در حالی که زنجیره تأمین صنایع مسئول انتشار ۷۰ درصد رد پای کربن آنها است اما اغلب صاحبان کسب‌وکار در صنایع مختلف از این نقش پررنگ چشم‌پوشی می‌کنند و یا نمی‌دانند که چطور آن را در اهداف کاهش استراتژی‌های کربن‌زدایی قرار دهند. مجمع جهانی اقتصاد با همکاری دانشگاه کمبریج، راهنمایی با پشتوانهٔ ۱۸ مطالعهٔ موردی منتشر کرده که نشان می‌دهد‌ شرکت‌ها و کارخانه‌ها می‌توانند در کربن‌زدایی و کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای مسئولیت اجتماعی بیشتری را به عهده بگیرند. بر اساس این گزارش، شرکت‌ها می‌توانند با تقویت زنجیرهٔ تأمین، مدل‌های تجاری خود را دوباره طراحی کنند و فناوری‌های نوظهور را برای کربن‌زدایی هر چه سریع‌تر به‌کار بگیرند. مطالعات موردی پشتیبان این گزارش می‌گویند که پذیرش تغییر فرهنگی به سمت پایداری می‌تواند انعطاف‌پذیری کسب‌وکار را افزایش دهد و فرصت‌های جدیدی را برای آنها فراهم کند و حمایت مصرف‌کنندگان، کارمندان و سهامداران را به خود جلب کند.

|پیام ما| تعریف مورد اجماع فعلی از جنگل، آشکارا بر سنگ بنای نگاه اکونومیک استوار شده است و کارکردهای اکولوژیک جنگل را به رسمیت نمی‌­شناسد. تجربهٔ عملی در ساختار مدیریتی و حفاظتی جنگل­‌های کشور هم بیانگر این است که بیش از ۹۳ درصد سطح جنگل­های کشور به‌دلیل عدم همخوانی با مبانی اقتصادی و به‌طور مشخص ناتوانی در تولید چوب، از چتر حمایتی نگرش «جنگلداری» محروم و به‌نوعی رهاشده هستند.