خاک دوشادوش آب در سربرآوردن تمدن‌ها در پگاه تاریخ، نقش‌آفرینی و کارکردی پایدار و بدون دگردیسی داشته است؛ ولی ازآنجاکه همیشه زیر پاست، کمتر شناخته و پرداخته و در پی آن، کمتر حفاظت شده است. شوربختانه، گویی «جنبش سبز» به‌راه‌افتاده در گرداگرد جهان هم بیشتر نگران نابودی گونه‌ها، جنگل‌زدایی‌ها و آلودگی آب‌وهوا است و رویکردی بر نابودی خاک در جایگاه پایهٔ سازندهٔ طبیعت و محیط زیست ندارد و این بی‌علاقگی به سرنوشت خاک در کشور ما نمایان‌تر و آشکارتر و در پی آن آسیب به خاک هم بیشتر و بیشتر است. اینکه در بخش فرسایش خاک جایگاه نخست یا پس از افغانستان جایگاه دوم جهان را داریم، ولی همچنان به‌اندازهٔ چالش آب یا نابودی «یوز آسیایی» و «میش‌مرغ» یا «سمندر لرستانی» و آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع نگران نمی‌شویم، خود پیامدی از نشناختن جایگاه خاک و کارکردهای اکولوژیک آن است و این خود‌‌ می‌تواند بیانی آشکار از کم‌کاری جامعهٔ علوم خاک ایران در گذر این سال‌ها باشد. کوتاه و گویا آنکه خاک که بزرگترین ذخیره‌گاه کربن کره زمین است و بیش از ۲۵ درصد تنوع زیستی یا «زیگونگی» را میزبانی‌‌ می‌کند، چندان جایگاهی حتی برای هواداران جنبش سبز و زیست‌گرایان هم ندارد.

همین چندروز قبل یعنی هفتم آذر بود که دولت اعلام کرد آیین‌نامهٔ اجرایی قانون حفاظت از خاک را به‌زودی ابلاغ می‌کند. تصویب این قانون در ایران، راهی نسبتاً طولانی را طی کرد و سرانجام در خردادماه ۱۳۹۸ به تصویب رسید و ابلاغ شد. از زمان تصویب این قانون، با وجود تلاش برای تحقق قانون حفاظت از خاک، نتایج بررسی‌ها حاکی از آن است که اثربخشی قابل‌مشاهده‌ای از قانون مذکور برای کاهش فرسایش و آلودگی خاک، حاصل نشده است. البته این آمار براساس تحلیل نتایج در کل سطح کشور است و در استان‌های نفت‌خیز، آلودگی‌های خاک ناشی از منابع نفتی، بر دیگر منابع آلودگی خاک، پیشتازي می‌کند. مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی که به بررسی قانون حفاظت خاک اختصاص داده و آن را اسفند سال گذشته منتشر کرده است، نوشت: «براساس آخرین آمارهای ارائه‌شده، میزان فرسایش خاک در ایران حدود ۱۵.۴ تن در سال در هکتار است که این مقدار، بالغ بر شش برابر متوسط جهانی آن است. همچنین مسئلهٔ آلودگی خاک در کشور آن‌طور که انتظار می‌رود کاهش محسوسی پیدا نکرده است. نتایج پایش آلودگی خاک انجام‌شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست در سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰، گویای آن است که بالغ بر ۶۰ درصد موارد آلودگی، در خاک‌های دارای کاربری صنعتی و کشاورزی شناسایی شده است. درخصوص منابع آلاینده، نتایج نشان می‌دهد که عامل آلودگی خاک در بیش از ۶۰ درصد موارد پایش‌شده ناشی از پسماند است.

|پیام ما| هفت استاد محیط‌ زیست،‌ جنگل و آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در نشست با فرماندار عنوان کردند‌، با ساخت تله‌کابین در ناهارخوران گرگان به دلایل علمی‌‌ مخالفند. بعد از جلسه، فرماندار نامه‌ای به معاون استاندار و مدیرکل محیط زیست استان نوشت که حکایت از عدم مخالفت اساتید شرکت‌کننده با تله‌کابین بود و تنها سؤالاتی در مورد نحوهٔ اجرا مطرح شد! این درحالی‌است که علی‌رغم نداشتن مجوز تأییدیهٔ سازمان محیط زیست، استاندار گلستان در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرد عملیات اجرایی تله‌کابین ناهارخوران با توجه به اینکه همهٔ مجوزها را دریافت کرده است، هم‌زمان با سفر رئیس‌جمهور آغاز می‌شود. جالب اینکه «عباسعلی نوبخت»، رئیس سازمان منابع‌طبیعی طی نامه‌ای در پاسخ به استعلام سازمان محیط زیست اعلام کرده بوداحداث تله‌کابین به عنوان یکی از پروژه‌های پارک جنگلی ناهارخوران گرگان، مطابق ضوابط، منوط به تایید و تصویب کمیته ارزیابی اثرات محیط زیستی طرح‌های اجرایی مشمول مستقر در آن سازمان است. «حیدر آسیابی» رئیس کل دادگستری گلستان هم گفت: اجرای طرح تله‌کابین گرگان در صورت اخذ مجوز قانونی مورد حمایت قضایی قرار خواهد گرفت.