مـوضوع تاب‌آوری شـهری اکـنون بـه حوزه‌های مختلفی بسط داده شده است. اگر در گذشته این مفهوم تنها به مباحث محیط‌زیست شهری یا تغییر اقلیم وابسته بود، اکنون این مبحث به حوزه‌های کالبدی شهر، سوخت و ترافیک، اسکان غیررسمی، سازه‌های ناپایدار و… نیز بسط داده شده است. اما بررسی هرکدام از این بخش‌ها، گواه این است که در شهری مانند تهران هنوز تاب‌آوری شهری چندان که باید جدی گرفته نشده است. درحالی‌که مخاطرات طبیـعی و غیرطبیعی، هر لحظه زیست شهری را تهدید می‌کند.

|پیام ما| خرداد گذشته خبر کاهش ۶۲ سانتی‌متری سطح تراز آب «دریاچۀ ارومیه» از سوی ستاد احیاء دریاچۀ ارومیه، یعنی استانداری آذربایجان غربی در وب‍سایت رسمی این ستاد منتشر و آمار نیز توسط دفتر مطالعات پایۀ منابع آب شرکت آب منطقه‌ای آذربایجان غربی تولید شد؛ بااین‌حال رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور آن را رد کرد. این‌بار و در فاصلۀ کمتر از یک ماه، وزارت نیرو ادعا کرده است که حجم آب دریاچۀ ارومیه ۴ برابر شده و نوبت گام‌های دیگر اجراست.

«عبدالحسین وهاب‌زاده» خالق ایده و مؤسس نهاد «مدرسۀ طبیعت» در ایران است. ایده‌ای که در گسترش فراگیر در مدت‌زمانی کوتاه، توفیقی چشم‌گیر داشت؛ گرچه موانعی بر سر راه گسترش نهاد مدرسۀ طبیعت قرار گرفته است، اما ترویج ایده متوقف نمانده و با تجهیز تئوریک در حوزۀ اندیشه و ایجاد بحث‌های پرشور در سطح جامعه، راه خود را از میانۀ معابر پرپیچ‌وخم و سنگلاخی، عمیق‌تر و جدی‌تر گشوده است. بسیاری از مکاتب و اندیشه‌های تربیتی یا مبتنی بر شاخه‌ای از فلسفه هستند، (ایده‌الیسم، رئالیسم، طبیعت‌گرایی، اگزیستانسیالیسم و ...) و یا مبتنی بر نوعی ایدئولوژی (ملی‌گرایی، لیبرالیسم، محافظه‌کاری، آرمانشهرگرایی و ...)؛ اما ایدۀ مدرسۀ طبیعت که در آن پرورش مقدم بر آموزش است و طبیعت نخستین مدرسه به حساب می‌آید، هرچند ممکن است قرابتی در ظاهر با فلسفۀ تربیتی طبیعت‌گرایانه «روسو» و نزدیکی‌هایی با ایدئولوژی تربیتی لیبرالیستی «جان لاک» داشته باشد، اما نگاه به کودک و شیوۀ یادگیری و محیط مساعد برای پرورش و شکوفا شدن او از تاریخ زیستی گونۀ انسان و زیستگاه و شیوه‌های قدیمی و آزموده شده در بستر طبیعت و تاریخ تکامل انسان سرچشمه می‌گیرد.