در شرایط حاضر به‌ویژه در روزهای اخیر با ثبت داده‌های دمایی نوین، تغییراقلیم و پیامدهای آن بیش از پیش در کانون توجه قرار گرفته است. اینک سرعت بی‌سابقهٔ پیشروی تغییراقلیم و شکل‌گیری امواج گرمایی و افزایش روزافزون خشکسالی و رویدادهای حدی به مرحلهٔ محسوس رسیده است و بر کسی پوشیده نیست. از سویی نقش اقدامات انسانی و مداخله‌های بشر در بروز چالش‌های محیط زیستی و ابر چالش تغییراقلیم مبرهن است. با توجه به موارد مذکور انتظار می‌رود که در همهٔ جهان، چه در عرصه‌های جمعی و تصمیم‌گیری‌ها و سیاستگذاری‌های کلان و چه به‌صورت فردی از برخی اقدامات که نتیجه‌ای جز تشدید پیامدهای ناخوشایند تغییراقلیم ندارد، پرهیز شود.

عموم کارشناسان حوزهٔ انرژی بر این باورند که یکی از راه‌های کاهش ناترازی بنزین در کشور، توسعهٔ صنعت «سی‌ان‌جی» در بخش حمل‌و‌نقل کشور است. باوجوداین، به‌نظر می‌رسدتعداد مصوبات به اجرا درنیامده در این بخش کم نیست. فراموشی این مصوبات در کنار توجه اندک برنامه‌های توسعهٔ پنج‌ساله کشور به این حوزه، موجب شده است براساس آمار شرکت پخش فرآورده‌های نفتی درحال حاضر سهم سی‌ان‌جی در سبد سوخت کشور ۲۱.۲ درصد معادل مصرف روزانه ۲۲.۴ میلیون مترمکعب سی‌ان‌جی باشد. و این درحالی‌است که طبق افق تعریف‌شده در سال ۱۴۰۴ مقرر شده است مصرف سی‌ان‌جی در بخش حمل‌ونقل (خودروهای سبک) به ۳۰ درصد افزایش یابد.