دولت پس از سیلاب اسفند سال ۱۴۰۲ در جنوب استان سیستان‌وبلوچستان خسارت‌های سیلاب را برآورد کرد و به عادت معمول وعده‌ٔ جبران داد. با‌این‌حال، اهالی مناطق سیل‌زده می‌گویند خسارت‌ سیل‌های پیشین نیز برایشان جبران نشده است. کشاورزان و دامدارانی که زمین‌ها و دام‌هایشان را آب برده و محصولات کشاورزی‌شان از دست رفته است، می‌گویند هنوز به‌دلیل وام‌هایی که سال گذشته برای بازسازی چاه و ادوات کار گرفته‌اند، مقروض بانک‌ها هستند و نمی‌دانند چطور باید از پس بازپرداخت آن برآیند؛ آن‌هم‌ در شرایطی که تکلیف معاششان معلوم نیست. علاوه‌براین، شهروندان و روستانشینان این مناطق می‌گویند بهداشت اندک، تخریب چاه‌های فاضلاب در این شرایط آنان را مبتلا به بیماری پوستی کرده است که با گرمتر شدن هوا بدتر نیز خواهد شد. بااین‌حال، دانشگاه علوم‌پزشکی این استان و مرکز بهداشت و درمان این استان تاکنون طغیان یا همه‌گیری هیچ بیماری‌ ناشی از سیلابی را تأیید نکرده است.

از اواخر دههٔ ۱۹۰۰ میلادی بهره‌برداری از هیدروکربن منجر به اثرات و تبعات شدید محیط‌ ‌زیستی در خوزستان شده است. بیشترین زمین‌لرزه‌هایی که در محدودهٔ استان خوزستان ثبت شده‌اند در ژرفای کمتر از ۱۵ کیلومتر احتمالاً تحت اثر تحریک زمین‌ساختی در گسل‌ها به‌دلیل برداشت منابع هیدروکربنی هستند. فرونشست سالیانهٔ زمین در حد ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر در نواحی ساحلی استان خوزستان مشاهده و گزارش شده است.

اترک خشک شده است. این صریح‌ترین شکل بیان اتفاقی است که رخ داده است. درحالی‌که از سال ۱۳۷۶ هشدار در مورد وضعیت رودخانهٔ اترک به‌دلیل افزایش بهره‌برداران بخش کشاورزی، توسعهٔ آبزی‌پروری و سدسازی‌های گسترده بیان می‌شد، حالا خبرگزاری‌های کشور از خشک شدن اترک خبر می‌دهد. این خبر درحالی منتشر شده است که بنا به اعلام رسمی شرکت آب منطقه‌ای خراسان‌شمالی، ۸۰ درصد از آورد رودخانهٔ اترک تا سال ۱۴۰۱ کاهش پیدا کرده بود. اکنون رودخانه‌ای خشک شده است که ۲۵ هزار کشاورز در کرانهٔ آن و تا شعاع ۱۱۰ کیلومتری آن، کشت و زرع می‌کردند.

رئیس سازمان انرژی اتمی با بیان اینکه این سازمان به صورت مرتب کیفیت آب رودخانه ارس را پایش می‌کند، گفت: نگرانی درباره آلودگی آب این رودخانه وجود ندارد.

آذر ۱۳۹۹، نیروگاه زباله‌سوز نوشهر با ظرفیت پذیرش ۲۰۰ تن زباله در روز و قول تولید سه مگاوات‌ساعت برق، با صرف اعتباری ۲۰۰ میلیارد تومانی افتتاح شد. این مراسم با حضور حسین‌زادگان؛ استاندار وقت مازندران، دکتر محسنی بندپی؛ نماینده مردم نوشهر، چالوس و کلاردشت، محمد زرودی؛ مدیر عامل وقت پسماند استان و دیگر مدعوین از طریق ارتباط ویدیویی با حسن روحانی رییس جمهور وقت، رسماً ولی ناقص، افتتاح شد. علی امانی، شهردار نوشهر در آن زمان، اعضای شورای شهر و سایر مسئولان شهری و شهرهای اطراف هم حضور داشتند و به افتتاح پروژه‌ای تن دادند که تاکنون تکمیل نشده و هنوز با مشکلات مختلفی در ساختار و ابنیه، مواجه است. افتتاح این پروژه مهم و با ارزش، بسیار شتابزده انجام شد. هر چند مشکلات تامین آب، برق و زباله کافی برای کارکرد زباله‌سوز از ابتدا وجود داشت ولی مشکلات محیط زیستی و بهداشتی که کارکرد ناقص و نادرست این زباله‌سوز بر مردم منطقه تحمیل می‌کند قابل چشم‌پوشی و کتمان و ساده‌انگاری نیست.

شب‌ها در «زرین‌شهر» بوی «کُک» می‌آید. کک، سوخت ذوب آهن است و مردم می‌گویند بویی که بیشتر از یک هفته است، همه‌جا را گرفته، از بوی فاضلاب بدتر است. آنها در اعتراض به آلایندگی کارخانه ذوب آهن اصفهان نامه‌ای خطاب به مسئولان کشوری و استانی نوشته‌اند و گفته‌اند: «لطفاً، عاجزانه، ملتمسانه رسیدگی کنید.» صنایع دورتادور زرین‌شهر را گرفته‌اند؛ یک طرف صنایع نظامی و مجتمع فولاد مبارکه، طرف دیگر پلی‌اکریل و شهرک صنعتی اشترجان و صنایع کوچک و بزرگ دیگر. کارخانه ذوب‌آهن اصفهان هم یکی از آنهاست و محیط زیست نامش را در فهرست صنایع آلاینده قرار داده.