|پیام‌ما| نهال‌کاری و پروژهٔ کاشت یک میلیارد درخت همچنان منتقدان زیادی دارد، البته شکل این انتقادات در هر نقطهٔ کشور متفاوت است. در مناطق جنوبی که کاشت نهال حرا در دستورکار قرار گرفته، کارشناسان از ایرادهای وارده به حراکاری در ساحل‌های گِلی می‌گویند. سواحلی که زیستگاه حیوانات و خانهٔ پرندگان در معرض خطر انقراض بسیاری است. با وجود این انتقادات، کاشت نهال حرا در یکی از سواحل بندرعباس که محل زندگی تلیله، پرنده‌ای مهاجر و کمیاب است، همچنان ادامه دارد. کارشناسان حوزهٔ حیات‌وحش بارها عنوان کرده‌اند که گرچه حرا یکی از درختان مهم و مناسب این اقلیم است اما به‌دلیل جانمایی اشتباه، زیستگاه حیات‌وحش به خطر می‌افتد. این در‌حالی‌است که مسئولان منابع‌طبیعی در گفت‌وگو با «پیام ما» بر این نکته تأکید می‌کنند که احیا و توسعهٔ حرا، نباید زیستگاه‌های گِلی را تخریب کند و در چنین طرح‌هایی هم رویشگاه و هم زیستگاه باید مورد توجه قرار گیرند،‌ اما در عمل تناقض‌هایی با این گفته‌ها دیده می‌شود.

خبر گزیدگی ۱۶ نفر توسط یک سگ ولگرد و احتمالاً بیمار، فقط در تعداد آسیب‌دیدگان با اخبار پیشین فرق می‌کند. معضلی به‌نام سگ‌گزیدگی که ایران را در رتبهٔ بالای حیوان‌گزیدگی در جهان قرار داده است، علاوه‌بر هزینه‌های اجتماعی سنگین و گاه جبران‌ناپذیر، واردات گستردهٔ داروی واکسن هاری و بیماری‌های مشترک سگ و انسان را بیش از معمولِ جهانی به کشور تحمیل می‌کند. به‌نظر می‌رسد به‌رغم گفته‌های گاه‌وبیگاه در رسانه‌ها، نه شهرداری‌ها و نه وزارت کشور به‌عنوان متولی حفظ سلامت جانی شهروندان در محیط شهر، با وجود دستورالعمل‌های روشن و دقیق، مسئولیت این موضوع را به‌عهده نمی‌گیرند. سال ۱۳۸۷، یعنی ۱۵ سال پیش، وزارت کشور دستورالعملی را در مورد مقابله با افزایش جمعیت و پرسه‌زنی سگ‌ها به شهرداری‌های سراسر کشور ابلاغ کرد که نه‌تنها شهرداری‌ها آن را فراموش کردند، بلکه خود وزارت کشور نیز ضرورت اجرای آن را یادآور نمی‌شود.