بایگانی مطالب : آب
دولت چهاردهم و وضعیت آب کشور
انتقال آب بین‌حوضه‌ای آخرین راه است
آبخیزداری و توصیه‌های کلی برای تأمین آب شرب مورد نیاز روستاها
نهال‌های «الیمالات» خشکیدند
«دستگاه‌های نظارتی باید با جدیت بیشتری عمل کنند. یک‌بار هم شده به متخلفان واقعی درس عبرت بدهند و برخورد قانونی کنند تا ازاین‌به‌بعد اتفاقات ناگوار برای زیست‌بوم یک منطقه رخ ندهد.» این جمله ۱۴ فروردین به نقل از «داریوش عبادی» دبیر سابق شبکهٔ تشکل‌های منابع طبیعی و محیط‌زیست مازندران در گزارشی دربارۀ ماجرای تخریب جنگل «الیمالات» در «پیام ما» منتشر شد. سه ماه بعد اما خبر می‌رسد نهال‌هایی که برای احیاء منطقه کاشته شده بودند، آن‌قدر بی‌آب ماندند که خشکیدند.
رهاسازی آب از سد گتوند و چالش‌های آن
رییس انجمن صنفی کشاورزان خوزستان از هدررفت حجم زیادی آب شیرین در راستای جلوگیری از قطعی برق و ضررهای آن در کمبود آب برای کشت پاییزه خبر داد.
کابینۀ چهاردهم بی‌آبی را باور کند
کمیته‌های تشکیل شده برای بررسی وزرا و معاونان رئیس‌جمهوری طی روزهای نخست مرداد، اسامی مورد تأیید خود را به «مسعود پزشکیان» اعلام می‌کنند. آنچه از نظر بسیاری از فعالان حوزۀ آب و نیرو اما به نظر هنوز هم وجود دارد، توجه اندک به ابرچالش آب و محیط‌زیست در کشور است که مناظره‌ها و برنامه‌های انتخاباتی رئیس‌جمهوری منتخب هم از نگرانی پیرامون آن‌ها کم نکرد. حالا متخصصان آب و دیپلماسی آب می‌گویند جامعۀ مدنی باید به شکل جدی از رئیس‌جمهوری رفع بحران‌های آب چه در بعد داخلی و خارجی را مطالبه کنند تا دولت هم آن را جدی فرض کند. این کارشناسان مهم‌ترین معضلات و چالش‌های این بخش را درحالی اعلام می‌کنند که معتقدند مدیریت آب و دیپلماسی آب به‌تنهایی نه از عهدۀ وزارت نیرو بر می‌آید نه دستگاه دیپلماسی. بلکه دولت باید برنامه‌ای کلان در مجموعۀ ارکان و سازمان‌ها برای حکم‌رانی در اقلیم خشک ایران داشته باشد. طی سال‌های گذشته نه‌تنها بسیاری از برنامه‌های کشور با اسناد بالادستی آب از جمله سند سازگاری با کم‌آبی تناقض داشت، بلکه بسیاری از وزارتخانه‌ها نیز مانند جهاد کشاورزی گویا علیه آب فعالیت می‌کردند. حالا کارشناسان می‌گویند همۀ اعضای کابینه باید به مدیریت ایرانِ خشک و لحاظ ضوابط محیط‌زیستی ناشی از شرایط خشک کشور باور داشته باشند.
ریل‌گذاری اشتباه برنامۀ هفتم در ارزیابی محیط‌زیستی
دیده‌بان ارزیابی محیط‌زیستی بر این عقیده است که بدعت‌های غلط در بندهای الف و ب مادۀ ۲۲ برنامۀ هفتم، منجر به یک ریل‌گذاری اشتباه برای ارزیابی محیط‌زیستی کشور خواهد شد. این مجموعه که ذیل مدرسۀ توسعۀ پایدار در پژوهشکدۀ سیاست‌گذاری دانشگاه «صنعتی شریف» ایجاد شده، از ۴ سال پیش، مطالعه دربارۀ آسیب‌شناسی ارزیابی اثرات محیط‌زیستی در کشور را آغاز کرده و در طی شکل‌گیری متن مادۀ ۲۲ برنامه، سعی بر این داشته است که به نهادها و اشخاص تدوین کنندۀ این متن هشدارهای لازم را بدهد. چرا که به نظر می‌رسد متن مادۀ ۲۲ با مجموعه‌ای از نارسایی‌ها و بدعت‌های غلطی که دارد، در مرحلۀ اجرا نه به نفع محیط‌زیست خواهد بود و نه به نفع توسعه و مردم. ریل‌گذاری اشتباه در مجلس، دولت و بخش خصوصی را به مقصد اشتباه رهنمون خواهد کرد و مادامی‌که مجلس برای اصلاح متن برنامۀ هفتم اعلام آمادگی کرده، شایسته است که دولت چهاردهم در شروع کار، برای ارسال پیشنهاد اصلاح بندهای الف و ب مادۀ ۲۲ به مجلس اقدام نماید.
