مذکور برای کاهش فرسایش و آلودگی خاک، حاصل نشده است. البته این آمار براساس تحلیل نتایج در کل سطح کشور است و در استان‌های نفت‌خیز، آلودگی‌های خاک ناشی از منابع نفتی، بر دیگر منابع آلودگی خاک، پیشتازي می‌کند. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی که به بررسی قانون حفاظت خاک اختصاص داده و آن را اسفند سال گذشته منتشر کرده است، نوشت: «براساس آخرین آمارهای ارائه‌شده، میزان فرسایش خاک در ایران حدود ۱۵.۴ تن در سال در هکتار است که این مقدار، بالغ بر شش برابر متوسط جهانی آن است. همچنین مسئلهٔ آلودگی خاک در کشور آن‌طور که انتظار می‌رود کاهش محسوسی پیدا نکرده است. نتایج پایش آلودگی خاک انجام‌شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست در سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰، گویای آن است که بالغ بر ۶۰ درصد موارد آلودگی، در خاک‌های دارای کاربری صنعتی و کشاورزی شناسایی شده است. درخصوص منابع آلاینده، نتایج نشان می‌دهد که عامل آلودگی خاک در بیش از ۶۰ درصد موارد پایش‌شده ناشی از پسماند است.

|پیام ما| هفت استاد محیط‌ زیست،‌ جنگل و آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در نشست با فرماندار عنوان کردند‌، با ساخت تله‌کابین در ناهارخوران گرگان به دلایل علمی‌‌ مخالفند. بعد از جلسه، فرماندار نامه‌ای به معاون استاندار و مدیرکل محیط زیست استان نوشت که حکایت از عدم مخالفت اساتید شرکت‌کننده با تله‌کابین بود و تنها سؤالاتی در مورد نحوهٔ اجرا مطرح شد! این درحالی‌است که علی‌رغم نداشتن مجوز تأییدیهٔ سازمان محیط زیست، استاندار گلستان در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرد عملیات اجرایی تله‌کابین ناهارخوران با توجه به اینکه همهٔ مجوزها را دریافت کرده است، هم‌زمان با سفر رئیس‌جمهور آغاز می‌شود. جالب اینکه «عباسعلی نوبخت»، رئیس سازمان منابع‌طبیعی طی نامه‌ای در پاسخ به استعلام سازمان محیط زیست اعلام کرده بوداحداث تله‌کابین به عنوان یکی از پروژه‌های پارک جنگلی ناهارخوران گرگان، مطابق ضوابط، منوط به تایید و تصویب کمیته ارزیابی اثرات محیط زیستی طرح‌های اجرایی مشمول مستقر در آن سازمان است. «حیدر آسیابی» رئیس کل دادگستری گلستان هم گفت: اجرای طرح تله‌کابین گرگان در صورت اخذ مجوز قانونی مورد حمایت قضایی قرار خواهد گرفت.

از شهرهای ساحلی استان بوشهر فقط «بوشهر»، «گناوه» و «دیلم» دارای سیستم تصفیهٔ فاضلاب‌ شهری هستند و «عسلویه»، «کنگان»، «جم»، «تنگستان» و «دیر» از داشتن شبکهٔ فاضلاب شهری و تصفیه‌خانه محروم‌اند؛ به همین دلیل پساب‌های تولید‌شده در این شهرها راهی دریا می‌شود. براساس آخرین آمار رسمی دولت در خود شهر بوشهر فاضلاب شهری بدون تصفیه از ۱۳ نقطه روانهٔ دریا می‌شود؛ موضوعی که نه‌فقط محیط زیست دریا را با مخاطره روبه‌رو کرده است بلکه اقتصاد را نیز دچار چالش کرده است. صادرکنندگان میگو در استان بوشهر می‌گویند محصولاتشان به‌دلیل آلودگی با منشأ پساب انسانی پس فرستاده می‌شود. بیش از ۱۵ سال است که مشکل سرریز پساب غیرتصفیه با آلودگی بالا در این استان علنی شده است، اما با گذشت این زمان هیچ‌یک از دولت‌های مستقر برای رفع آن چاره‌ای حقیقی پیدا نکرده‌اند. فقط ۱۸ میلیون مترمکعب آب در قالب پساب غیرتصفیه در شهر بوشهر به دریا می‌ریزد.