|پیام ما| دراختیار‌داشتن داده‌ها و آمار دقیق، لازمهٔ تصمیم‌گیری در هر حوزه‌ای است و بدون این داد‌ه‌ها نمی‌توان برنامه‌ریزی کرد و تصمیم صحیح گرفت. این موضوع بیش‌از هرچیز در برنامه‌ریزی برای توسعهٔ کشور پررنگ است. از حدود سه‌دهه قبل که عبارت توسعهٔ پایدار وارد ادبیات تصمیم‌گیران و سیاست‌مداران کشور شد، بارها و بارها این عبارت از زبان افراد مختلف شنیده شده است. اینکه توسعه در کشور باید پایدار باشد و به رکن اصلی جامعه، اقتصاد و محیط‌زیست به‌یک‌اندازه باید پرداخته شود. اما تصمیم‌گیری برای توسعهٔ پایدار کشور بدون داده‌های دقیق در حوزه‌های مختلف امکان‌پذیر نیست. در سال ۱۳۷۸ و در دورهٔ دولت اصلاحات، سازمان حفاظت محیط‌زیست، فعالیت‌های خود را برای راه‌اندازی پایگاه جامع برای داده‌های مربوط به محیط‌زیست کشور آغاز کرد و در سال ۱۳۸۳ نیز نخستین گزارش وضعیت محیط‌زیست کشور را برپایهٔ روش‌های استاندارد جهانی تهیه کرد. یک سال پس از آن، دومین گزارش وضعیت محیط‌زیست کشور منتشر شد. اگرچه در دولت‌های نهم و دهم گزارش‌هایی با عناوین نسبتاً مشابه منتشر شد، اما این گزارش‌ها بیشتر گزارش عملکرد دولت‌ها بودند و بخش‌هایی مهم از داده‌های محیط‌زیست کشور که مربوط‌ به امور سایر دستگاه‌های دولتی بود، در این گزارش‌ها به‌چشم نمی‌خورد. تا آنکه در دولت یازدهم، سازمان حفاظت محیط‌زیست بار دیگر گزارش وضعیت محیط‌زیست دربازهٔ زمانی ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۲ را منتشر کرد و از آن زمان تاکنون، دیگر گزارشی از وضعیت محیط‌زیست در کشور تهیه نشده است. حال‌آنکه، وضعیت فعلی کشور از نظر منابع طبیعی و شاخص‌های محیط زیستی بیش‌از هر زمان دیگری نیازمند داده‌های قابل اتکا و دقیق برای تصمیم‌گیری است. پنجشنبه‌ای که گذشت، «مرکز صلح و محیط‌زیست» با همکاری روزنامه «پیام ما»، نشستی را باعنوان «نقدی بر روند انتشار گزارش‌های وضعیت محیط‌زیست کشور» برگزار کرد. در این نشست که به‌مناسبت روز جهانی محیط‌زیست برگزار شد، جمعی از متخصصان دربارهٔ لزوم تهیهٔ گزارش‌های وضعیت محیط‌زیست و تهیهٔ پایگاه‌های اطلاعاتی قابل اتکا دربارهٔ داده‌های محیط‌زیستی کشور، به ایراد سخنرانی پرداختند. «معصومه ابتکار»، رئیس اسبق سازمان حفاظت محیط‌زیست، «رضا مکنون»، نایب‌رئیس سابق کمیتهٔ ملی توسعهٔ پایدار، «محمد ذکایی»، استاد دانشگاه شهید بهشتی و مجری گزارش‌ وضعیت محیط‌زیست کشور و «زهرا جواهریان»، مدیرکل سابق دفتر توسعۀ پایدار و اقتصاد محیط‌زیست سازمان حفاظت محیط‌زیست، سخنرانان این نشست بودند.

|پیام ما| آتش به جان مراتع و جنگل‌های کهگیلویه‌و‌بویراحمد افتاده و در روزهای اخیر مناطقی از کهگیلویه، باشت و گچساران را درگیر کرده است. هرچند هنوز آمار دقیقی از میزان خسارت‌ها در میان نیست، اما آنچه در شرایط فعلی بیش‌ازهمه مهم است، سرزنده بودن مراتع منطقه به‌دلیل بارش باران‌ است؛ اتفاقی که می‌تواند آتش را گسترده‌تر کند. مورد دیگر کمبود امکانات اطفای حریق است؛ نکته‌ای که طی سالیان گذشته در فصل افزایش آتش‌سوزی‌ها مطرح می‌شود و به‌قول «امید سجادیان»، دبیر شبکهٔ تشکل‌های محیط‌زیست کهگیلویه، در فصل سرما به فراموشی سپرده می‌شود. در حریق روزهای گذشته نیز کمبود امکانات سازمانی و بی‌توجهی به عمق حادثه بالا بود و با توجه به آنکه آتش‌سوزی در این منطقه هرساله تکرار می‌شود، همان‌طورکه سجادیان می‌گوید این غافلگیری بی‌معناست. پارک ملی کرخه نیز از دو شب قبل درگیر آتش‌سوزی شده است و با وجود آنکه یک‌بار خبر مهار آن آمد، اما مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خوزستان خبر از حریق مجدد پارک ملی کرخه داد و گفت «در پی این آتش‌سوزی حدود ۲۵ هکتار از این جنگل در آتش سوخت.»