افتخار به خودکفایی گندم با استخراج آب از چاه ۲۵۰ متری
در جریان رقابت‌های انتخاباتی و ارائه برنامه‌های نامزدهای ریاست جمهوری، کشاورزی و محیط زیست مغفول ماند. نظام پیچیده‌ای از مسائل که پس از انتخابات نیز در هیاهوی جذاب گزینه‌های وزارتخانه‌ها گم شده‌اند. رئیس‌جمهوری منتخب اگر چه در تبلیغات خود به تخریب محیط زیست اشاره کرده و در یک برنامه تبلیغاتی نیز گفته بود که خود روستازاده و قائل به توسعه همپای روستا و شهر است اما به نظر می‌رسد غفلت ساختاری از مسائل اقلیمی و ایضا تامین امنیت غذایی چیزی نیست که صرفا با چند مورد گفته دنبال شود. برخی معتقدند که فرآیند تامین امنیت غذایی و تولید محصولات کشاورزی و نظام توزیعی آب در سال‌های اخیر درگیر بحران‌های هراسناکی شده که تا پیش از این سابقه نداشته‌اند. در این میان وجود چشم‌اندازی برای نظام مسائل کشاورزی و توسعه پایدار ضروری است. این مسائل و ضرورت پرداخت به آن‌ها ما را واداشت تا به سراغ «غلامحسین هادی‌زاده رئیسی»، عضو شورای مرکزی خانه کشاورز ایران و پژوهشگر و فعال صنفی بخش کشاورزی برویم. او اگر چه علوم پزشکی خوانده اما در طول عمر خود بیشتر مشغول کشاورزی بوده و اکنون بیش از سه دهه است که در مطالبات صنفی بخش کشاورزی و پژوهشگر این حوزه در ایران و جهان فعالیت می‌کند. هادی‌زاده در این مصاحبه از عمق پیچیدۀ بحران‌های کشاورزی پرده برمی‌دارد و با بیانی صریح از این می‌گوید که در دهه‌های اخیر نظام برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری حوزهٔ توسعه، هجوم‌هایی اگرچه از سر غفلت اما همه‌جانبه، به بخش کشاورزی ایران وارد آورده است. مشروح گفت‌وگوی «پیام ما» با او را می‌خوانید.
آب «دهفول» به فضولات دامی آلوده بود
۳۰۰ نفر از اهالی روستای «دهفول» نهاوند استان همدان، به‌دلیل استفاده از آب شربِ آلوده به میکروب با منشأ فضولات حیوانی روانۀ مراکز درمانی شدند. این اتفاق در پی ورود چاه جدیدی به مدار تأمین آب شرب این روستا اتفاق افتاد؛ چاهی که سال‌ها متروکه بود و طی سالیان به فاضلاب انسانی و فضولات حیوانی آلوده شده بود. مرکز بهداشت شهرستان نهاوند و شرکت آب و فاضلاب این شهرستان، بدون هیچ آزمایشی از آب، پیش از اتصال به مدار، آب را صرفاً با کلرزنی وارد شبکه کردند. پس از ابتلاء تعداد قابل توجهی از اهالی به علائم مشترک مسمومیت، آزمایشِ سلامت آب انجام، آلودگی به میکروب ناشی از فضولات حیوانات تأیید و حلقۀ چاه دوباره مسدود شد.
بی‌آبی در روستاهای رفسنجان
هنوز یک سال از افتتاح طرح آب‌رسانی به روستاهای رفسنجان در استان کرمان نمی‌گذرد؛ طرحی که دولت در زمان افتتاح، آن را پایان تنش آبی منطقه اعلام کرد. اهالی روستای شهرک ابراهیم‌آباد حاجی می‌گویند با شروع فصل تابستان، هر روز تا ساعت ۱۲ شب قطع آب را تجربه می‌کنند. مشکلی که به نظر در روستاهای منطقه عمومیت دارد. با وجود پیگیری‌های مکرر اهالی اما کسی جوابگوی آن نیست.
طرح «بازار سهم آب»، راهی برای حفظ منابع آبی
مدیرعامل شرکت آب قزوین از پیاده‌سازی طرح «بازار سهم آب» به صورت پایلوت در این استان خبر داد.
