نشست مراکز مقولۀ دوم منطقه‌ای و بین‌المللی پاسداری از میراث ناملموس، پنجشنبه (24 خرداد) در مقر یونسکو واقع در شهر پاریس در کشور فرانسه برگزار شد. در این نشست که هم‌زمان با نشست مجمع عمومی کنوانسیون ۲۰۰۳ به ریاست دبیر کنوانسیون برگزار شد، ضمن تقدیر از ارائۀ گزارش اقدامات موفق پاسدارانۀ مرکز میراث ناملموس تهران در مواجهه با تغییر اقلیمی در منطقه و ظرفیت‌سازی‌های مؤثر در این عرصه، ایران به‌عنوان میزبان نشست مرکز مطالعات پاسداری از میراث‌فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی در سال ۲۰۲۵ انتخاب شد.

وزیر میراث فرهنگی با بیان اینکه تعطیلی ۲ روزه می‌تواند به حوزه گردشگری کمک کند، گفت: در موضوع افزایش تعطیلات آخر هفته طرفدار مصوبه مجلس یازدهم هستم.

هنر مرواربافی بیشتر به سبدبافی یا ترکه‌بافی شناخته می‌شود. مروارها یا همان بیدهای سرخی که در ملایر می‌رویید، وقتی زیر دستان هنرمند می‌رفت به‌شکل انواع و اقسام سبد یا لوازم کاربردی دیگر درمی‌آمد. حالا اما هنرمندان مروارباف هم در روزگاری که با هنرهای دستی نامهربانی می‌شود، از این هنر دست کشیده‌اند.

آب‌انبار «ابوالفتح خوانی» بستک که در فاصله نزدیک از کاروانسرایی با همین نام قرار گرفته است به‌دلیل تعریض جاده توسط مسئولین شهری تخریب شد. مردم محلی می‌گویند، مسئولان میراث‌فرهنگی پیش از تخریب این اثر تاریخی هیچگونه اقدامی در جهت حفظ بنا انجام نداده‌‌اند و پس از تخریب نیز واکنشی از سوی آن‌ها مشاهده نشد. 

|پیام ما| در سند بالادستی نظام جمهوری اسلامی، فصل ۱۷ قانون توسعۀ پنج‌سالۀ هفتم به موضوع موزه‌ها توجه شده است و در برنامۀ توسعۀ هفتم کشور که پایه‌واساس برنامۀ پنج‌سالۀ آینده است، تدوین «سند ملی میراث‌فرهنگی» و نیز «سند ملی موزه‌داری» در دستور کار شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی قرار گرفت. حالا نسخۀ نهایی «سند ملی موزه‌داری در جمهوری اسلامی ایران» که براساس نظرات بیش‌از ۱۸۰ کارشناس تهیه شده است، به شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی ارسال شد و خبرها حاکی است که «سند ملی میراث‌فرهنگی» هم تدوین شده و به‌زودی برای تصویب، تقدیم شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی می‌شود.

عمارت دیوانخانه وکیل، یکی از بناهای حکومتی دوره زندیه از مجموعه کریمخانی است که همچون دیگر بناهای شاخص زندیه در شیراز، دارای نقاشی‌هایی با تزیینات طلا و رنگ‌های لاجوردی، ازاره‌های سنگی با حجاری‌هایی برگرفته از داستان‌های تاریخی که شاخص‌ترین آن‌ها نبرد رستم و اشکبوس است و حیاطی با حوضی سرتاسری و عمارتی جنوبی به‌عنوان ورودی مجموعه بوده است. با فتح شیراز در دوره قاجاریه به دست آقامحمدخان قاجار، ستون‌های سنگی بنا از ایوان جدا شده و به کاخ گلستان منتقل شدند و به جای آن‌ها، دو ستون چوبی نصب شد. بعدتر در همان دوره، این بنا به اداره تلگراف‌خانه واگذار می‌شود و مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. این بنای کلیدی درحالی در احیای مجموعه زندیه نقش مهمی دارد که متولیان میراث‌فرهنگی هنوز نتوانسته‌اند اقدامی برای آزادسازی بنا از اسارت مخابرات انجام دهند.