بایگانی مطالب برچسب: پتروشیمی
کنشگر مطالبهگر است نه مرثیهسرا
|پیامما| کنشگری محیط زیستی حالا در شرایطی که تبعات عملکردهای اشتباه دهههای گذشته عیان شده، بیش از همیشه خود را نشان داده است. بسیاری از آسیبهای محیط زیست کشور توسط فعالان و کنشگران گوشزد شده و آنها با بیم و امید شرایط را پیگیری میکنند. در نشست اخیری که مدرسهٔ روزنامهنگاری کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان با عنوان «نقد کنشگری محیط زیستی دیروز، امروز، فردا» برگزار کرد، محمد الموتی، نرگس آذری، محمد درویش، مهتا بذرافکن، سروش طالبی و عباس محمدی به نقد این کنشگری و راههای بهبود آن پرداختند که در ادامه میخوانید:
«کُر» خشک شد
انتشار فیلمی در شبکهٔ مجازی که ماهیان رودخانهٔ کر را در حال خفه شدن و جان دادن در گلولای نشان میداد یکبار دیگر توجهها را به وضعیت وخیم رودخانه «کُر» در استان فارس جلب کرد. براساس پیگیری و بررسی «پیام ما»، میزان خشکی رودخانهای که تا یک دههٔ گذشته بیش از ۹۰ درصد آب تالاب بختگان را تأمین میکرد، بهحدی است که پلهای تاریخی احداثشده بر این رودخانه به تمامی خارج از آب قرار دارند و همچنین بستر رودخانه در بسیاری نواحی پاییندست، سطحی سنگلاخی و خشک شده است. بهگفتهٔ کارشناسان، سدسازیهای مکرر و رها نشدن حقابهٔ رودخانه، برداشت بیش از حد از روانابها و آبهای سطحی مجاور رودخانه، همچنین کشت روزافزون برنج در حاشیهٔ رودخانه، مرگ تدریجی کر را رقم زده است.
هوای ۴ شهر خوزستان در وضعیت ناسالم تنفسی قرار گرفت
آخرین دادههای سامانه پایش کیفی هوای کشور نشان میدهد، هوای چهار شهر خوزستان روز چهارشنبه در وضعیت ناسالم قرار گرفت.
سندروم عسلویه
دستانداز ناترازی گاز بر اقتصاد
طبق سند تراز تولید و مصرف گاز طبیعی تهیه شده در شورای عالی انرژی کشور، با فرض رشد اقتصادی متوسط ۶.۵ درصدی و نرخ رشد ۱.۱ درصدی جمعیت، مشاهده میشود که با توجه به روند فعلی عرضه و تقاضای گاز طبیعی، در سال 1404 با 2.15 میلیون مترمکعب کسری گاز در روز مواجه خواهیم بود. به همین ترتیب، میزان ناترازی گاز برای سال 1420 حدود ۱۱۱ میلیون متر مکعب در روز تخمین زده شده است. اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران با انتشار گزارشی با عنوان «بررسی چالشها و مسائل ناترازی گاز» ضمن اعلام این موارد تأکید میکند که این پیشبینی با مفروض درنظرگرفتن مواردی همچون اجرای موفق انرژی ساختمان، پیادهسازی و استقرار سیستم مدیریت انرژی در صنایع انرژیبر، اجرای کامل مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان و همچنین سرمایهگذاری لازم حداقل به میزان ۵۰ میلیارد دلار برای رسیدن به اهداف تولید گاز، تدوین شده است: «با توجه به اینکه تحقق صد درصدی این برنامهها در چشمانداز آتی دور از ذهن است، بنابراین میزان ناترازی گاز در افق ۱۴۲۰ به ارقامی به مراتب بالاتر از پیشبینیها خواهد رسید که کشور را با چالش جدی تأمین انرژی مواجه میکند.»
زایندهرود و چرخهٔ معیوب تشدید مناقشههای هویتی
پروژهٔ «انتقال آب بن-بروجن» پس از نزدیک به دو دهه مناقشه، نهایتاً در آبانماه ۱۴۰۲ به بهرهبرداری رسید. از زمان تعریف پروژهٔ بن-بروجن تا به امروز، متخصصین در راستای هشدار به سیاستگذاران آبی کشور در مورد عواقب اجرای این پروژه از منظرهای مختلف بحث کردهاند؛ نقض مصوبات شورایعالی آب و قوه قضاییه مبنیبر عدم بارگذاری جدید بر حوضهٔ آبریز زایندهرود تا تعیینتکلیف تخصیصهای استانهای اصفهان و چهارمحالوبختیاری، تأمین نشدن حقابهٔ کشاورزان اصفهانی و دغدغهٔ تأمین معیشت آنان، خطر تشدید فرونشست زمین در اصفهان و نابودی آثار و ابنیهٔ تاریخی این شهر، توجیهناپذیری انتقال آب از حوضهٔ آبریز زایندهرود (بن) به حوضهٔ آبریز کارون (بروجن) از حیث فنی و محیط زیستی، عمده دلایلی است که صاحبنظران در طی سالهای اخیر به کرات تلاش داشتهاند از آن بهمثابه ابزاری برای فشار بر مجریان و سیاستگذاران آبی کشور جهت ممانعت از اجرای پروژهٔ انتقال آب بن-بروجن استفاده کنند. اگرچه هریک از این انتقادات واجد اهمیت بالایی است و بخشی از ابعاد مناقشهٔ زایندهرود را نشان میدهد، بااینحال بهنظر میرسد در همهٔ این سالها «مناقشهٔ هویتی» دو استان اصفهان و چهارمحالوبختیاری بهعنوان سویهٔ تاریک مسئلهٔ زایندهرود مورد کمتوجهی متخصصان و سیاستگذارن آبی کشور قرار گرفته است.
مهر ابطال بر پتروشیمی میانکاله
وزارت نفت موافقت اولیهٔ خود را لغو کرد
بدعت غلط در ارزیابی محیط زیستی
دیدهبان ارزیابی محیط زیستی بر این عقیده است که بند الف ماده ۲۲ برنامهٔ هفتم توسعهٔ کشور که در حال حاضر برای اصلاح به کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی بازگشته، نه بهنفع محیط زیست کشور و نه توسعهٔ پایدار است. این دیدهبان که ذیل «مدرسهٔ توسعهٔ پایدار» در پژوهشکدهٔ سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف ایجاد شده، از چهار سال پیش، مطالعه در مورد آسیبشناسی مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی را آغاز کرده است. بهنظر این دیدهبان، بدعتی غلط در سیاستگذاری براي ارزيابي محيط زيستي در حال شکلگیری است. همچنین باوجود گفتههای بعضی از نمایندگان مجلس، این بند نه مشارکت ذینفعان را تأمین میکند و نه شفافیت را تضمین میکند.