ایران ۱۰ گربه‌سان داشت که با انقراض شیر و ببر تعدادشان به هشت گونه رسید. یوز و پلنگ از میان گونه‌های باقیمانده شناخته‌شده‌اند و سایهٔ سنگین‌شان به‌لحاظ بودجه و اطلاع‌رسانی بقیه را به محاق برده است. جمعی از کارشناسان حیات‌وحش چهارشنبه و پنجشنبه، نهم و دهم خرداد، در یزد دور هم جمع شدند تا دربارهٔ یکی از این گونه‌های کمترشناخته‌شده و راه‌های حفاظت از آن همفکری کنند؛ گربه پالاس!

تعدادی از اعضای سازمان حفاظت محیط‌زیست، طی جلسه‌ای به مواردی از دغدغه‌های فعالان محیط‌زیست در زمینه حیات وحش، از جمله بیمه ناشی از خسارت حیات وحش برای کشاورزان، افزایش تعداد نمونه‌های زیستی و احیای گونه‌های در معرض خطر پرداختند.

پنج روز از خبر درگذشت «سید حسین حسینی»، محیطبان استان فارس، گذشته است و هنوز همکاران و دوستانش تاب و توان صحبت از او را ندارند. او را یکی از جسورترین و خاص‌ترین محیطبانان منطقه می‌دانند. کسی که فقط یک روز بعد از پایان کلاس محیطبانی و برگشت از کرج به منطقه، برای دستگیری شکارچیانی که در منطقهٔ «کُنار تخته کازرون» مشاهده شده بودند، راهی آنجا شد. اما قبل از رسیدن به منطقه در تصادف جان عزیزش از دست رفت؛ آن‌هم در روز ملی محیطبان. در همین روزها که همچنان تلخی از دست رفتن این محیطبان گسترده بود، خبر شلیک مستقیم به یک محیطبان دیگر در اشترانکوه لرستان به گوش رسید؛ او از ناحیهٔ دست مجروح شده بود. محیط بانان با این همه مخاطره، چگونه می توانند به وظایف حرفه‌ای‌شان عمل کنند؟

تا بعدازظهر روز گذشته (شنبه)، خدمات امداد و نجات فنلاند در مجموع به ۲۱ حادثه آتش‌سوزی در سراسر این کشور واکنش نشان دادند.

میانکاله در سال ۱۳۴۸ به‌عنوان منطقهٔ حفاظت‌شده و در سال ۱۳۵۴ به‌عنوان تالاب بین‌المللی معرفی شد. در سال ۱۳۵۵ نیز این منطقه عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره یونسکو را دریافت کرد. در این دهه‌ها بارها بحث گردشگری میانکاله مطرح شده است‌ که آخرین آنها به سفر اخیر «ابراهیم رئیسی» به مازندران برمی‌گردد. او در سفر خود ضمن گلایهٔ شدید و بازخواست از وزارت میراث‌فرهنگی و گردشگری به‌دلیل تعلل پنج‌ماهه در اجرای این طرح به‌رغم صدور مجوز از سوی سازمان محیط‌زیست دستور داد با تدوین طرح اقتصادی تالاب میانکاله برای جذب سرمایه‌گذاری، اجرای مصوبات طرح احیای این منطقه باجدیت پیگیری و دنبال شود. این در‌حالی‌است که کارشناسان می‌گویند آنچه میانکاله نیاز ندارد،‌ گردشگری مبتنی‌بر سرمایه‌گذار و توریسم انبوه است.

«۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳، به دنیا آمدن اولین کره گور ایرانی در طبیعت پارک ملی کویر!» این روایت کلیپ ۴۴ثانیه‌ای از پارک ملی کویر با صدای معاون پارک ملی کویر است. از ثانیهٔ اول مادر و کره داخل قاب هستند و تا به آخر هم در مرکز نگاه فیلمبردار یعنی «مهدی لهردی» می‌مانند. ابتدا سر دو گور دیگر دیده می‌شود‌، اما فیلمبردار سوژهٔ اصلی را رها نمی‌کند و به‌دنبال نشان دادن جمعیت گله نیست. تنها در آخرین لحظه هفت گور را می‌بینیم که جلوی آنها کره نورسیده گام برمی‌دارد. «امید گیوری»،‌ «مسعود شاه حسینی»،‌ «امیر مهرپرور» و «رضا کاشانی» چهار محیطبانی هستند که در این پارک بجد در کار حفاظت از گورها مشغولند، این صحنه و خبر خوش حاصل تلاش این چهار نفر به‌همراه «رضاشاه حسینی»، رئیس پارک و «مهدی لهردی»، معاون او، در کنار مدیران اداره‌کل محیط‌زیست استان سمنان مانند «بهرامعلی ظاهری»، مدیرکل، و «مرتضی فرخی»، معاون محیط‌ طبیعی، است.