سخنگوی سازمان مدیریت بحران:

|پیام ما| از سه هفتۀ قبل، آتش، ارتفاعات استان فارس را رها نکرده. ارتفاعات «ورمال» در کوهمره‌سرخی، تا دیروز عصر هم در آتش می‌سوخت و به‌گفتۀ «بهمن ایزدی» فعال محیط‌زیست منطقه، «نیروهای منابع‌طبیعی نیم‌ساعت پس از خاموش‌کردن آتش توسط نیروهای بومی، به دامنۀ کوه رسیدند.» آتش امسال زودتر و تندتر راهش را به زاگرس باز کرده و باوجودآنکه تابستان هنوز نرسیده، خبرها از گسترۀ زاگرس نگران‌کننده است. دراین‌میان، سخنگوی سازمان مدیریت بحران گفته: دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی به استانداران برای شناسایی عاملان آتش‌سوزی عمدی نامه زده‌اند. اتفاقی که به گفتۀ ایزدی، انداختن مسئولیت به‌گردن دیگری است. «سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی خود باید ستادی تشکیل دهند و به شناسایی عاملان آتش‌سوزی بپردازند و دستگاه قضا هم با جدیت وارد عمل شود.»

مدیرکل دفتر کنترل سیلاب سازمان منابع طبیعی با بیان اینکه آبخیزداری به معنای کنترل سیل نیست بلکه مدیریت روان‌آب است، گفت: هر سال بخشی از روان آب‌های سیلابی وارد دریا، کویر یا از کشور خارج می‌شوند. باید با استفاده از آبخیزداری بتوانیم بخشی از روان‌آب‌ها را داخل حوضه نگه داریم و آنها را وارد منابع آبی قابل دسترس کنیم تا امکان استفاده از آنها در بخش های مختلف فراهم شود.

صبح ۲۲ فروردین برای اهالی بهشهر با ترس شروع شد. تنه‌های قطور درختان ازجاکنده‌شده کنار جاده رها شده بودند و مردان و زنان ترس‌خورده برای دیدن فاجعه دسته‌دسته به جنگل خلیل‌شهر بهشهر می‌رفتند. آنها بعد از گذشت چندروز از این اتفاق و با وجود تکرار این اتفاقات در ماه‌ها و سال‌های اخیر، هنوز این غم برایشان بزرگ است. آنها می‌ترسند از اینکه اسمشان را بگویند و مدام تأکید می‌کنند که صحبت‌هایشان بدون نام منتشر شود. بسیاری از آنها که خاطیان را می‌شناختند، در موارد گذشته بارها توسط قاچاقچیان چوب تهدید شده‌اند و همین هم نگرانیشان را دوچندان کرده است. اغلب آنها از شرکتی نام می‌برند که این محوطهٔ جنگلی تحت‌حفاظتش بوده، اما نتوانسته در سال‌های گذشته حافظ جنگل باشد. این درحالی‌است که «نقی شعبانیان»، معاون امور جنگل سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، به «پیام ما» می‌گوید «تحقیقات ادامه دارد و باید ببینیم سهم این شرکت رد مشکل پیش‌آمده چقدر است، اما در هر صورت این شرکت باید خسارت واردشده به جنگل را بپردازد.» هرچند هیچ خسارتی جسم بی‌جان بیش از هفتاد درخت را زنده نمی‌کند.

از زمان وقوع سیلاب در جنوب استان سیستان‌وبلوچستان، گزارش‌های میدانی و تصاویر و فیلم‌های منتشرشده از کمبود امکانات امدادرسانی و نیاز بالا به کمک‌های مردمی و دولتی حکایت می‌کرد. بررسی‌های «پیام ما» طی این روزها، مؤید جاماندگی روستاهای زیادی از کاروان امداد و کمک‌رسانی بوده است. بااین‌حال، رئیس‌جمهوری در اظهارنظری عجیب اعلام کرده است به‌دلیل زیاد بودن کمک‌ها به منطقهٔ سیستان‌و‌بلوچستان و با حرکت داوطلبانه‌ای از سوی مردم، کمک‌ها به پاکستان ارسال شده است. این اظهارنظر در‌حالی‌که درست یک روز پیش از تنظیم این گزارش گفت‌وگوهای مردمی با سیل‌ز‌دگان نشان می‌داد تعداد زیادی از خانواده‌های سیل‌زده هنوز در انتظار کمک هستند. حدود ۲۵۰ روستا در این منطقه در آمار خسارت سیل اعلام شده‌اند، اما در آمار امدادرسانی جایی نداشتند.